مضمون ادبی کتاب مکاشفه یوحنای رسول جهت تأویل

برای درک هر کدام از رویاها در کتاب مکاشفه نه تنها باید از زمینه تاریخی و معانی نمادها و تصاویر با خبر بود  بلکه باید به این سوال پاسخ داد که هر رویا چه نقش و عملکردی در کل کتاب دارد. از این نظر کتاب مکاشفه بسیار شبیه رسالات است. در رسالات، همانطور که قبلاً گفته شد باید”پاراگرافی فکر کرد”. چون هر پاراگراف واحد تشکیل دهنده بحث است. نکته ای که باید به آن اشاره کرد این است که ساختار اصلی کتاب مکاشفه آشکار است و جای هیچ بحثی ندارد اما اختلاف نظرها از نحوه تفسیر و ترجمه این ساختار بوجود می آید. بابهای 1 الی 3 زمینه و صحنه را برای معرفی شخصیت های مهم کتاب آماده می کند:

• خود یوحنا (1: 1-11) که به دلیل ایمانش در تبعید است و خدا رویا را به او نشان می دهد.
• مسیح (1: 12-20) که یوحنا او را به گونه ای پرجلال بعنوان خداوند تاریخ و کلیسا تصویر می نماید. خدا بر همه چیز حاکم است و کلیدهای موت و عالم اموات در دست مسیح است.
• کلیسا (2: 1؛ 3: 22)، هفت کلیسا واقعی می باشند اما نماینده همه کلیساها هستند و یوحنا به آنها درباره جفا و سختی هشدار می دهد و آنها را تشویق نیز می نماید.

باب های 4 الی 5 صحنه دیگری را نشان می دهد. با یک رویای خیره کننده از پرستش و ستایش آسمانی، به کلیسا این پیغام داده می شود که خدا حاکم مطلق است (باب 4). به ایماندارانی که در تعجب هستند که آیا خدا واقعاً در آنجا حضور دارد، یوحنا به آنها یادآوری می کندکه”شیر سبط یهوادا” همان “بره ذبح شده” است که جانش را برای رهایی انسان ها فدا کرده است (باب 5).

بابهای 6 الی 7  صحنه اصلی نمایش است. سه بار رویاهایی در چارچوب هفت قسمت بیان می گردد (بابهای 6-7؛ 8-11؛ 15-16). در هر مورد، چهار قسمت اول یک تصویر را تشکیل می دهند. در 6-7 و 8-11 دو قسمت بعدی بر روی هم دو جنبه از واقعیت دیگری را نشان می دهند و قبل از قسمت هفتم در رویا فاصله ای را بوجود می آورند. در بابهای 15-16 هر هفت قسمت بدون هیچ فاصله ای بیان می گردند. برای مثال به بابهای 6 الی 7 توجه کنید.

• اسبی سفید: پیروزی و غلبه
• اسبی سرخ: جنگ
• اسبی سیاه: قحطی
• اسبی رنگ پریده(زرد): مرگ
• فریاد شهدا برای دادرسی:”چه مدت؟”
• زلزله(داوری خدا): “چه کسی می تواند ایستاد؟”

الف: 14400 نفر مُهر شدند

ب: گروهی عظیم

• غصب خدا: هفت شیپور بابهای 8 الی 11

بابهای 8 الی 11 داوری خدا را بیان می کنند. چهار قسمت اول عظیم بودن داوری خدا بر امتها را به تصویر می کشند. شیپور پنجم و ششم بیان می کند که داوری خدا از طریق جنگ نیز عملی می گردد. بعد از یک فاصله که در آن خدا رضایت خود را از ایماندارن حتی اگر شهید شده باشند، بیان می کند. شیپور هفتم نتیجه گیری است: “سلطنت جهان از آن خداوند ما و مسیح شد تا ابدالاباد”(12: 15).

بابهای 12 الی 22 به شرح جزئیات داوری و پیروزی خداوند می پردازد. کلید الهیاتی کتاب در باب 12 است. در دو رویا شیطان را می بینیم که می خواهد مسیح پیروان او را نابود سازد، اما خودش شکست می خورد. پس به دلیل نجاتی که در پیش است جای شادی است.

بابهای 13 الی 14 مخالفت ها و ضدیت های امپراطوری رُم با کلیسا به تصویر کشیده می شود. اما حکومت رُم در نهایت محکوم خواهد شد (بابهای 15 الی 16). کتاب با شرح دو شهر پایان می یابد(بابهای 7 الی 22) یکی شهرزمینی (رُم) که به دلیل جفا بر قوم خدا محکوم است و نابود می گردد. دیگری شهر خدا که جایگاه ابدی قوم خدا است.

برگرفته از کتاب دائره المعارف کتاب مقدس