فیلیپیان فصل 1: انجیل در روم

فیلیپیان فصل 1: انجیل در روم

احتمالاً این رساله را پولس به تیموتائوس (آیۀ 1) دیکته کرده و او آن را به رشتۀ تحریر در آورده است. تیموتائوس در بنیان گزاری کلیسای فیلیپی پولس را یاری کرده بود. بنابراین پولس، نام او را نیز در سلام و احوال پرسی نامه جای می دهد. تیموتائوس در نوشتن رسالات دوم قرنتیان، کولسیان و اول و دوم تسالونیکیان و فلیمون نیز پولس را کمک کرده بود.

دعای پولس برای آنان (آیه های 3-11): او معمولاً رساله های خود را این چنین آغاز می نمود (این بخش را با دعاهای زیبای او در افسسیان 1: 16-23، 3: 14-19؛ کولسیان 1: 9-12 مقایسه کنید). «مشارکت در انتشار انجیل» (آیۀ 5): در واقع اشاره ای است به هدایای نقدی که برای او فرستاده بودند. این نشان می هد که آن ها با پولس در خدماتش شریک هستند (جهت اطلاعات بیشتر به توضیحات مربوط به 4: 17 مراجعه شود). «احشا» (آیۀ 8، 2: 1) شاید به جای این کلمه عبارت «احساس مهر و شفقت» معنی ذقیق تری را برساند.

مژدۀ انجیل مسیح در روم در حال انتشار بود (آیه های 12-18): آمدن پولس به روم، به عنوان یک زندانی به جای آن که مانعی بر سر راه شناخت عیسی مسیح در پایتخت گردد، بر عکس به نفع انجیل انجامید. زیرا که پولس به بخش های دولتی و رسمی، اجازۀ دخول یافته بود و این امر باعث شده بود که عده ای در دربار نرون به مسیح ایمان آورند (فیلیپیان 4: 22). او هنگامی که در زندان فیلیپی بود، شادی و وجد می کرد (اعمال رسولان 16: 25). پولس در زندان روم در حالی که دست و پای او را با زنجیر بسته بودند، همان عکس العمل را داشت (آیۀ 18).

آرزوی پولس برای مردن (آیه های 19-26): او هنوز زخم ها و دردهای حاصل از سنگسار شدن و کتک خوردن را با خود حمل می نمود. او پیر و سالخورده شده بود. و اگر چه می دانست که کلیساها به او احتیاج دارند، ولی آرزو می کند که به وطن سماوی خود برود. در واقع برای او فرق نمی کرد که در زندان باشد یا در آسمان. چرا که مسیح زندگی و شادی او بود. می دانست در هر حالتی که باشد، چه بمیرد و چه زنده بماند، تحت کنترل روح خداست. او آرزو می کند که به فیلیپی برگردد (آیۀ 26، 2: 24).

رنج های فیلیپیان (آیه های 27-30): 10 سال از تشکل این کلیسا می گذشت ولی اعضای این کلیسا همواره مورد شکنجه قرار داشتند و پولس به روز داوری چشم می دوزد که شکنجه گران آن چه را که کاشته اند درو خواهند نمود (آیۀ 28؛ 2تسالونیکیان 1: 5-10).

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222