فهرست و معانی اسامی کتاب مقدس: صدقیا

صدقیا (عدل الهی)    1پادشاهان 22: 24      Zedekiah

1) وی پسر کنعنه (2تواریخ 18: 1-27) و یکی از چهارصد نبی کاذب اخاب بود که به وی و یهوشافاط گفتند به راموت جلعاد حمله کن و خدا آن را به تو داده است. ابتدا تمامی انبیای کاذب نبوت می کردند. سپس صدقیا از طرف بقیه صحبت کرد. او روی سرش شاخ های آهنین به نشانۀ قدرت گذاشته بود و در مورد پیروزی بر ارامیان نبوت می کرد. هنگامی که میکایای نبی را آوردند تا از جانب یهوه نبوت کند و او در مورد شکست و کشته شدن اخاب نبوت کرد، صدقیا به رخسار او زد و گفت روح خداوند از کدام راه از طرف من به سوی تو آمد تا با تو سخن گوید (2تواریخ 18: 23).

2) وی پسر معسیا و معاصر ارمیای نبی بود (ارمیا 29: 21). او همراه با نبی کاذب دیگری به نام اخاب، درمیان اسرای بابل نبوت می کرد اما خدا از زبان ارمیا گفت ایشان را بدست نبوکدنصر هلاک خواهد کرد.

3) وی پسر حننیا و یکی از بزرگان یهودا در ایام یهویاقیم پادشاه بود. وی یکی از بزرگان یهودا بود که باروک طوماری را که حاوی پیغام ارمیا برای مردم بود، برای آنها نیز قرائت کرد (ارمیا 36: 12).

4) نام آخرین پادشاه یهودا که بین سالهای 597-586 ق.م. سلطنت می کرد. سلطنت 11 سالۀ وی را می توان در کتب دوم پادشاهان 24، دوم تواریخ 36، ارمیا 39 و 52 مطالعه کرد. در سن 21 سالگی پادشاه شد. وی پسر سوم یوشیا بود که بر تخت نشست و برادر جوانتر یهوآحاز و یهویاقیم و همچنین عموی یهویاکین بود. نام وی اول متنیا بود که نبوکدنصر پادشاه بابل آن را به صدقیا تبدیل کرد (2پادشاهان 24: 17). در سال یازدهم حکومتش اورشلیم بدست پادشاه بابل افتاد و او تصمیم گرفت با تعدادی از بزرگان دربار فرار کند ولی کلدانی ها او را در دشت اریحا پیدا کردند و او را پیش نبوکدنصر بردند و به علت عهد شکنی، پسرش را جلوی چشمش کشتند و چشمان او را کور کرده و به بابل بردند. بدین گونه نبوتی که ارمیای نبی کرده بود به انجام رسید (ارمیا 32: 4-5؛ 34: 3).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس