نکاتی برجسته از کتاب اشعیای نبی

نکاتی برجسته از کتاب اشعیای نبی

نبی مسیحیایی

اشعیا از این جهت به نبی مسیحیایی معروف شده که سراسر مُلهِم از اندیشه ای است مبنی بر این که قوم او، قوم برگزیده ای در جهان می باشد که خداوند روزی از آن بشارت عجیب و عظیمی را به ظهور خواهد رساند که برای جمیع قومها خواهد بود. او دایماً ملهم از رؤیاهایی بود که چگونگی تحقق کار عجیب و عظیم خداوند را مکشوف می ساخت.

عهد جدید اظهار می دارد که اشعیا «جلال او (مسیح) را دید و دربارۀ اوتکلم کرد». (یوحنا 12: 41).

شخصیت اشعیا

او به هنگام نابودی حکومت شمالی (اسرائیل) به دست آشوریان از جمله انبیای حکومت جنوبی (یهودا) بود.

اشعیا در دوران سلطنت عزیا، یوتام، آحاز و حزقیا زندگی می کرد. دعوت او به رسالت و نبوت، هم زمان با مرگ عزیا بود. ولی بعضی از رؤیاهای او احتمالاً قدیمی تر بوده اند. بر اساس احادیث و روایات یهودی او توسط منسی پادشاه به قتل رسید. زمان خدمت مؤثر او را می توان در حدود سال های 745 الی 695 قبل از میلاد تخمین زد.

بر اساس روایتی از علمای یهود، آموص (نه عاموس نبی) پدر اشعیا، برادر امصیای پادشاه بود. این امر دلالت بر آن دارد که اشعیا، عموزادۀ عزیای پادشاه و نوۀ یوآش پادشاه بود، لذا بدین ترتیب او اصل و نسبی سلطنتی داشته و از درباریان محسوب می شد.

این کتاب اثر ادبی او به شمار می رود. او کتاب های دیگری نیز نوشت که از بین رفته اند از جمله: شرح زندگی عزیا (دوم تواریخ 26: 22)، شرح زندگی پادشاهان اسرائیل و یهودا (دوم تواریخ 32: 32). در عهد جدید از او بیش از سایر انبیا نقل قول شده است. این امر بیان گر اندیشۀ متعالی او می باشد! بعضی از قطعات اشعار او چنان متعالی می باشند، که حتی آثار شکسپیر، میلتن یا هومر با آن برابری نمی کنند.

در خصوص شهادت او روایتی در تلمود موجود است که از سوی بسیاری از آبای کلیسای اولیه معتبر شناخته شده و اظهار می دارد که اشعیا با احکام بت پرستانۀ صادره از جانب منسی به مقابله برخاست، و لذا با حکم منسی از دو طرف به دو تخته بسته شد و سپس از وسط به دو نیم ارّه شد، و بدین ترتیب به طور وحشتناکی به شهادت رسید. به نظر می رسد عبرانیان 11: 37 بیان گر همین مدعا است.

آشوریان و رسالت اشعیا

امپراطوری آشور پیش از ایام اشعیا به مدت 150 سال بر جهان حکم رانده بود. اسرائیل در زمان حکومت ییهو و پیش از سال 840 ق.م. خراج دادن به این امپراطوری را آغاز کرده بود و زمانی که اشعیا هنوز جوانی بیش نبود (734 ق.م.)، این امپراطوری بر سراسر حکومت شمالی مسلط شده بود. سیزده سال بعد (721 ق.م.) سامره، پایتخت حکومت شمالی، سقوط کرد و بنیاد اسرائیل فرو ریخت. چند سالی طول نکشید که آشوریان به حکومت جنوبی حمله کردند و 46 شهر حصاردار را ویران کرده و 000/200 نفر را اسیر ساختند. نهایتاً (701 ق.م.)، زمانی که اشعیا پیر و سالخورده شده بود، فرشتۀ خداوند آشوریان را که تا دیوارهای اورشلیم پیش آمدمدآمده بودند، متوقف ساخت. بنابراین تمام عمر اشعیا در سایۀ ترس از قدرت آشوریان سپری شد، و او خود شاهد بود که چگونه تمامی قومش به استثنای اورشلیم به دست آنان ویران شد.

طومار اشعیا

تا آن جا که معلوم است تمامی نسخه های اصلی کتاب مقدس مفقود شده اند. کتاب مقدسِ موجود، مجموعه ای از نسخه های بعدی است. این نسخه ها تا زمان اختراع چاپ به سال 1454، با دست نوشته می شد.

کتب عهد عتیق به زبان عبری نوشته شده اند و کتب عهد جدید به زبان یونانی. قدیمی ترین نسخۀ کامل و دست خط موجود کتاب مقدس مربوط است به قرون 4 و 5 میلادی، که به زبان یونانی می باشد. بخش عهد عتیق این کتاب مقدس «ترجمۀ هفتاد» بوده که ترجمه ای است به زبان یونانی از عهد عتیق عبری که در قرن دوم قبل از میلاد توسط هفتاد نفر ترجمه شده است.

قدیمی ترین نسخه های دست نویس عهد عتیق که موجود می باشند به زبان عبری است و متعلق به حدود سال 900 میلادی می باشد. ترجمه های انگلیسی عهد عتیق برگرفته از متن عبری آن معروف به Massoretic است که با استفاده از همین نسخه ها نوشته شده است. متن Massoretic متنی است که حاصل مقایسۀ نسخه های دست نویس موجود می باشد. این نسخه های دست نویس از روی نسخه های قدیمی تر با دست خط های متفاوت نویسندگان مختلف بازنویسی شده اند. در این نسخه های دست نویس اختلافات جزیی و ناچیزی وجود دارد که علمای یهود عموماً بر این عقیده اتفاق نظر دارندکه کتاب مقدس های کنونی ما اساساً با نسخه های اصلی کتب متعلق به آن ها یکی است.

در سال ۱۹۴۷ در «عَین فشخا» واقع در ۷ مایلی شهر اریحا و یک مایلی غرب بحرالمیت عده ای از اعراب بدون چادرنشین که از درۀ اردن بیت لحم در حرکت بودند، به هنگام جستجوی بز گمشده ای، به دره ای می رسند که در فصل بارندگی، آب آن به بحرالمیت می ریزد. آن ها در غاری واقع در این محل به کوزه های شکسته ای برمی خورند که در آن ها طومارهایی از نسخه های کتاب مقدس وجود داشت. این اعراب بیابان گرد این طومارها را از کوزهها خارج کرده، آن ها را به راهبان ارتدوکس سریانی متعلق به دِیر حضرت مرقس در اورشلیم تحویل می دهند که آن ها نیز به نوبۀ خود طومارها را به مرکز تحقیقات شرق شناسی متعلق به آمریکائیان واگذار می کنند.

وقتی طومارها را شناسایی کردند، معلوم شد یکی از آن ها کتاب اشعیا است که تاریخ نگارش آن به ۲۰۰۰ سال قبل بازمی گردد یعنی ۱۰۰۰ سال قدیمی تر از تمام نسخه های دست نویس کتاب های عهد عتیق، این رخداد از کشفیات شگفت آور به شمار می رود!

این طومار لوله ای شکل، بر روی پوستی به بلندی ۵/۷ متر نوشته شده که از صفحات ۲۵ الی ۴۰ سانتی متری دوخته شده به هم ساخته شده است. این طومار به زبان عبری باستان است که شواهد موجود دلالت بر آن دارد که قدمت آن به قرن دوم قبل از میلاد باز می گردد.

این طومار و دیگر طومارها در کوزه های سفالی با دقت مُهر و موم و حفظ شده بودند‌. ظاهراً این طومارها بخشی از یک کتاب خانۀ عبرانی بوده که در ایام خطر و جفا احتمالاً به هنگام تسخیر یهودا به دست رومی ها در این غار مطمئن پنهان شده بود.

در واقع این طومار همان کتاب اشعیا در کتاب مقدس کنونی ما می باشد. کلامی که به مدت 2000 سال با قدرت عجیب خداوند حفظ شد، به طوری که صحت کتاب مقدس کنونی مان را تأیید می کند. و.اف.آلبرایت (W. F. Albright – باستان شناس کتاب مقدس، 1891-1971) این طومار را «بزرگترین کشف آثار دست خط در عصر نوین» معرفی می کند.

واقعۀ مهم زندگی اشعیا

این واقعه عبارت بود از نجات اورشلیم از دست آشوریان. به این صورت که با دعای او و نصیحتی که به حزقیای پادشاه نمود، و همچنین با مداخلۀ مستقیم و اعجاز آمیز خداوند، سپاه آشور در برابر حصارهای اورشلیم منهزم شد (رجوع کنید به بابهای ۳۶ و ۳۷). سنحاریب، پادشاه آشور، گرچه پس از این واقعه ۲۰ سال دیگر نیز حکومت کرد اما هرگز اقدام به مقابلۀ مجدد با اورشلیم ننمود.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222