آیا اسرائیل هنوز قوم برگزیده خداست؟
بی‌هیچ شکی، خدا اسرائیل را به شکلی خاص به عنوان قوم خود برگزید. خدا در تثنیه ۷: ۶ به‌صراحت این انتخاب را اعلام می‌کند:
«زیرا تو برای یهوه خدایت، قومی مقدس هستی. یهوه خدایت تو را از میان همه قوم‌های روی زمین برگزیده است تا قوم خاص او باشی.»
آیه بعدی علت انتخاب اسرائیل را بیان می‌کند:
«یهوه شما را نه از آن‌رو دوست داشت و برگزید که از سایر قوم‌ها پرشمارتر بودید، بلکه شما کم‌شمارترین قوم‌ها بودید. بلکه از آن‌رو که یهوه شما را دوست داشت و به سوگندی که به پدرانتان یاد کرده بود وفادار ماند» (تثنیه ۷: ۷-۸).
انتخاب اسرائیل به شخصیت یا شایستگی آن‌ها ربطی نداشت، بلکه کاملاً به محبت و وفاداری خدا مربوط بود.
سؤالی که اغلب مطرح می‌شود این است: «آیا اسرائیل هنوز قوم برگزیده خداست؟» چرا که عهد جدید تمام ایمانداران به مسیح را «برگزیدگان خدا، مقدس و بسیار محبوب» می‌نامد (کولسیان ۳: ۱۲؛ همچنین اول پطرس ۱:۱) و در مسیح، فرقی میان یهودی و غیر یهودی نیست (غلاطیان ۳: ۲۸).
ما معتقدیم که حتی در این دوران که خدا از طریق کلیسا عمل می‌کند، اسرائیل همچنان به شکلی خاص قوم خداست. شالوده کتاب‌مقدسی این باور در عهدهای قدیم، سرودها، تاریخ قوم یهود، نبوت‌های کتاب‌مقدسی و تأکید عهد جدید بر وفاداری خدا یافت می‌شود.
اسرائیل هنوز قوم خداست: عهدها
خدا به ابراهیم وعده سه چیز را داد: سرزمین، نسل، و برکت (پیدایش ۱۲: ۱-۳). از طریق نسل ابراهیم، تمام دنیا برکت می‌یابد. در پیدایش ۱۳: ۱۵، خدا بر جاودانه بودن این عهد تأکید می‌کند:
«تمام سرزمینی که می‌بینی، آن را تا ابد به تو و نسل تو خواهم داد.»
مهم اینجاست که این عهد وابسته به توانایی ابراهیم برای حفظ آن نبود. حتی هنگام تأیید این عهد، ابراهیم بی‌هوش بود و خدا به تنهایی آن را به اجرا گذاشت (پیدایش ۱۵). بنابراین این عهد بی‌قید و شرط بود.
خدا عهد را با اسحاق (پیدایش ۲۱: ۱۲؛ ۲۶: ۳-۴) و یعقوب (پیدایش ۲۸: ۱۴-۱۵) نیز تجدید کرد. از آن زمان، هر بار که خدا خود را «خدای ابراهیم، اسحاق و یعقوب» معرفی می‌کرد، به این عهد اشاره داشت. خدا تصمیم گرفت با نسل ابراهیم تا ابد رابطه داشته باشد.
عهد خدا با داوود (و سلیمان) نیز یک وعده یک‌جانبه و بی‌قید و شرط بود. این عهد تضمین می‌کرد که خدا «برای قوم خود اسرائیل مکانی فراهم خواهد کرد» که در آن «دیگر آشفته نخواهند شد» (دوم سموئیل ۷: ۱۰). همچنین خدا «خانه» و «پادشاهی» برای داوود برقرار خواهد کرد (آیات ۱۱-۱۲). خدا ماهیت جاودانه این عهد را چنین اعلام می‌کند:
«خانه و سلطنت تو تا ابد پایدار خواهد ماند و تخت تو تا ابد برقرار خواهد بود» (آیه ۱۶).
از ابتدا، اسرائیل رابطه‌ای خاص با خدا داشته است. هم عهد ابراهیمی و هم عهد داوودی، برکاتی خاص را برای اسرائیل وعده داده‌اند، و هر دو عهد برای همیشه پایدارند.
اسرائیل هنوز قوم خداست: تاریخ کتاب‌مقدسی
برگزیدگی اسرائیل در تاریخ نجات آن‌ها از مصر مشهود است (خروج ۳–۱۳). خدا دریای سرخ را برای عبور آن‌ها شکافت (خروج ۱۴)، با آنان در کوه سینا دیدار کرد و به صورت مستقیم با ملت سخن گفت (خروج ۱۹: ۱۶–۱۹). چهل سال در بیابان آن‌ها را نگهداری کرد (نحمیا ۹: ۲۱) و به سرزمین وعده رساند (نحمیا ۹: ۲۲). در تمام این مراحل، برخورد خدا با اسرائیل مبتنی بر وفاداری‌اش به عهدهایش بود.
رابطه خاص اسرائیل با خدا در حکومت تئوکراتیک اولیه‌شان نیز دیده می‌شود. خدا خود می‌خواست پادشاه ایشان باشد، و موسی، یوشع و داوران همچون نماینده‌های الهی عمل می‌کردند (داوران ۸: ۲۳). ولی اسرائیل این حکومت الهی را رد کرد و پادشاه زمینی خواست (اول سموئیل ۸: ۵–۷). با این حال، خدا همچنان در میان قوم خود سکونت داشت؛ ابتدا در خیمه عبادت، سپس در معبد (خروج ۲۹: ۴۴–۴۶؛ دوم تواریخ ۷: ۱۵–۱۶).
تابوت عهد، که نسخه‌ای از عهد را در خود داشت، نماد تخت سلطنت خدا در میان قومش بود.
حتی زمانی که اسرائیل نافرمان بود و از سرزمین رانده شد، خدا به عهد خود وفادار ماند:
«اما به سبب رحمت عظیمت، آن‌ها را نابود نکردی و ترک ننمودی، زیرا خدای فیاض و رحیم هستی» (نحمیا ۹: ۳۱).
در واقع، خدا اسرائیل را به سرزمین بازگرداند (کتاب‌های عزرا و نحمیا).
اسرائیل هنوز قوم خداست: اشعار کتاب‌مقدسی
این موضوع که خدا اسرائیل را برگزیده، در مزامیر بارها تکرار شده است. برخی نمونه‌ها:
«زیرا یهوه صهیون را برگزیده است، آن را برای اقامتگاه خود خواسته است.
این است آرامگاه من تا به ابد؛ در اینجا ساکن خواهم شد، زیرا آن را خواسته‌ام.» (مزمور ۱۳۲: ۱۳–۱۴)
«ای کوه‌های بلند و خشن، چرا به کوه صهیون حسد می‌برید،
همان‌جایی که خدا برای سکونت خود برگزیده است؟
جایی که یهوه تا ابد در آن ساکن خواهد شد؟» (مزمور ۶۸: ۱۶)
«او عهد مقدس خود را به یاد آورد،
با ابراهیم، بنده‌اش.
قوم خود را با شادی بیرون آورد،
برگزیدگان خود را با سرود.
زمین قوم‌ها را به آن‌ها داد،
و از ثمره زحمت دیگران بهره‌مند شدند،
تا فرایض او را نگاه دارند
و شریعتش را اطاعت کنند.
هللویاه!» (مزمور ۱۰۵: ۴۲–۴۵)
«زیرا خداوند یعقوب را برای خود برگزیده است،
و اسرائیل را گنجینه خاص خویش.» (مزمور ۱۳۵: ۴)
اسرائیل هنوز قوم خداست: نبوت‌ها
در طول تاریخ اسرائیل، خدا با ارسال انبیا رابطه خود با قوم برگزیده‌اش را حفظ کرد. ایلیا، اشعیا، هوشع، حزقیال و دیگران، قوم را به بازگشت از گناه دعوت کردند. با اینکه قوم اغلب پیام انبیا را نادیده گرفتند و آنان را آزار دادند (اعمال ۷: ۵۲)، خدا از عهد خود دست نکشید.
در اشعیا ۴۹: ۱۴، اورشلیم از خدا نومید شده، اما خدا پاسخ می‌دهد:
«آیا زنی فرزند شیرخوار خود را فراموش می‌کند؟
اگر حتی او هم فراموش کند، من تو را فراموش نخواهم کرد!
اینک، تو را بر کف دست‌های خود حک کرده‌ام؛
دیوارهای تو همیشه در برابر من هستند.» (اشعیا ۴۹: ۱۵–۱۶)
و در ارمیا ۳۱: ۳:
«من تو را با محبتی جاودان دوست داشتم،
از این رو تو را به محبت جذب نمودم.»
و در آیات ۳۵–۳۶ همان فصل:
«اگر این فرایض از نظر من از بین برود،
قوم اسرائیل نیز از ملّت بودن نزد من باز خواهد ایستاد.»
زکریا نیز روزی را پیش‌گویی می‌کند که ملت‌ها نزد یهودیان آمده، خواهند گفت:
«بیایید با شما بیاییم، زیرا شنیده‌ایم که خدا با شماست.» (زکریا ۸: ۲۳)
اسرائیل هنوز قوم خداست: عهد جدید
پولس رسول مستقیماً به این سؤال پاسخ می‌دهد:
«آیا خدا قوم خود را طرد کرده است؟» پاسخ او قاطع است:
«هرگز! … خدا قوم خود را که از پیش شناخته بود، طرد نکرده است» (رومیان ۱۱: ۱–۲).
پولس در رومیان ۹–۱۱ روند تاریخی و معنوی اسرائیل را بررسی می‌کند. آن‌ها مسیح را رد کردند و در بی‌ایمانی سخت‌دل شدند (رومیان ۹: ۶–۳۳).
اما این به معنای پایان عهد نیست.
او می‌نویسد:
«آیا لغزش کردند تا نابود شوند؟ به هیچ وجه! … سخت‌دلی اسرائیل جزئی است و تا زمانی است که تمام امّت‌ها وارد شوند. آنگاه تمامی اسرائیل نجات خواهد یافت» (رومیان ۱۱: ۱۱، ۲۵–۲۶).
سه نکته مهم:
۱. سخت‌دلی اسرائیل موقتی است.
۲. آن‌ها کاملاً طرد نشده‌اند.
۳. آینده اسرائیل شامل نجات است.
پولس نتیجه می‌گیرد:
«زیرا عطایا و دعوت خدا برگشت‌ناپذیر است» (رومیان ۱۱: ۲۹)،
و او خدا را چنین ستایش می‌کند:
«جلال تا ابد از آنِ او باد! آمین» (رومیان ۱۱: ۳۶).
منبع مقاله:
https://www.gotquestions.org/Israel-still chosen-people.html
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
