کتاب مقدس و زنان- زنان در منصب شماسان کلیسا

پولس رسول برای زنان، مقام شماسی را تعیین می کند تا کلیسا شماسان زن نیز داشته باشد!

” همچنین خادمان (یا شماسان) کلیسا باید باوقار باشند؛ نه دو رو، یا میخواره و یا در پی منافع نامشروع. باید راز ایمان را با وجدانی پاک پاس بدارند. و باید نخست آزموده شوند و اگر بَری از ملامت یافت شدند، در مقام خادم (یا شماس) کلیسا خدمت کنند. به همین‌سان، همسرانشان (یا شماسان زن)  نیز باید باوقار باشند، و نه غیبت‌گو، بلکه معتدل و درخور اعتماد در همه چیز. هر خادم (یا شماس) باید شوهر وفادارِ یک زن باشد و نیز باید از عهدۀ ادارۀ فرزندان و خانوادۀ خویش نیک برآید. خادمانی (یا شماسانی) که نیکو خدمت کرده باشند، به مرتبه‌ای والا خواهند رسید و در ایمان خود به مسیحْ عیسی از شهامتی عظیم برخوردار خواهند شد.” (اول تیموتاؤس 3: 8-13)

 برخی از مفسرین و مترجمان باور ندارند که پولس رسول به منصب شماس زن اشاره دارد، پس این آیه را چنین ارائه می دهند:

” همسرانشان نیز باید باوقار باشند، و نه غیبت‌گو، بلکه معتدل و درخور اعتماد در همه چیز.” (اول تیموتاؤس 3: 11)

در آیه ذکر شده فوق به نظر می رسد که پولس همسران شماسان را نصیحت می کند. دلایل زیادی وجود دارد که این برداشت و تفسیر از متن را نمی پذیریم. اول از همه پولس وقتی در فصلهای قبل مشخصات احراز مقام اسقفی را برای مردان ذکر کرد هرگز هیچ اشاره خاصی به همسران آنان و اینکه آنها چه رفتاری باید داشته باشند، نکرده است (اول تیموتاوس3: 1-7). این یک فقدان عجیب در این متون می باشد واگر در واقع اول تیموتاؤس 3: 11 به همسران شماسان اشاره می کند، پس خواننده طبیعتاً این گونه انتظار دارد که پولس رسول می بایست خطاب به همسران هر دو گروه بنویسد. اینکه او هیچ رهنمودی برای طرز رفتار همسران اسقفان ارائه نداده، دلیل قوی بر این مبنی می باشد که اشاره به زنان در 3: 11 هیچ ربطی به زنان شماسان ندارد بلکه مربوط به شماسانی می باشد که زن هستند.

دوم، پولس رسول در یکی از رسالاتش به یک شماس مؤنث اشاره دارد:

” خواهرمان فیبی را به شما معرفی می کنم. او از خادمان کلیسای شهر کنخریه است. او را در خداوند، آن گونه که شایسته مقدسین است، بپذیرید و از هیچ کمکی که از شما بخواهد دریغ مورزید، زیرا او به بسیاری، از جمله خود من، کمک فراوان کرده است.” (رومیان 16: 1-2).

بعضی بر این باور هستند که کلمه ” دیاکونون” در این آیه به گونه ای وسیع تر استفاده شده که معنای غلام یا برده را می دهد و اینگونه نتیجه می گیرند که پولس از فیبی به عنوان شماسه نام نمی برد. اما مخالفت اساسی ما با این نگرش این است که اگر پولس در این متن منظورش غلام یا برده بود، اساساً می توانست از کلمه دیگری که اکثراً از آن استفاده کرده، بهره بگیرد که همانا دولوس می باشد:

” از پولس، خادم (دولوس) مسیح عیسی، که به رسالت فرا خوانده شده و به انجیل خدا وقف گردیده است،” (رومیان 1: 1).

” آیا نمی دانید که وقتی خود را همچون بندگانی (دولوس) فرمانبردار تسلیم کسی می کنید، بندگان (دولوی) آن کس خواهید بود که او را فرمان می برید، خواه بنده گناه، که منجر به مرگ می شود، خواه بنده اطاعت، که به پارسایی می انجامد؟ اما خدا را شکر که هر چند پیشتر بندگان (دولوی) گناه بودید، لیکن به تمامی دل مطیع آن تعلیم گشتید که بدان سپرده شدید. شما با آزاد شدن از گناه، بندگان (ادولوتیت) پارسایی شده اید. من به علت محدودیتهای بشری شما، این مطالب را در قالب تشبیهاتی بشری بیان می کنم، همانگونه که پیشتر اعضای بدن خود را به بندگی (دولا) ناپاکی و شرارت روزافزون می سپردید، اکنون آنها را به بندگی (دولا) پارسایی بسپارید که به قدوسیت می انجامد. هنگامی که بندگان ( دولوی) گناه بودید، از پارسایی آزاد بودید“. (رومیان 6: 16-20)

ما چنین معتقدیم که چون پولس رسول این کلمه بخصوص را به کار نبرده به روشنی بیانگر این است که او در نظر داشت تا خوانندگانش بدانند که فیبی شماسه ای از کلیسای دیگر بود و می بایست با او با احترامی که لایق و شایسته اوست رفتار شود.

سوم، شواهد قوی در کنار کتاب مقدس موجود است که در کلیسا شماسان مؤنث بوده است. پلینی جوان (62-113 میلادی)، حاکم بیطینیا در شمال غربی ترکیه، در تاریخ 111 میلادی در مورد نهضت مسیحی خطاب به امپراتور تراژان در مورد نهضت مسیحی در نامه اش اینگونه نوشت:

” من هرگز در بازجویی مسیحیان حاضر نبوده ام. در نتیجه از شدت مجازاتی که بر آنان وارد می شود، آگاهی ندارم  و نیز از زمینه آغاز بازجویی ها و اینکه تا چه حد می بایست در این بازجویی ها پیشروی کرد اطلاعی ندارم… من از ایشان سوال کردم که آیا مسیحی هستند و با تذکر به مجازاتی که در انتظار آنان است، این سؤال را برای بار دوم و سوم تکرار می کنم و اگر در این امر پافشاری می کنند، به آنها دستور می دهم که برای اعدام رهسپار شوند، چون به هر دلیلی که نزد من حاضر شده اند، اینگونه معتقدم که سر سختی و مداومت بی تزلزل آنان نبایست بدون مجازات بماند … آنان همچنین اعلام کردند که حکم خطا و اشتباه آنان بیشتر از این نباشد که: آنان به طور مرتب در یک روز معین قبل از طلوع آفتاب جمع شده و با خواندن به نوبت آیات در ستایش مسیح به عنوان خدا و عهد بستن با یکدیگر و نه به منظور هر گونه مسئله جرم و جنایت بلکه به خاطر پرهیز از دزدی و سرقت و زنا به اعدام سپرده می شوند…این مسئله مرا وادار کرد که بسیار لازم است که با بهره گیری از شکنجه از دو زن  خدمتکار که آنها را  شماسه می خواندند حقیقت را دریابم. من آن را چیزی جز نوعی بدعت رو به انحطاط که به شکلی افراطی به آن عمل می شود، نیافتم.”

برای تحقیق بیشتر در باره این نامه پلینی جوان لینک های زیر به زبان انگلیسی در دسترس می باشند که می توانید به آنها مراجعه فرمایید:

http://www.tektonics.org/jesusexist/pliny.html
http://www.tertullian.org/rpearse/pliny/pliny_mss.htm

حتی شوراهای کلیسایی بخصوصی وجود دارند که در کانُن خود به منصب شماسه اشاره دارند.

در رابطه با پیروان پیشین پولس رسول که به کلیسای کاتولیک پناه آورده اند، این گونه تصمیم گرفته شده که آنها بایستی بدون هر گونه قید و شرطی دوباره تعمید بگیرند. آنان که در گذشته جزو کشیشان بودند، اگر بی تقصیر و غیر قابل سرزنش باشند، باید مجدداً تعمید بگیرند و بوسیله اسقف کلیسای کاتولیک دست گذاری شوند. اما اگر در تحقیقات واجد شرایط تشخیص داده نشدند، امری پذیرفته می باشد که از خدمت برکنار شوند. در مورد شماسه ها که به این منصب گماشته شده اند هرگز دستگذاری نخواهند شد تا از همه لحاظ جزو افراد غیرروحانی به حساب آیند. ( کانُن شورای نیقیه  در سال 325 میلادی، کانُن 19) و لینک مربوطه به زبان انگلیسی جهت مراجعه کنندگان: http://www.piar.hu/councils/ecum01.htm

کانُن 15: یک زن زیر چهل سال نمی تواند به مقام شماسی دست گذاری شود و تنها پس از امتحانات تحقیقی این امر امکان پذیر می شود و اگر بعد از اینکه دست گذاری شد و برای مدتی به خدمت خود ادامه داد اما از فیض خدا روگردان شد و تن به ازدواج داد، او و مردی که با او رابطه دارد اناتیما خواهند بود. (کانُن شورای کالسِدون 451 میلادی) لینک مربوطه به زبان انگلیسی جهت مراجعه کنندگان: https://www.newadvent.org/fathers/3811.htm

با توجه به آنچه در بالا اشاره شد، این گونه احساس می شود که همه داده ها شدیداً از مقام یا منصب شماس مؤنث در کلیسا حمایت می کنند.

در ضمن، زنان به عنوان مبشر و میسیونر انجام وظیفه می کردند. یک نمونه از زنی که به مردم بشارت داد و آنها را به مسیح هدایت کرد، زن سامری می باشد که عیسی با او مصاحبت طولانی داشت:

” همان دم، شاگردان از راه رسیدند و تعجب کردند که با زنی سخن می گوید. اما هیچ یک نپرسید «چه می خواهی» یا «چرا با او سخن می گویی؟» آنگاه زن کوزۀ خویش بر جای گذاشت و به شهر رفت و به مردم گفت: « بیایید مردی را ببینید که هر آنچه تا کنون کرده بودم، به من باز گفت. آیا ممکن نیست او مسیح باشد؟» پس آنها از شهر بیرون آمده، نزد عیسی روان شدند…. پس در پی شهادت آن زن که گفته بود «هر آنچه تا کنون کرده بودم، به من باز گفت،» بسیاری از سامِریانِ ساکن آن شهر به عیسی ایمان آوردند. چون آن سامِریان نزد عیسی آمدند، از او خواستند نزدشان بماند. پس دو روز در آنجا ماند. و بسیاری دیگر به سبب شنیدن سخنانش ایمان آوردند. ایشان به آن زن می گفتند: «دیگر تنها به خاطر سخن تو ایمان نمی آوریم، زیرا خود سخنان او را شنیده ایم و می دانیم که این مرد براستی نجات دهنده عالم است. ” ( یوحنا 4: 27-30 ، 39-42 ) .

این را نیز یادآور می شویم که قبلاً  به اعمال رسولان 2: 1-4 اشاره کردیم که در روز پنتیکاست، جمعی از رسولان روح القدس را دریافت کردند. نکته ای که شاید خواننده به آن توجه نکند این است که این پری روح القدس مخصوصا برای تجهیز ایمانداران جهت شهادت دادن و بشارت از جانب عیسای قیام کرده به تمام جهانیان بود.

” من کتاب نخست خود را، ای تِئوفیلوس، در باب همۀ اموری تألیف کردم که عیسی به عمل نمودن و تعلیم دادنشان آغاز کرد تا روزی که به واسطۀ روح القدس دستورهایی به رسولان برگزیدۀ خود داد و سپس به بالا برده شد. او پس از رنج کشیدن، خویشتن را بر آنان ظاهر ساخت و با دلایل بسیار ثابت کرد که زنده شده است. پس به مدت چهل روز بر آنان ظاهر می شد و در بارۀ پادشاهی خدا با ایشان سخن می گفت. یک بار در حین صرف غذا بدیشان امر فرمود که “اورشلیم را ترک مکنید، بلکه منتظر آن وعدۀ پدر باشید که از من شنیده اید. زیرا یحیی با آب تعمید می داد، اما چند روزی بیش نخواهد گذشت که شما با روح القدس تعمید خواهید یافت.”  پس چون گرد هم آمده بودند، از او پرسیدند: “خداوندا، آیا در این زمان است که پادشاهی را به اسراییل بازخواهی گردانید؟” عیسی پاسخ داد: “بر شما نیست که ایام و زمانهایی را که پدر در اختیار خود نگاه داشته است بدانید، اما چون روح القدس بر شما آید، قدرت خواهید یافت و شاهدان من خواهید بود، در اورشلیم و تمامی یهودیه و سامره و تا دورترین نقاط جهان.” (اعمال رسولان1: 1-8)

 توجه: بقیه این مقاله در دست ترجمه می باشد. جهت دستیابی به تمام متن، لطفاً مرتباً پیگیر این مقاله باشید.

منبع مقاله: www.answering-islam.org

نوشته: سام شامون

ترجمه: لیلا نیک آبادی و اِلما غریبیان