نکات برجستۀ کتاب ملاکی نبی

نکات برجستۀ کتاب ملاکی نبی

آخرین پیغام عهد عتیق

خطاب به قومی نامطیع

تاریخ دقیق ملاکی نبی نامعلوم است. اعتقاد عمومی بر این است که او قریب به 100 سال پس از حجی و زکریا می زیسته است و با عزرا و نحمیا در اصلاحاتی که وضع نمودند همکاری داشته است. تاریخ او را بین سال های 450 الی 400 ق.م. تخمین زده اند.

عدۀ قلیلی (بقیتی) در سال 536 ق.م. از اسارت مراجعت کرده و این عده تحت رهبری های حجی و زکریای نبی معبد را بازسازی کرده بودند (520 الی 516 ق.م.). 60 سال بعد یعنی در سال 457 ق.م. عزرا در امر سامان بخشیدن قوم همّت گماشت. 13 سال پس از این تاریخ یعنی در سال 444 ق.م. نحمیا حصار اورشلیم را بازسازی نمود.

بدین ترتیب در زمان ملاکی نبی، یهودیانی که در حدود 100 سال پیش از بابل مراجعت کرده بودند هر چند از بت پرستی ناشی از سکونت در اسارت آزاد شده بودند اما در عین حال از خانۀ خدا غافل و نسبت به آن بی توجه بودند. کاهنان، فاسد و اهمال کار شده بودند و قربانی های ناشایستی به خداوند تقدیم می کردند. در مورد پرداخت عُشرها سهل انگاری می شد. قوم به عادات گذشتۀ خود در رابطه با مزاوجت با اقوام همسایۀ بت پرست رجوع کرده بود (رجوع کنید به کتاب عزرا باب 9).

بنابراین، یهودیان یعنی قومی که بیش از جمیع امت ها در نظر خداوند التفات یافته بود، از ضعف و ناتوانی خود دل سرد شده، به گناهان خود چسبید و در نتیجه نسبت به انتظار ظهور مسیح موعود به جمود فکری دچار گردید. ملاکی آنان را مطمئن ساخت که مسیح موعود ظهور خواهد کرد اما به جهت داوری کسانی همچون آنان.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222