فهرست و معانی اسامی کتاب مقدس: میشائیل، میشع و میکال

میشائیل (کیست مانند یهوه)   خروج 6: 22       Mishael

1) پسر عزیئیل، وی از نسل قهات پسر لاوی بود (خروج 6: 16) او و الصافان جسد ناداب و ابیهو را از قدس به بیرون اردو بردند (لاویان 10: 1-4).

2) یکی از اشخاصی که پس از مراجعت از بابل به اورشلیم، هنگام خواندن شریعت، در سمت چپ عزرا ایستاده بود (نحمیا 8: 4).

3) نام عبری میشک که همراه دانیال و دو دوست دیگر خود به نامهای حننیا و عزریا به وسیله نبوکدنصر، پادشاه به بابل به اسارت برده شدند. وی از سبط یهودا بود (دانیال 1: 6-7). وزیر دربار وظیفه داشت که برای خورا ک او همراهانش یعنی عزریا، حننیا و دانیال تدارک ببیند. این سه نفر همراه با دانیال از غذای پادشاه نخوردند چرا که این عمل مخالف شریعت بود. پس از اینکه نبوکدنصر پادشاه آشور خوابی دید و تعبیرش را خواست، دانیال با سه همراهش برای آشکار شدن رؤیای نبوکدنصر دعا کردند (دانیال 2: 17-18). او به همراه دو دوست دیگر خود در مقابل تمثال طلایی پادشاه سجده نکردند و به حکم پادشاه به درون تون آتش ملتهب افکنده شدند. اما به حکم خدا آتش به آنها ضرری نرساند (دانیال 3).

مِیشَع (خلاصی)    2پادشاهان 3: 4         Mesha

پادشاه موآب در دوران سلطنت سه تن از پادشاهان اسرائیل به نامهای اخاب، اخزیا و یهورام. او پس از مرگ اخاب از پرداختن جزیه به اسرائیل امتناع کرد، پس یهورام برای نبرد با پادشاه موآب آماده شد و از یهوشافاط پادشاه یهودا تقاضای کمک کرد. پس پادشاه اسرائیل، یهودا و همچنین پادشاه ادوم با هم متحد شده و رهسپار جنگ گردیدند. در این جنگ میشع پسرش را روی حصار شهر قیرحارست برای خدای موآبیان قربانی کرد (2پادشاهان 3: 9-27).

میکال (کیست مثل یهوه)   1سموئیل 14: 49       Michal

دختر کوچکتر شاؤل که در مقابل جنگ و پیروزی بر فلسطینیان وعده ازدواج با وی به داود داده شد. او هنگامی که پدرش شاؤل در صدد کشتن داود برآمده بود به فرار وی کمک کرد (1سموئیل 19: 17-11). هنگامی که داود در جنگ بود شاؤل دخترش را به فلطی به زنی داد (1سموئیل25: 44)، اما داودی وی را پس از مرگ شاؤل دوباره پس گرفت (2سموئیل 3: 13-15). او روابط خوب و دوستانه اش را با داود از دست داد، چرا که هنگامی که تابوت عهد را به اورشلیم می آوردند و داود در حضور آن می رقصید و شادی می کرد، میکال به چشم تحقیرآمیز به او نگریست. او صاحب فرزندی نشد (2سموئیل 6: 16-23).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس