یکی از شواهد قوی رستاخیز مسیح: تغییرِ رادیکالِ مسیرِ زندگیِ پولس

          یکی از دوستان من به نام "جک" که در دانشگاه های مختلف سخنرانی می کند، روزی به دانشگاه می رود و دانشجویانش با خبر مهمی او را غافلگیر می کنند. آنها بدون هماهنگی قبلی جلسۀ مناظره ای را بین او و یکی از اساتید ملحد دانشگاه ترتیب داده بودند. رقیب "جک" در این مناظره استاد فلسفۀ دانشگاه بود، که سخنوری فصیح و یکی از مخالفین سرسخت مسیحیت به شمار می رفت. ابتدا از "جک" خواستند تا صحبت کند. او شواهدی را ارائه کرد که رستاخیز مسیح را به اثبات می رساندند و سپس در مورد تحولی که در زندگی پولس رخ داد سخن گفت و در آخر نیز شهادت زندگی شخصی خود را بیان کرد و گفت که مسیح چگونه زندگی او را در دوران دانشجویی دگرگون کرده است.

          زمانی که فرصت سخنرانی به استاد فلسفه داده شد، او بسیار عصبی به نظر می رسید.او نمی توانست شواهد موجود مبنی بر رستاخیز مسیح و یا دگرگونی زندگی "جک" را انکار کند، به همین دلیل سخنرانی خود را با اشاره به زندگی پولس رسول و گرایش ناگهانی او به مسیحیت آغاز کرد. او چنین استدلال کرد: "گاهی افراد به قدری از لحاظ روانی درگیر مسأله ای می شوند که با آن در حال مبارزه هستند، که در نهایت به جایی می رسند که خود نیز به آن ایمان می آورند." در این هنگام دوست من لبخندی زد و گفت:"پس شما نیز باید مراقب باشید، چون در غیر این صورت به مسیح ایمان خواهید آورد."

          یکی از شواهد مهمی که مسیحیت را مورد تأیید قرار می دهد دگرگونی ای است که در زندگی شائول طرسوسی، سرسخت ترین مخالف مسیحیت، رخ داد و او را به پولس رسول تبدیل کرد. شائول عبرانی ای متعصب و رهبری مذهبی بود. از آنجایی که در شهر طرسوس به دنیا آمده بود این امکان را داشت تا فنون و دروس مذهبی آن زمان را به خوبی فرا گیرد. دانشگاه هایی در شهر طرسوس وجود داشتند و این شهر به خاطر دارا بودن فرهنگ و فلسفۀ رواقیون از شهرت خاصی برخوردار بودند. "استرابو" (Strabo)، جغرافی دان یونانی، طرسوس را به خاطر ارزشی که برای فلسفه و آموزش قایل است تحسین می کند. (a1)

          شائول نیز مانند پدرش تابعیت رومی داشت که در آن زمان امتیاز ویژه ای به شمار می رفت. به نظر می رسید که او بر فرهنگ و تفکر یونانی اشراف کامل داشت. علاوه بر این به زبان یونانی و فنون احتجاج نیز تسلط کامل داشت. او حتی در سخنان خود از شعرا و فلاسفه ای نقل قول می کرد که مشهور نبودند.

اعمال 17: 28" زیرا که در او زندگی و حرکت و وجود داریم چنانکه بعضی از شعرای شما نیز گفته اند که <از نسل او می باشیم>.[آراتوس کلینتس]"؛

اول قرنتیان 15: 33 "فریفته مشوید <معاشرت بد، اخلاق حسنه را فاسد می سازد>. [مناندر]"؛

تیطس 1: 12 "یکی از ایشان که نبی خاص ایشان است، گفته است که <اهل کریت همیشه دروغگو و وحوش شریر و شکم پرست بی کاره می باشند>. [اپیمندس]"

          تعالیمی که پولس فرا گرفته بود تعالیم خشک یهودی و فریسی بودند. او در سن 14 سالگی برای ادامۀ تحصیلات خود نزد غمالائیل، یکی از بزرگترین اساتید آن عصر و نوۀ هیلل، رفت. پولس نیز در سخنان خود عنوان کرد که او نه تنها فریسی است بلکه پسر فریسی نیز می باشد (اعمال 23: 6). در غلاطیان 1: 14 نیز چنین می گوید: "و در دین یهود از اکثر همسالان قوم خود سبقت می جستم و در تقالید اجداد خود بغایت غیور می بودم."

          برای درک دگرگونی ای که در زندگی پولس رخ داد ابتدا باید بدانیم که چرا او سرسختانه با مسیحیت مبارزه می کرد: "دلیل این امر وقف کامل او به شریعت یهود بود. این وقف و سرسپردگی دلیل اصلی مخالفت شدید او با مسیح و کلیسای اولیه بود."

"ژاک دوپانت" (Jacques Dupont) می نویسد: "دلیل مخالفت پولس با پیام مسیحیت مسیح بودن عیسی نبود … [بلکه] نجات دهنده بودن وی بود، چون بدین ترتیب شریعت یهود تمام اعتبار خود را برای نجات بشر از دست می داد …[پولس] به خاطر اهمیتی که برای شریعت یهود، به عنوان تنها راه نجات، قایل بود، به شدت با مسیحیت مخالفت می کرد." (2)

          دایرة المعارف بریتانیکا می نویسد: "فرقه ای جدید از یهودیت که خود را مسیحی می نامیدند شروع به مخالفت با محتوای تعالیم یهودی پولس کردند." (b1) او متعصبانه به نابود کردن این فرقه می پرداخت (غلاطیان 1: 13). او مسیحیان را تعقیب می کرد و به قتل می رساند (اعمال 26: 9-11). او به معنای واقعی کلمه "کلیسا را معذب می ساخت." (اعمال 8: 3). او نامه ای از رئیس کهنه دریافت کرد و به دمشق رفت تا پیروان عیسی را دستگیر کند و برای محاکمه به اورشلیم بیاورد.

          ولی در راه دمشق اتفاق عجیبی برای وی رخ داد: "اما سولس هنوز تهدید و قتل بر شاگردان خداوند همی دمید و نزد رئیس کهنه آمد، و از او نامه ها خواست به سوی کنایسی که در دمشق بود تا اگر کسی را از اهل طریقت خواه مرد و خواه زن بیابد، ایشان را بند بر نهاده، به اورشلیم بیاورد. و در اثنای راه، چون نزدیک به دمشق رسید، ناگاه نوری از آسمان دور او درخشید. و به زمین افتاده، آوازی شنید که بدو گفت: <ای شاؤل، شاؤل، برای چه بر من جفا می کنی؟> گفت: <خداوندا تو کیستی؟> خداوند گفت: <من آن عیسی هستم که تو بدو جفا می کنی. لیکن برخاسته، به شهر برو که آنجا به تو گفته می شود چه باید کرد.> اما آنانی که همسفر او بودند، خاموش ایستادند چونکه آن صدا را شنیدند، لیکن هیچ کس را ندیدند. پس سولس از زمین برخاسته، چون چشمان خود را گشود، هیچ کس را ندید و دستش را گرفته، او را به دمشق بردند، و سه روز نابینا بوده، چیزی نخورد و نیاشامید.

          و در دمشق، شاگردی حنانیا نام بود که خداوند در رؤیا بدو گفت: <ای حنانیا!> عرض کرد: <خداوندا لبیک!> خداوند وی را گفت: <برخیز و به کوچه ای که آن را راست می نامند بشتاب و در خانۀ یهودا، سولس نام طرسوسی را طلب کن زیرا که اینک دعا می کند، و شخصی حنانیا نام را در خواب دیده است که آمده، بر او دست گذارد تا بینا گردد.> (اعمال 9: 1-12)

          با مطالعۀ مطالب زیر پی خواهید برد که چرا مسیحیان از پولس می ترسیدند. "حنانیا جواب داد که <ای خداوند، در بارۀ این شخص از بسیاری شنیده ام که به مقدسین تو در اورشلیم چه مشقتها رسانید، و در اینجا نیز از رؤسای کهنه قدرت دارد که هر که نام تو را بخواند، او را حبس کند.> خداوند وی را گفت: <برو زیرا که او ظرف برگزیدۀ من است تا نام مرا پیش امت ها و سلاطین و بنی اسرائیل ببرد. زیرا که من او را نشان خواهم داد که چقدر زحمتها برای نام من باید بکشد.> پس حناینا رفته، بدان خانه در آمد و دستها بر وی گذارده، گفت: <ای برادر شائول، خداوند یعنی عیسی که در راهی که می آمدی بر تو ظاهر گشت، مرا فرستاد تا بینایی بیابی و از روح القدس پر شوی.>  در ساعت از چشمان او چیزی مثل فلس افتاده، بینایی یافت و برخاسته، تعمید گرفت. و غذا خورده، قوت گرفت و روزی چند با شاگردان دردمشق توقف نمود.> (اعمال 9: 13- 19). پولس می گوید: "آیا عیسی مسیح خداوند ما را  ندیدم؟" (اول قرنتیان 9: 1). او در مقایسۀ ظاهر شدن عیسی به وی و ظاهر شدن عیسی به رسولانش پس از رستاخیز می گوید: "و آخر همه بر من … ظاهر گردید." (اول قرنتیان 15: 8)

          پولس عیسی را به شیوه ای حیرت انگیز دید. او موعظۀ انجیل را امری ضروری می دانست و نه اختیاری. "زیرا هر گاه بشارت دهم، مرا فخر نیست چونکه مرا ضرورت افتاده است، بلکه وای بر من اگر بشارت ندهم." (اول قرنتیان 9: 16).

          توجه داشته باشید که ملاقات پولس با عیسی و دگرگونی زندگی وی کاملاً ناگهانی و غیر مترقبه بود. "…ناگاه نوری عظیم از آسمان گرد من درخشید." (اعمال 22: 6). پولس به هیچ وجه نمی دانست این موجود آسمانی چه کسی بود و به همین دلیل نیز هنگامی که شنید او عیسای ناصری است، حیرت زده شد و به خود لرزید.

ممکن است در خصوص اتفاقی که در راه دمشق برای پولس رخ داد همه چیز (جزئیات، زمان و تأثیر روانی) را ندانیم، ولی یک چیز برای ما بدیهی است و آن این است که این حادثه تمام جوانب زندگی وی را عمیقاً تحت تأثیر قرار داد.

اول اینکه شخصیت پولس بطور چشمگیری تغییر کرد. دایرةالمعارف بریتانیکا در مورد اخلاق و رفتار وی قبل از این واقعه می گوید: "او فردی بی صبر، خشن، ستمگر، مغرور، تندخو و متعصبی مذهبی بود. ولی پس از این واقعه به فردی حلیم، مهربان، باثبات، فداکار تبدیل شد. (c1) "کنت اسکات لاتورت" می نویسد: "آنچه که زندگی پولس را دگرگون کرد و این انسان خشن و نامتعادل را به رسولی بانفوذ و باثبات تبدیل کرد همین تجربۀ روحانی عمیق و بنیادین بود." (3)

دوم اینکه طرز برخورد پولس با پیروان مسیح تغییر کرد. "…روزی چند با شاگردان در دمشق توقف نمود." (اعمال 9: 19). هنگامی که پولس نزد رسولان دیگر رفت آنها "دست دوستی به سوی او دراز کردند".

سوم اینکه پیام پولس تغییر کرد. اگر چه او هنوز هم اصل و نسب یهودی خود را دوست داشت، ولی حادثه ای که در زندگی وی رخ داد او را از موضع مخالفت های شدید بیرون آورد و به قهرمان ایمان مسیحی تبدیل کرد. "و بی درنگ، در کنایس به عیسی موعظه می نمود که <او پسر خداست.>" (اعمال9: 20). اعتقادات پولس نیز تغییر کرد. این تجربۀ روحانی او را متقاعد ساخت که عیسی خود مسیح است و این اعتقاد با اعتقاد فریسیان در مورد مسیح در تضاد بود. اعتقاد جدید او در مورد عیسی نشان دهندۀ تحولی بنیادین در طرز فکر وی بود. (4) "ژاک دوپانت" می گوید: "پولس که سابقاً نمی توانست بپذیرد که فردی مصلوب شده مسیح موعود است، پس از ملاقات با عیسی به این نتیجه رسید که او مسیح موعود است و از این رو در مورد عقاید خود در خصوص مسیح تجدید نظر کرد." (2)

او سابقاً فکر می کرد که مرگ عیسی بر صلیب نشان دهندۀ لعنت الهی و پایان تأسف بار زندگی یک انسان است ولی پس از این تجربۀ حیرت انگیز به این نتیجه رسید که خدا به واسطۀ مسیح مصلوب شده انسان ها را با خود آشتی داده است. او به این نتیجه رسید که مسیح در راه ما لعنت شد (غلاطیان 3: 13)  و خدا او را "در راه ما گناه ساخت" (دوم قرنتیان 5: 21). با توجه به رستاخیز مسیح می توان گفت که مرگ وی بر صلیب نه تنها شکست نبود، بلکه پیروز ی ای بزرگ به شمار می رفت. صلیب مسیح نه تنها مانعی در رابطۀ خدا – انسان به شمار نمی رفت، بلکه نمادی از رستگاری انسان ها بود. پیام بشارتی پولس رسول را می توان چنین خلاصه کرد: "و واضح و مبین می ساخت که <لازم بود مسیح زحمت بیند و از مردگان برخیزد … و عیسی که خبر او را به شما می دهم، این مسیح است.> (اعمال 17: 3).

چهارم اینکه رسالت پولس تغییر کرد. پولس که از امت ها متنفر بود خادم آنها گشت. او که یهودی ای متعصب بود به مبشر امت ها تبدیل شد. پولس در مقام یهودی و فریسی با دیده تنفر به امت ها می نگریست و آنها را پست تر از قوم برگزیدۀ خدا می دانست. ولی آنچه که در راه دمشق تجربه کرد او را به رسولی از خود گذشته تبدیل کرد که زندگی خود را وقف خدمت و کمک به امت ها کرد. او مسیح رانجات دهندۀ همۀ انسان ها می دانست. پولس که فریسی ای راست دین بود و رسالتش حفظ یهودیت خشک بود به مبلغ فرقه ای افراطی به نام مسیحیت تبدیل شد که زمانی به شدت با آن مخالفت می کرد. او چنان متحول شده بود که "آنانی که شنیدند تعجب نموده، گفتند: <مگر این آن کسی نیست که خوانندگان این اسم را در اورشلیم پریشان می نمود و در اینجا محض این آمده است تا ایشان را در بند نهاده، نزد رؤسای کهنه برد؟> (اعمال 9: 21).

تاریخ شناسی به نام "فیلیپ شف" می گوید: "دگرگونی پولس نه تنها نقطۀ عطفی در زندگی فردی او محسوب می شود، بلکه نقطۀ عطفی در تاریخ کلیسای رسولی و در نتیجه در تاریخ بشری به شمار می رود. دگرگونی پولس مهمترین واقعه پس از معجزۀ پنطیکاست بود و پیروزی جهانی مسیحیت را در پی داشت." (5)

هنگام صرف ناهار در دانشگاه "هاستون" (Houston) کنار دانشجویی نشسته بودم و هنگامی که داشتیم در مورد مسیحیت بحث می کردیم او گفت که شواهدی تاریخی برای اثبات مسیحیت یا مسیح وجود ندارد. او دانشجوی رشتۀ تاریخ بود و کتاب "تاریخ روم" را به همراه داشت. او اظهار داشت که یکی از فصول این کتاب به پولس رسول و مسیحیت اختصاص داده شده است. آنچه که در این فصل توجه او را به خود جلب کرده بود این بود که این فصل با توضیحاتی در مورد شائول طرسوسی آغاز شده بود و با توضیحاتی در مورد پولس رسول به پایان رسیده بود و در بند پایانی این فصل نویسنده اظهار داشته بود که علت این دگرگونی مشخص نیست. و زمانی که من به کتاب اعمال رجوع کردم و در مورد ظاهر شدن عیسی به پولس پس از رستاخیز وی صحبت کردم، او متقاعد شد که این تجربه تنها توجیه منطقی برای دگرگونی پولس می باشد. این دانشجو بعد ها مسیح را به عنوان نجات دهندۀ خود پذیرفت.

"الیاس اندروز" (Elias Andrews) می نویسد: "دگرگونی بنیادین این فریسی متعصب نه تنها قانع کننده ترین مدرک برای اثبات حقانیت و قوت مذهبی است که پولس به آن گرویده بود، بلکه نشان دهندۀ ارزش و جایگاه شخص مسیح نیز می باشد." (d1) "آرچیبالد مک براید" (Archibald MacBride)، استاد دانشگاه "آبردین" (Aberdeen)، در مورد پولس می گوید: "فتوحات اسکندر کبیر و ناپلئون در مقابل پیروزی های پولس رسول ناچیز و کم اهمیت به نظر می رسند." (6) کلمنت می گوید: "پولس رسول 7 بار به زنجیر کشیده شد، انجیل را در شرق و در سراسر غرب موعظه کرد و در نهایت به درجۀ شهادت نایل شد." (7)

پولس بارها و بارها اعلام کرد که مسیح قیام کرده و زنده زندگی او را دگرگون کرده است. ایمان او به رستاخیز مسیح به قدری بود که حتی حاضر شد جان خود را در این راه فدا کند.

دو تن از اساتید دانشگاه آکسفورد به نام های "گیلبرت وست" (Gilbert West) و "لرد لیتلتون" (Lord Lyttleton) تصمیم گرفته بودند اساس ایمان مسیحی را نابود کنند. "وست" سعی می کرد اشتباه بودن رستاخیز مسیح را به اثبات برساند و "لیتلتون" سعی داشت ثابت کند که شائول طرسوسی هرگز به مسیحیت نگروید. ولی هر دوی آنها به نتیجۀ عکس آن رسیدند و در نهایت به جرگۀ پیروان پرشور مسیح پیوستند. "لرد لیتلتون" می نویسد: "دگرگونی زندگی پولس رسول به تنهایی می تواند ثابت کند که مسیحیت یک مکاشفۀ الهی است." (8) او چنین نتیجه گیری می کند: "اگر باور کنیم که 25 سال از ایام عمر پولس صرف خدمت به مسیح و تحمل مشقات شد آنگاه باید دگرگونی زندگی او را نیز بپذیریم چون خدمت او از لحظه ای آغاز شد که این تحول و دگرگونی در زندگی وی رخ داد. و اگر این دگرگونی حقیقتاً رخ داده است پس نتیجه می گیریم که مسیح از مردگان برخاسته است، چون تمام کارها و خدمات پولس از زمانی آغاز شد که او مسیح زنده و قیام کرده را ملاقات کرد.

برگرفته از کتاب: بیش از یک نجار

نوشته: جاش مک داول (یکی از مدافعین ایمان مسیحی)

ترجمه: آربی مسروپی