وقتی عیسی بر صلیب مُرد، آیا خدا مُرد؟ پس خلقت چگونه به حیات خود ادامه داد؟

وقتی کتاب مقدس از مرگ سخن می گوید، مقصود آن نابودی و نیستی نمی باشد بلکه "جدایی". متأسفانه بسیاری از مردم مرگ را به عنوان نیستی و نابودی مطلق به شمار می آورند اما دیدگاه کتاب مقدس از بکارگیری واژه مرگ چیز دیگری است و آن جدایی می باشد. جدایی بدن از روح و نیز می تواند به معنای جدایی انسان از خدا نیز باشد. وقتی آدم و حوا گناه کردند در حالیکه زنده بودند کلام خدا آنها را مرده می انگارد، زیرا از خدا جدا شده بودند. عیسی مسیح در سه روزی که بدنش در قبر بود، الوهیت و روح بشری او زنده بودند و به حیات خود ادامه می دادند و به عملکرد الهی خود در آن حین ادامه می داد. مقصود از اینکه عیسی مسیح بر صلیب مرد همین است یعنی الوهیت و روح بشری او از بدنش برای مدت سه روز جدا شدند.

جهت روشن شدن بیشتر این مطلب لطفاً آیات زیر را از کتاب مقدس مطالعه و با یکدیگر مقایسه کنید:

(پیدایش 2: 15-17؛ پیدایش 3: 22-24؛ مزمور 5: 4-6؛ مزمور 66: 18؛ اشعیاء 59: 2؛ میکاه 3: 4؛ حبقوق 1: 13؛ رومیان 2: 5و8؛ افسسیان 2: 1-5؛ عبرانیان 12: 22-24؛ یعقوب 2: 26؛ مکاشفه 6: 9-11)