وسایل موسیقی در کتاب مقدس: دوران پادشاهان- دهل یا THE MNAANIM

دهل یا THE MNAANIM

فقط یک بار در کتاب مقدس و آن هم در کتاب 2سموئیل 6: 5 به آن اشاره شده است. در حین حمل تابوت عهد به اورشلیم نواخته می شد. بعضی مفسرین آن را سیستر (sistra یا sistrum) می دانند. این ساز لوله ای فلزی با سوراخ هایی بود که سیم هایی در انتهای آن قرار داشت. از آن جا که قطر سوراخ ها بزرگتر از قطر سیم ها بود حرکت آن باعث ایجاد اصوات می گردید. بیضی یا V شکل بوده و 16 تا 18 اینچ طول داشته است. در ترجمۀ King James اشتباهاً کورنه (Cornet) ذکر شده است. در فارسی دهل ترجمه شده است. مانانایم همانند دهل از سازهای ضربی است. دهل طبلی بزرگ دارای چنبر بزرگ و پهن چوبی است که بر روی دهانۀ آن پوست گاو و یا گاومیش می کشند و با دو چوب نامساوی که کلفت تر را چنگال و  نازکتر را دینک گویند به صدا در می آید. این آلت ضربی موسیقی را با رشته ای از گردن می آویزند.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس