چرا خدا اجازه می دهد که بلایای طبیعی مثل زمین لرزه، طوفان، و سونامی اتفاق بیفتند؟

چرا خدا اجازه می دهد که بلایای طبیعی مثل زمین لرزه، طوفان، و سونامی اتفاق بیفتند؟

چرا خدا اجازه می دهد زلزله، طوفان، سونامی، گردباد، آتشفشان، رانش زمین، و سایر بلاهای طبیعی اتفاق بیفتند؟ در اواخر 2004 فاجعۀ سونامی در آسیا، طوفان و گرداب کاترینا در 2005 در جنوب شرقی آمریکا و گردباد در سال 2008 در میانمار باعث شد خیلی از مردم نیکی خدا را زیر سؤال ببرند. خیلی ناراحت کننده است که مردم اغلب بلاهای طبیعی را به خدا نسبت می دهند، در حالی که سال ها و حتی قرن های با آرامش و بدون این بلایا را به او نسبت نمی دهند. خدا دنیا و قوانین طبیعت را از ابتدا آفرید (پیدایش 1: 1). بیشتر بلاهای آسمانی نتیجۀ این قوانینی هستند که در کارند. گرداب ها، طوفان ها، و گربادها همه نتایج تداخل آب و هواهای متفاوت با هم هستند. زلزله ها نتیجۀ تکان خوردن و جابجا شدن پوستة زمین هستند. طوفان سونامی به علت زلزله در زیر آب ایجاد می شود.

کتاب مقدس می گوید که عیسی مسیح همۀ طبیعت را در دست دارد (کولسیان 1: 16-17). آیا خدا می تواند جلوی بلاهای طبیعی را بگیرد؟ البته! آیا خدا گاهی در تغییر آب و هوا دخالت می کند؟ بله، همان طور که در تثنیه 11:17 و یعقوب 5: 17 می بینیم. اعداد 16: 30-34 به ما نشان می دهد که خدا گاهی در ایجاد بلاهای طبیعی دخالت می کند و از آن به عنوان داوری بر علیه گناه استفاده می کند. به نظر می آید خیلی از وقایعی را که در کتاب مکاشفه توضیح می دهد بلاهای طبیعی می باشند (مکاشفه بابهای 6 و 8 و 16). آیا هر بلای طبیعی تنبیهی از خداست؟ البته که نه.

به همان طریقی که خدا به مردم شریر اجازه می دهد به اعمال شرارت آمیزشان ادامه بدهند، به زمین هم اجازه می دهد نتایج گناه را که بر خلقت خدا کرده می شود انعکاس دهد. رومیان 8: 19-21 به ما می گوید، «زیرا که انتظار خلقت منتظر ظهور پسران خدا می باشد. زیرا خلقت مطیع بطالت شد نه به ارادۀ خود بلکه به خاطر او که آن را مطیع گردانید. در امید که خود خلقت نیز از قید فساد خلاصی خواهد یافت تا در آزادی جلال فرزندان خدا شریک شود.» سقوط انسانیت در گناه بر روی همه چیز اثر گذاشت، منجمله بر روی دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم. همه چیز در طبیعت تسلیم انحطاط و ویرانی است. گناه نتیجۀ اصلی بلاهای طبیعت است، همان طور که دلیل مرگ، بیماری و عذاب است.

ما می فهمیم که چرا بلاهای طبیعی ایجاد می شوند. چیزی که ما نمی فهمیم این است که چرا خدا اجازه می دهد آن ها اتفاق بیفتند. چرا خدا اجازه داد سونامی اتفاق افتاده و بیش از 225000 نفر از مردم آسیا را بکشد؟ چرا خدا اجازه داد گردباد کاترینا خانۀ هزاران نفر را نابود کند؟ یکی از نتایج این بلاها این است که اعتماد ما به دنیا تکان می خورد و آن وقت مجبور می شویم که به ابدیت بیندیشیم. معمولا بعد از بلاهاست که کلیساها پر می شوند چون مردم متوجه می شوند که چقدر زندگیشان شکننده است و زندگی آن ها در یک لحظه می تواند از آن ها گرفته شود. چیزی که می دانیم این است که خدا نیکوست! خیلی از معجزات عجیب در زمان بلاهای آسمانی اتفاق می افتند که حتی از خسارات جانی و مالی بیشتری جلوگیری می شود. بلاهای آسمانی باعث می شوند که میلیون ها نفر ارجحیت های زندگی شان را دوباره ارزیابی کنند. صدها میلیون دلار در راه کمک به ضایعه دیده گان فرستاده می شود. سازمان های مسیحی موقعیت کمک، خدمت، مشاوره، دعا، و رهبری مردم را پیدا می کنند که باعث نجات مردم به وسیلۀ عیسی مسیح شوند! خدا می تواند، و این کار را انجام می دهد که از سوانح وحشتناک هم چیزهای خوب بیرون آورد (رومیان 8: 28).

منبع مقاله: www.gotquestions.org