چرا ندای آسمانی خدای پدر در مرقس ۱۱:۱ خطاب به عیسای خداوند است ولی در متی ۱۷:۳ خطاب به حاضرین؟

چرا ندای آسمانی خدای پدر در مرقس ۱۱:۱ خطاب به عیسای خداوند است ولی در متی ۱۷:۳ خطاب به حاضرین؟

فضای گزارش و تصویر واقعۀ ذکر شده در دو فصل از انجیل متی وانجیل مرقس باهم متفاوت است.

بدیهی است که بیان روایت در دو صحنۀ مشابه با تصویرهای متفاوت، دیالوگ‌های گوناگونی نیز ایجاد می‌کند؛ در حالی که محتوای آن یکسان است.

برای درک صحیح این مطلب باید فضای واقعه را به خوبی شناسایی کرد. در متی باب ۳ با سه مشخصه همراه هستیم: ۱- صحنه ۲- زمان ۳- مکان و افراد.
برای نمونه در متی ۱۱:۳و۱۲ یوحنای تعمیددهنده با فریسیان گفتگو می‌کند و همچنین در متی ۱۳:۳-۱۷ عیسی حاضر می‌شود و زمان تعمید شروع می‌شود و بدیهی است که نویسنده آیۀ ۱۷ را به صورت اشاره یا سوم شخص بیان می‌کند. اما در انجیل مرقس، نویسنده همان مکان را با کلمات دیگری به تصویر می‌کشد.
در مرقس آیۀ ۱۱ به صورت دوم شخص در می‌آید که در واقع هر دو آیه در حال بیان یک مفهوم مشخص و واحد هستند.
کلمات، واحد زبان هستند و جملات، واحد اندیشه.

البته کاری مصنوعی خواهد بود که زبان را به کلمات و بعد به جملات تقسیم کنیم اما در چنین مطالعات و بررسی‌هایی، بدیهی است می‌بایست همواره با اجزاء و نیز با کل به صورت همزمان کار کرد.
گرچه بررسی یک کلمه در کتاب مقدس مهم است اما نباید فراموش کرد که این کلمه در یک جمله یعنی در چارچوب یک عبارت یا پاراگراف شکل گرفته یعنی دستور زبان ترکیبی یا تحلیلی که برای دانشجوی کتاب مقدس امری حیاتی است.
برای رفع این مشکل توصیه می‌کنیم به کتاب “علم تفسیر در مذهب پروتستان”  نوشتۀ برنارد رام مراجعه نمایید.

پاسخ از استاد آلیک