کیست که باور کند؟

?? “کیست که خبرمارا تصدیق نموده و کیست که ساعد خداوند بر او منکشف شده باشد؟” (اشعیاء ۵۳: ۱)
عیسی در شام همان روز که یکشنبه بود خود را به شاگردانش که از ترس یهود باهم جمع شده بودند آشکار می سازد . امّا تومای شکاک آنجا حضور نداشت. (یوحنا ۲۰: ۲۴ -۳۱)
توما به شاگردان گفته بود تا جای میخ هارا در دستانش نبیند وانگشت خود را در جای میخها نگذارد، ایمان نمی آورد.
چرا خداوند هشت روز تأخیر کرد تا خود را به توما ظاهر سازد؟
او اجازه داد تا توما با شک و تردیدهایش دست و پنجه نرم کند. عیسی عجله ای ندارد تا بلافاصله درمقابل بی ایمانی و ناباوری های مردم از خودش عکس العمل نشان دهد و خود را ثابت کند. او حتی عجله ای ندارد تا فوراً تمام شک ها تبدیل به یقین شود. برای ایمان و یقین زمان لازم است.
مسیح خداوند خود را به توما ظاهر می سازد و می فرماید: “بعد از دیدنم ایمان آوردی. خوشابحال آنانیکه ندیده ایمان آورند.”
جزو کدام دسته هستیم؟ آنانی که ندیده به او ایمان داریم؟ و یا کسانی که منتظر معجزه و دیدن و لمس کردن و خواب و…هستیم؟ ??

یادداشتی از خواهر گرامی مان ر.پ.