وعده خدا: “دو برابر جبران می کنم!”

?. «ای اسیرانی که در انتظار آزادی هستید، به شهر امن خود بازگردید. امروز به شما قول می دهم که از سختی هایی که کشیده اید دو برابر جبران کنم.»
(زکریا ۹: ۱۲)

چقدر شگفت انگیز و عالی!!!
مژده بازگشت به اسیران و تبعیدیانی که از خانه و کاشانه امن خود به دیاری که زبان و سرزمین شان برایشان ناشناخته بود، جان تازه ای به آنها می بخشد.
تاریخ بشر به کرٌات شاهد نتایج شوم ناشی از جنگ ها و اسارت ها بوده و هست.
همه شاهدان از درد دوری و فراغ و شکنجه و سختی هایی سخن می گویند که فهم آن برای ما قابل درک نیست.
خدا قادر است از شرایط سخت و طاقت فرسا به نفع ما استفاده کند و آن را برای مقاصد نیکوی خود به کار برد.
یوسف بعد از فروخته شدنش به مصریان، به مقامی ترفیع یافت که تصورش را نمی کرد.
دانیال در دربار بابل و بعدها در زمان پادشاهی داریوش، منصب بالایی را به عهده می گیرد که حسادت درباریان و اطرافیان را بر می انگیزاند.
عزرا که هم نبی بود و هم کاهن و کاتب و پژوهشگر، به بابل تبعید می شود و بعدها توسط کورش پادشاه فارس جزو نخستین گروهی از یهودیانی می شود که آزاد شده و به رهبری زروبابل به اورشلیم رفته و شروع به تعمیر و ساختن معبد سلیمان می کند.
استر تبعیدی به مقام ملکه می رسد و مردخای به درجه وزیر اول خشایار شاه ارتقا می یابد.
ارمیا و حزقیال در زمان اسارت خود، پیام ها و رویاهای بسیاری برای قوم از خدا دریافت می کنند.
خدا در زمان تنگی این وعده را به کسانی می دهد که در بدترین و سخت ترین شرایط ، امید خود را از دست نمی دهند.
ارمیا ، این نبی زمان اسارت، در باب ۱۲ از آیات ۱ – ۵ از خدا می پرسد که چرا راه شریران برخوردار می شود و جمیع خیانتکاران ایمن می باشند؟
پاسخ خدا به او بسیار جالب و چالش برانگیز است.
«اگر وقتی که با پیادگان دویدی، تو را خسته کردند؟ پس چگونه با اسبان می توانی برابری کنی؟ و هرچند در زمین سالم، ایمن هستی در طغیان اردن چه خواهی کرد؟»
خدا می خواهد که ارمیا تمام توان خود را به کار ببرد چون در ناملایمات و طغیان هایی که پیش روی دارد باید با اسب سواران تندرو مقابله کند. پیروزی در گرو مقاومت و ایستادگی او است که تحقق می یابد.
چرا مات و مبهوت به این طرف و آن طرف سرگردانی؟
هیچ پیروزی و موفقیتی به راحتی به دست نمی آید.
باید که به اسطوره و خدای ایستادگی تا به حد مرگ یعنی عیسا چشم بدوزیم.
او زنده جاوید است. پس ناامیدی و عقب نشینی، برازنده ایمانداران و فرزندان خدا نیست.
او وعده داده که دو برابر تمام سختی هایی را که کشیده ایم را جبران خواهد کرد.
وعده دهنده امین است و او دست ها و پای های ما را قوت می بخشد تا در مقابله با همه ناملایمات ، سرافراز و پیروز باشیم.

«خداوند نیکو است و در روز تنگی ملجا می باشد و متوکلان خود را می شناسد.»
(ناحوم ۱: ۷). ?

یادداشتی از خواهر گرامی مان ر.پ.