معرفی کتابهای کتاب مقدس: مکاشفه
کتاب مکاشفه Revelation
کتاب مکاشفه یکی از رسالاتی است که در کل به اموری میپردازد که مربوط به وقایع و رویدادهای پایان جهان بر روی زمین است و در کل از ۲۲ فصل و ۴۰۴ آیه تشکیل شده است. این رساله نه تنها به جلو، بلکه به زوال همه چیز در آینده و پیروزی قطعی خدا و برّه مینگرد، و پایان نامشخص شصت و پنج کتاب دیگر کتاب مقدس را به هم وصل میکند. درواقع بهترین راه برای درک کامل این کتاب، شناخت تمامی کتب مقدس است!
یوحنا این کتاب را برای تشویق ایمانداران به جهت مقاومت قاطعانه در برابر قانون پرستش امپراطور مینویسد؛ او خوانندگان خود را از قریب الوقوع بودن مرحله نهایی مبارزه مابین خدا و شیطان آگاه میکند. شیطان آزار و اذیت خود را نسبت به ایمانداران افزایش میدهد، اما آنها باید تا سرحد مرگ ایستادگی کنند. آنها در برابر هر گونه آسیب روحانی مُهر و موم شدهاند و به زودی در هنگام بازگشت مسیح به او خواهند پیوست؛ و در همان هنگام شریران برای همیشه نابود شده، و قوم خدا تا ابد در جلال و شکوه و برکات آسمانی قرار خواهد گرفت.
نویسنده
نویسنده مکاشفه نام خود را چهار بار در سراسر کتاب ذکر میکند (۱: ۱، ۴، ۹؛ ۲۲: ۸). مسیحیان در طول تاریخ تقریبا به اتفاق آرا بر هویت نویسنده کتاب به عنوان یوحنا رسول نظر یکسان دارند؛ نگاه سنتی مبنی بر اینکه یوحنای رسول پسر زبدی مکاشفه را نوشته است، دارای اساس و مستندات محکم تاریخی است. یوحنا توسط مقامات برای موعظه انجیل در آسیا به جزیرهای به نام پطموس تبعید شده بود. برخی بطور سنتی میگویند که رومیها یوحنا را به درون یک خمره پُر از روغن جوشان انداختند اما یوحنا زنده ماند و آنها در عوض او را به یک جزیره صخرهای و بی حاصل به نام پطموس تبعید کردند، و او این کتاب را در همان جزیره به نگارش درآورد.
عنوان کتاب مکاشفه بر گرفته از یک واژه یونانی به نام آپوکالیپس (apocalypse) است که اشاره به کشف یا افشای چیزی دارد که هنوز ناشناخته است و بطور خاص در این کتاب مربوط به اموری است که در پایان جهان رخ خواهد داد. نام مکاشفه قطعا یک نام مناسب برای این کتاب است زیرا در زبان فارسی به معنای ”آشکار شدن اسرار و امور غیبی“ است (لغت نامه دهخدا)، که ساختار این کتاب نیز در واقع بر اساس مکشوف کردن حوادث آینده استوار است.
زمینه
”مکاشفه عیسی مسیح“ (۱: ۱) به احتمال بسیار زیاد توسط یوحنا رسول و در زمانی نوشته شده است که او در جزیره پطموس در نزدیکی سواحل ترکیه امروزی در تبعید بسر میبرد. این کتاب هفت کلیسای واقعی را مورد خطاب قرار میدهد، مکاشفه با نامهای از خود مسیح به این کلیساها شروع میشود، این نامه شامل تقدیر، توصیه، انتقاد، و تسلی است. سپس با یک سری طولانی از رؤیاها در ارتباط با داوری شریران و ستمکاران همراه میشود، و تمامی این رؤیاها به زبانی نمادین بازگو شده است. کلیسا در این کتاب تحت فشارهای زیاد به تصویر کشیده شده، اما خوانندگان را از پیروزی نهایی مسیح به عنوان ”پادشاه پادشاهان و رب الارباب“ مطمئن میسازد (۱۹: ۶)، که طغیان شیطان و بشریت بر علیه خدا را به پایان میرساند و آنگاه ”آسمانی جدید و زمینی جدید“ طلوع کرده (۲۱: ۱)، و خود خدا تا به ابد سلطنت میکند (۱۱: ۱۵). کتاب مکاشفه احتمالا در بین سالهای ۹۵ و ۹۶ میلادی به نگارش درآمده است.
تاریخچه
یوحنا رسول کتاب مکاشفه را در حدود سال ۹۵ میلادی و زمانی که در جزیره پطموس در تبعید بود به نگارش درآورد. مخاطبین او را هفت کلیسا در آسیا تشکیل میدهند که شامل کلیساهای افسس، اسمیرنا، پَرغامُس، طیاتیرا، ساردس، فیلادلفیه، و لائودکیه میشود. از آنجا که یوحنا در اواخر زندگی خود برای سالهای زیادی در افسس خدمت کرده بود، از اینرو بسیار طبیعی بود که رؤیاهای وی در ارتباط با کلیساهایی باشند که در تحت مراقبت و نفوذ او قرار داشتند. هر یک از این هفت کلیسا یک پیام خاص که در ارتباط با شرایط آنها بود دریافت کردند (فصل ۲-۳) و این پیامها قبل از دریافت رؤیاهای یوحنا از خدا درباره آینده بود.
کاربرد
کتاب مکاشفه روشنترین تصاویر کتاب مقدس از حوادث مصیبت باری را فراهم میکند که بطور خاص، دوران وحشتناکی را پوشش میدهد (فصل ۴-۱۸). این دوران وحشتناک در ارتباط با زمان داوری خدا قرار دارد، آنهایی که در این دوران پس از ربوده شدن ایمانداران به آسمان، بر روی زمین باقی میمانند بخاطر عدم ایمان خود دچار رنج و عذاب بسیار خواهند شد. یوحنا این داوری را به صورت یک سریال متشکل از بیست و یک رویداد به تصویر میکشد؛ این رویدادها با شکسته شدن هفت مُهر و نواخته شدن هفت کرنا یا شیپور، و خالی شدن هفت کاسه شروع میشود. این داوری بزرگ بر انسان گناهکار نشان میدهد که خدا تا چه حد زیادی در برخورد با گناه جدی عمل میکند؛ آنهایی که در پوشش و حفاظت خون عیسی مسیح قرار ندارند متحمل باز پرداخت کامل عواقب گناهان خود هستند.
جمع بندی
در حالی که کتاب مکاشفه بسیاری از جزئیات این دوران سخت و وحشتناک را ارائه میدهد، حتی اگر اغلب آنها در هالهای از رمز و راز و با زبان نمادین بیان شده باشند، این چهار فصل نهایی این کتاب است که پیام کلی نهفته شده در این رساله را ترسیم میکند. فصلهای ۱۹-۲۲ این کتاب، پیروزی مسیح بر نیروهای شریر در آینده و خلقت تازه جهان فدیه شده توسط او را به تصویر میکشد. در نهایت این کتاب یا این دنیا با پیروزی نهایی حقیقت و نیکویی و زیبایی به پایان میرسد.
بخش عمدهای از سایر شصت و شش کتاب موجود در کتاب مقدس دنیایی را که عمیقا در تلاطم و رنج فرو رفته است به تصویر میکشند، نژاد بشر از زمان سقوط خود در پیدایش فصل ۳، با گناه همواره مشکل داشته است؛ و کتاب مقدس آیه به آیه مشکل ما را با جزئیات از رنجی که در این مورد میبریم ثبت کرده است. این درخشش کتاب مکاشفه است که پاسخ نهایی برای این مشکل را فراهم میکند، این امید که عیسی زخمهای ایجاد شده توسط گناه را یک بار و برای همه التیام خواهد بخشید (فصل ۱۹)، برای هزار سال بر زمین سلطنت کرده و سپس جهان را دوباره به صورتی خلق میکند که نشان از طرح اصلی و اولیه خدا دارد (فصل ۲۱-۲۲). حکایت کتاب مقدس بسیار ساده است: خلقت، سقوط، و خلقت تازه. بدون اتمام کار فدیه عیسی که در مکاشفه ثبت شده است، ما به پایان این حکایت نمیرسیدیم و همواره امید ما برای آینده در شک و تردید سپری میشد.
برگرفته از وب سایت: www.razgah.com
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |