فیلیپیان 3: هدف آسمانی

فیلیپیان 3: هدف آسمانی

از صحبت پولس در این بخش چنین بر می آید که یهودی گراها در کلیسای فیلیپی نیز ظاهر شده بودند و بر حفظ شریعت تأکید می نمودند و از آن جا که بر سر مسائل غیر ضروری به بحث و مجادله می پرداختند، لقب سگ ها را به آن ها داده بودند (آیۀ 2). پولس خود شخصاً از نظر به جا آوردن قانون ختنه در شریعت موسی بی عیب بود (آیه های 4-6)، اما او حالا آن را هیچ حساب می کند (آیۀ 8). او به طور کامل به مسیح وابسته بود و هدف اصلی و یگانۀ او شناخت مسیح بود.

پولس خود را همچون دوندۀ در مسابقه مجسم می کند که سعی می کند عضلات خود را تا آخرین حد به حرکت وادارد و از حداکثر قدرتی که دارد، استفاده کند تا به هدف برسد. هدف او نائل شدن به رستاخیز مردگان بود (آیۀ 11). این سِرّ زندگی پولس بود. او چکیده ای از جلال آسمان را در فکر خود داشت (دوم قرنتیان 12: 4).  خودش مصمّم بود تا به فیض مسیح به آن جا برسد و تا آن جا که بتواند عده ای را نیز همراه خود ببرد. این باب به طور خاص از زبان خود پولس، امید شخصی او را به آسمان نشان می دهد. تابع وطن آسمان بودن (آیۀ 20). کسانی که در زمین غریب هستند، آسمان را وطن خود می دانند. در واقع بر زمین راه می روند ولی قلبشان متعلق به آسمان است.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222