فهرست و معانی اسامی کتاب مقدس:بعور، بلدان، بلاستس، بلدد، بلشان،بلشصر و بلعام
بعور (مشعل) پیدایش 36: 32 beor
1) پدر بالع، پادشاه ادوم (پیدایش 36: 32).
2) نام پدر بلعام (اعداد 22: 5) که در رسالۀ 2پطرس (2: 15) بصور نامیده شده است.
بَلَدان (پسر را فرستاد) 2پادشاهان 20: 12 Baladan
پدر بردوک بلدان، پادشاه بابل (2پادشاهان 20: 12).
بَلاستُس اعمال 12: 20 Blastus
ناظر خوابگاه هیرودیس که اهالی صور و صیدون وی را با خود متحد ساخته و از پادشاه طلب مصالحه کردند (اعمال 12: 20). اهالی این منطقه برای رفع احتیاجات غذایی خود حتی در زمانی که حیرام وکیل سلیمان در آن منطقه بود، وابسته به پادشاه بودند (1پادشاهان 5: 9-11؛ 9: 11-13).
بِلدَد (پسر دشمنی یا جدال) ایوب 2: 11 Bildad
بلدد شوحی دومین دوست ایوب (ایوب 2: 11؛ 8: 1؛ 25: 1؛ 42: 9) که آنچه را بر ایوب گذشته بود مقتضای عدالت خدا می دانست. نامیدن وی به شوحی یا به علت اشاره به محل تولد وی بوده و یا اینکه او از نسل شوح، پسر ابراهیم بوده است (پیدایش 25: 2).
بِلشان (پسر زبان) عزرا 2: 2 Bilshan
یکی از ده یا یازده همراهی که از بابل تحت رهبری زربابل بازگشت نمود (عزرا 2: 2؛ نحمیا 7: 7).
بَلشَصَر دانیال 5: 2 Belshazzar
فرمانروای بابل که در محاصرۀ شهر در سال 539 ق.م. کشته شد. نام وی (Bel-shar-usur) احتمالاً به معنی «بل پادشاه را حفظ می کند» است. نوشته شده که نبوکدنصر پدر وی بوده است (دانیال 5: 2، 11، 13، 18). ولی در واقع نبونیدوس پدر وی بود و نبوکدنصر پدرِ مادر بلشصر بوده است. نبونیدوس احتمالاً بعد از تسخیر و سقوط بابل به سال 539 ق.م. نیز زنده بود و همراه با پسرش حکومت می کرد.
بلعام (خداوند مردم) اعداد 22: 5 Balaam
نبی که گناه و قصوراتش مثالی برای بیداری نسل های بعدی گردید (اعداد 22-24). بنی اسرائیل بعد از شکست دادن پادشاه سیحون و باشان و فتح نون تا کوه حرمون در دشتهای موآب ساکن شده و خود را برای حمله به کنعان آماده کردند. پیروزی بر این مناطق خطر و تهدید برای پادشاه موآب محسوب می گردید. وی بلعام را از قسمتی از ارام نهرین به کمک خود خواند. در صورتی که فتور محل سکونت بلعام در نزدیکی کرکمیش بوده باشد، خانۀ بلعام در حران محل سکونت ابراهیم قرار داشته است. احتمالاً شناخت او از خدا نیز به همین دلیل بود. بالاق به بلعام، در صورتی که وی بنی اسرائیل را لعنت نماید، وعدۀ ثروت، احترام و قدرت داد.
ارادۀ خدا در این میان کاملاً آشکار به نظر می رسید (اعداد 22: 12). بعد از شکست اول در ملعون کردن اسرائیل، فرشتۀ خداوند خودش را به الاغ بلعام ظاهر کرد و وی را از ادامه دادن راهش منع نمود. بلعام گناهش را به فرشتۀ خداوند اقرار کرد و فرشتۀ خداوند به او اجازه داد تا راه را ادامه دهد به شرطی که تنها، سخنگوی خدا باشد. بالاق وی را به نزد مذبح بعل هدایت کرد ولی بلعام از آنجا سخنان خدا را جاری نمود (اعداد 23: 25). نقشۀ وی در کشیده شدن بنی اسرائیل به زنا و پرستش بعل بسیار موفقیت آمیز بود (اعداد 25) و موجب اجرای داوری خدا بر بنی اسرائیل گردید. بلعام نیز کشته شد (اعداد 31: 8). در عهد جدید نسبت به گناه (یهودا 11) و راه بلعام (2تواریخ 2: 15) هشدار داده شده است. بلعام سمبل و نشانۀ کسانی است که ارادۀ خدا را می دانند ولی برای بدست آوردن دنیا به آن پشت می کنند.
برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |