عناوین عیسی مسیح (پسر خدا) در عهدعتیق چیست؟

عناوین پسر خدا در عهد عتیق:

عناوینی که در عهد عتیق و عهد جدید برای مسیح بکار رفته است، یکی از عوامل بسیار مهم در مکاشفه شخصیت الهی او می باشد. در این قسمت به عناوینی اشاره می شود که به الوهیت و شخصیت مسیح قبل از تجسم او اشاره می کنند. این عناوین عبارتند از: یهوه، الوهیم، ادونای، پسر خدا، نخست زاده، پسر یگانه، فرشته خداوند که از میان آنها سه عنوان مهم یعنی یهوه، پسر خدا و فرشته خداوند را بررسی می کنیم.

1) یهوه

قسمتهای زیادی از عهد عتیق، عنوان یهوه را به مسیح نسبت می دهند. در زکریا 12: 10 که در آن یهوه تکلم می کند کاملاً واضح است که توصیف بیان شده را باید مربوط به مسیح دانست: “بر من که نیزه زده اند خواهند نگریست” (ارمیا 23: 5-6 با 1قرنتیان 1: 30 مقایسه کنید).

عنوان “Kyrios” که در عهد جدید برای مسیح بکار رفته در ترجمه یونانی هفتاد به عنوان معادل یهوه استفاده شده است. این نام چنان مقدس تلقی می شد که یهودیان به هنگام قرائت عهد عتیق هر جایی که به آن می رسیدند به جای تلفظ آن، یک اسم دیگر خدا را بکار می بردند.

2) پسر خدا

این عنوان در کتاب مقدس هم برای انسان ها و هم برای فرشتگان بکار رفته است، اما وقتی دربارۀ مسیح بکار می رود بیان گر رابطۀ ازلی و ابدی او با خدای پدر است. در مزمور 2: 7 یهوه چنین می فرماید: “فرمان را اعلام می کنم. خداوند به من گفته است. تو پسر من هستی امروز تو را تولید کردم”. این آیه در عهد جدید سه بار تکرار شده است (اعمال 13: 33؛ عبرانیان 1: 5 و 5: 5) دیدگاه کتاب مقدس در مورد پسر خدا بودن مسیح این است که مسیح به وسیلۀ تولید ازلی همیشه پسر خدا بوده است. تولد انسانی مسیح نه به منظور پسر خدا شدن او، بلکه به دلیل پسر خدا بودن او صورت پذیرفت. آیات زیادی در کتاب مقدس به آموزۀ پسر خدا بودن مسیح اشاره می کنند (متی 16: 13-16؛ 26: 63-64؛ لوقا 2: 11، 26، 38؛ یوحنا 1: 49؛ 3: 16، 18، 35-36؛ اعمال 9: 20؛ عبرانیان 1: 2، 8؛ 1یوحنا 2: 23، 5: 12-9).

3) فرشتۀ خداوند (یهوه)

یکی از عناوین بسیار مهم مسیح است که به ظهور مرئی وی در عهد عتیق اشاره می کند و یکی از تئوفانی های اصلی به شمار می آید. کتاب مقدس تعلیم می دهد که فرشتۀ خداوند به طور خاص شخصیت دوم تثلیث است.

در قسمت های متعددی از عهد عتیق، مسیح به عنوان فرشتۀ خداوند (یهوه) با یهوه یکی در نظر گرفته شده است. هنگام سخن گفتن با هاجر (پیدایش 16: 7-13)، در شرح قربانی شدن اسحق (پیدایش 22: 15، 18) و قسمت های مشابه دیگر (خروج 3: 1؛ داوران 6: 11-23).

علاوه بر این فرشتۀ خداوند، به عنوان شخصی متمایز از یهوه مکشوف می گردد. در پیدایش 24: 7 یهوه “فرشته خود” را می فرستد. در زکریا 1: 12-13 فرشتۀ خداوند یهوه را مخاطب قرار می دهد. (خروج 23: 20؛ 1تواریخ 21: 15-18؛ دانیال 3: 25-28).

همچنین باید توجه داشت که اشخاص و وقایع بسیاری در عهد عتیق نمونه ای از مسیح بوده اند، هارون (عبرانیان 5: 4-6؛ 8: 1-5؛ 8: 6؛ 7: 27)، هابیل (عبرانیان 11: 4)، آدم (رومیان 5: 14؛ 1قرنتیان 15: 47-45) و ملکیصدق (پیدایش 14؛ مزمور 110: 4؛ عبرانیان 5-7). در عهد جدید اسحق به عنوان نمونه ای از کلیسا معرفی شده است (غلاطیان 4: 28) اما در شخصیت و زندگی اسحق نمونه های بسیاری دربارۀ مسیح نهفته است که در عهد جدید به آن اشاره ای نشده است. هر دو با دخالت مافوق طبیعی خدا متولد می گردند، تولد آن ها سال ها قبل از این که جامۀ عمل بپوشد توسط خدا وعده داده می شود، هر دو پسر حبیب پدر خود هستند. در پیدایش 22 قربانی اسحق بر کوه موریا نمونه و سایه ای از مرگ مسیح است.

شخصیت دیگری که در هیچ جای عهد جدید صریحاً به آن به عنوان نمونه ای از مسیح اشاره نشده است ولی در خصوصیات و وقایع زندگی او نمونه های بسیاری از مسیح دیده می شود، یوسف است. هم یوسف و هم مسیح از طریق مداخلۀ خاص خدا متولد گردیدند (پیدایش 30:  22-24؛ لوقا 1: 35)، هر دو به طور خاص مورد محبت پدر خود بودند (پیدایش 37: 3؛ یوحنا 3: 55)، هر دو مورد نفرت برادران خود واقع شدند (پیدایش 37: 4؛ یوحنا 15: 24-25)، هر دوی آن ها در دام توطئۀ برادران خود افتادند (پیدایش 37: 18، 24؛ متی 26: 3-4)، هر دو در مقابل نقره فروخته شدند (پیدایش 37: 28؛ متی 26: 14-15)، هر دو غلام گردیدند (پیدایش 39: 11-20؛ اشعیا 53: 9؛ متی 27: 19، 24)، هر دو آن ها عروس از امتها برای خود می گیرند و برکتی برای امتها می باشند (پیدایش 41: 1-5؛ اعمال 15: 14؛ رومیان 11: 11-12)، وقتی دورۀ امت ها به پایان می رسد، هر دو به وسیلۀ برادران خود پذیرفته شده، به عنوان منجی و رهاننده شناخته می شوند (پیدایش 45: 1-15 و رومیان 11: 1-27). علاوه بر شخصیت ها، وقایع، اشیاء و مراسمی از قبیل پوشش برای آدم و حوا (پیدایش 3: 21؛ رومیان 3: 22؛ مکاشفه 19: 8)، حفاظت در کشتی (2پطرس 2: 5-7). قربانی های عهد عتیق (لاویان 17: 11؛ یوحنا 1: 29؛ 1پطرس 1: 19)، عصای هارون (اعداد 17 و عبرانیان 9: 4)، مار برنجین (اعداد 21: 5-9؛ یوحنا 3: 16-14)، صخره ای که از آن آب جاری شد (خروج 17: 5-7 و 1قرنتیان 10: 4)، کهانت عهد عتیق (عبرانیان بایهای 5 و 7 و 8)، عید فصح (1قرنتیان 5: 7 و 1پطرس 1: 15-19) و …نمونه ای از مسیح در عهد عتیق می باشند.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس