وقتی کتاب مقدس به مردان، نوع بشر، برادران و غیره اشاره می‌کند، آیا این اشاره‌ها شامل زنان نیز می‌شود؟
وقتی کتاب مقدس به مردان، نوع بشر، برادران و غیره اشاره می‌کند، آیا این اشاره‌ها شامل زنان نیز می‌شود؟
کتاب مقدس به هیچ وجه از نظر جنسیت خنثی نیست. از ابتدا تا انتهای آن دیدگاهی کاملاً مردانه ارائه می‌دهد، و اغلب این تصمیم را به خواننده واگذار می‌کند که چه کاربردی برای زنان یا چه مواردی زنان را شامل می‌شود. گاهی اوقات، اشاره به مردان یا برادران را باید شامل زنان نیز دانست. مواقع دیگر مردم فقط به معنای “مرد” است. این زمینۀ متن است که مشخص می‌کند از این واژه چه استفاده‌ای باید کرد.
تعیین اینکه آیا کلمۀ مرد یا برادر شامل زنان نیز می‌شود یا خیر، به ترجمۀ صحیح متن و سپس تفسیر صحیح معنای آن بستگی دارد. فن تفسیر خوب منجر به تفاسیر دقیق و توانایی دانستن اینکه چه زمانی قسمتی منحصراً اشاره به «مردان» (اشاره به مردان) یا شامل (اشاره به هر دو جنس) است.
برخی از واژه‌ها مذکر هستند و از متن مشخص است که باید فقط به مذکر اطلاق شود. برای مثال، در اعمال رسولان ۲:۷، هنگامی که استیفان مخاطبان خود را «برادر و پدر» خطاب می‌کند، از اصطلاحات کلی استفاده نمی‌کند چون جمع سنهدرین که او با آنها صحبت کرد متشکل از مردان (بدون حضور زن) بود.
واژه‌های دیگر، اگرچه مذکر هستند، اما می‌توانند به عنوان اصطلاحات عمومی برای هر دو جنس استفاده شوند. به عنوان نمونه، گاهی اوقات از مرد و پسر برای اشاره به “انسان” و “فرزندان” به طور کلی استفاده می‌شود. در افسسیان ۸:۴ می‌خوانیم: «چون او به اعلی‌علیین صعود نمود، اسیری را به اسیری برد و بخششها به مردم داد» (ترجمۀ قدیمی). مردم در اینجا به همۀ نوع بشر اشاره دارد. خداوند عطایای روحانی را به مردان کلیسا محدود نکرد. در متی ۳۸:۱۳، عیسی در مورد «پسران ملکوت» و «پسران شریر» (ترجمۀ قدیمی) صحبت می‌کند. البته کلمۀ پسران مذکر است، اما در زمینۀ این متن می‌توان فهمید که به سادگی به معنای “مردم” یا “فرزندان” است. این نمونه‌ها یک نکتۀ مهم را در مورد زبان نشان می‌دهد. اکثر کلمات در هر زبانی نمی‌توانند معنای واحد و فراگیر داشته باشند، اما زمینۀ متن نقش مهمی در تعیین تعریف آن متن دارد.
گاهی اوقات، ترجمۀ یک متن تغییرات ظریفی را در کلمات مرتبط با جنسیت ایجاد می‌کند. برای نمونه، نسخۀ ترجمۀ کینگ جیمز انگلیسی از یوحنا ۱۲:۱ چنین می‌گوید: «به کسانی که او را قبول کردند قدرت داد تا پسران خدا گردند.» اگرچه در زبان یونانی کلمۀ پسران در این متن به شکل خنثی است. ترجمۀ بهتر به جای «پسران خدا» همانا «فرزندان خدا» است (که در ترجمۀ قدیمی فارسی و ترجمۀ انگلیسی کینگ جیمز منتشر شده در سال ۲۰۰۰ این مسئله به خوبی رعایت شده است).
سؤالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که چرا کتاب مقدس فقط از اصطلاحات عمومی مردانه استفاده می‌کند؟ چرا به کودکان به عنوان «پسر» اشاره شده، اما هرگز به آنها (از نظر جنسیتی) «دختر» گفته نشده؟ بدیهی است که در فرهنگ نویسندگان کتاب مقدس، استفاده از جنس مذکر در نوشته‌ها معمول بود. مردم آن زمان اینگونه فکر و صحبت می‌کردند. حتی برای قرن‌ها در زبان‌های انگلیسی مدرن، ما از مذکر عمومی نیز استفاده می‌کردیم – مخصوصاً در زبان انگلیسی استفاده از ضمیر «او» (he که شکل مذکر او در زبان انگلیسی است) هنگام اشاره به یک فرد ناشناس، جایگزین قابل قبولی بود. به عصر حاضر، مردم در غرب نسبت به زبان اشاره به جنسیت حساس شده‌اند: نامیدن «مأمور آتش‌نشانی» در زبان انگلیسی به شکل مذکر آن، حتی اگر آن مأمور مرد باشد، امروزه نوعی تبعیض جنسیتی به حساب می‌آید. به دانش‌آموزان زبان انگلیسی چنین آموزش داده می‌شود که از «او» به شکل مذکر برای مردان (he) به جای «او» به شکل مؤنث برای دوشیزگان (she) استفاده شود و یا معمولاً «آنان» (حتی وقتی به یک فرد اشاره می‌کنند)، زیرا جمع حالتی خنثی از جنسیت است.
بسیاری از ترجمه‌های کتاب مقدس در سال‌های اخیر عبارت‌های خنثی‌تری را از نظر جنسیت اتخاذ کرده‌اند. به عنوان نمونه، اول تسالونیکیان ۱:۴ در ترجمۀ NIV انگلیسی به این شکل ترجمه شده است «ای برادران و خواهران، شما از ما آموختید که چگونه باید رفتار کنید تا خدا را خشنود سازید» با این که کلمۀ «خواهران» در متن یونانی وجود ندارد. مترجمان به منظور نشان دادن عدم تبعیض جنسیتی «خواهران» را به متن اضافه کرده‌اند. آیا درج «خواهران» در این متن منجر به ارائۀ کمتر دقّت در متن یونانی می‌شود؟ بله، بطور مسلم. اما، از آنجایی که پولس آشکارا برای کل کلیسا (که شامل خواهران مسیحی نیز می‌شد) می‌نوشت، گنجاندن «خواهران» در این متن، هیچ آسیبی به هدف این قطعۀ خاص وارد نمی‌کند. کلام خدا با چنین تغییری تحریف نمی‌شود. استفاده از کلمات عمومی‌تر مانند مردم، والدین و فرزندان به جای مرد، پدر و پسر ممکن است به رفع سردرگمی، جلوگیری از سوء تفاهم و جلوگیری از توهین غیرضروری در دوران مدرن کمک کند.
در بسیاری از متون کتاب مقدس، هنگامی که به اصطلاحاتی مانند “مردان”، “نوع بشر” یا “برادران” اشاره می‌شود، این اصطلاحات غالباً بازتاب‌دهنده زبانی هستند که در آن زمان استفاده می‌شده‌اند و عموماً شامل تمامی انسان‌ها، از جمله زنان، می‌شود. در زبان‌های قدیمی‌تر، عباراتی که به نظر می‌رسد جنسیتی هستند، اغلب در زمینه جمعیتی و برای شمول تمامی افراد در نظر گرفته می‌شدند.
از دیدگاه الاهیاتی، تعالیم کتاب مقدس بر اساس برابری انسان‌ها در پیشگاه خدا است. برای نمونه، در غلاطیان ۲۸:۳ اشاره شده که در مسیح زن و مرد تفاوتی با هم ندارند.
برگرفته از لینک: https://www.gotquestions.org/men-mankind-brothers.html
ترجمۀ کشیش ورژ باباخانیان
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
