نبوتی از ظهور مسیح (باب های 2، 3و4 کتاب اشعیا نبی)

نبوتی از ظهور مسیح (باب های 2، 3و4 کتاب اشعیا نبی)

به نظر می رسد مضمون این سه باب در توضیح مطالب انتهایی باب ۱ باشد: آیندۀ پر جلال صهیون و داوری شریران. اشاراتی که در ۲: ۶-۹ در مورد بت پرستی و رسوم امت های بیگانه شده احتمالاً دلالت بر آن دارد که این رؤیا در زمان سلطنت آحاز بوده است.

در دورانی که همۀ امتّ ها واحد خواهتد بود و صلح و سلامتی جاودانی بر کل جهان حاکم خواهد شد، صهیون در کانون تمدن بشری قرار خواهد گرفت (۲: ۲-۴) این پیغام با شکوه و خوش بینانه، زمانی ادا می شد که اورشلیم در اوج پلیدی و فساد قرار داشت. با بر چیده شدن شریران، سعادت و نیک بختی در هر زمان، در هر جا و به هر صورتی به عنوان میراث قوم خدا به آن ها تعلق خواهد گرفت.

داوری سخت خدا از آنِ پرستندگان بت می یاشد (۲: ۵-۲۲). مصیبت و اسارت، پیش روی یهودا قرار دارد (۳: ۱-۱۵) مانند آن چه در مورد زن های عیاش سامره (عاموس ۴: ۱-۳) صورت گرفت، این داوری ها متوجه دختران زیور کردۀ اورشلیم نیز می شد (۳: ۱۶-۲۶). «هفت زن به یک مرد» (۴: ۱) اشاره بدان دارد که مردان بسیاری در میدان های جنگ کشته خواهند شد.

«شاخۀ خداوند» ظهور خواهد کرد (۴: ۲-۶). این نخستین اشارۀ اشعیا به مسیح ِآینده است. «شاخه» از تنۀ درخت خاندان پریده شدۀ داود خواهد شکفت (۱۱: ۱، ۵۳: ۲ و ارمیا ۲۳: ۵، ۳۳: ۱۵ و زکریا ۳: ۸، ۶: ۱۲) «او» کسی خواهد بود که صهیون را از ناپاکی هایش پاک کرده و آن را برای جهان مایۀ برکت خواهد ساخت.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222