عیسی و صلیب به عنوان چوبۀ دار
مصلوب کردن، روشی بود که رومی ها برای مجازات برده ها، جنایتکاران و غیر رومی ها به کار می بردند. این نوع مجازات، پر شکنجه ترین، شرم آورترین و بدنام ترین نوع مرگی بود که ممکن بود یک حاکم ظالم، حکم آن را صادر کند. میخ ها از لابلای دست و پای مجرم عبور می کردند و در حالی که روی چوبۀ صلیب میخکوب می شدند، بدن شخص روی صلیب در شرم، گرسنگی و تشنگی طاقت فرسا، درد و تشنج آویزان می شد. معمولاً ۴ تا ۶ روز طول می کشید تا شخص مصلوب شده بمیرد، ولی عیسی پس از ۶ ساعت جان داد.
ماجرای صلیب واقعی
یکی از روایات موجود حاکی از آن است که در سال ۳۲۵ میلادی صلیب واقعی که عیسی روی همان مصلوب شد، اطراف محوطۀ کلیسای قیامت پیدا شد. شواهدی که ثابت می کرد این همان صلیب است، آن بود که شخص به وسیلۀ لمس کردن آن شفا یافته بود. بعدها قطعات کوچکی از این صلیب فروخته شد. به زودی خبر این واقعه در نقاط مختلف منتشر شد و تقاضا جهت لمس چوب های تکه تکه شدۀ صلیب زیاد شد. بدین ترتیب تکه چوب هایی ساخته شد که آن ها را به صلیب اصلی می مالیدند و به نقاط مختلف جهت شفای افراد می فرستادند!!!
برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
