عبارت تأکیدی کتاب حزقیال نبی: «خواهند دانست که من یهوه هستم»!

عبارت تأکیدی کتاب حزقیال نبی: «خواهند دانست که من یهوه هستم»!

این عبارت نکتۀ برجسته و عمدۀ این کتاب می باشد. در 27 باب از کل 48 باب این کتاب، 62 بار این عبارت به چشم می خورد که به شرح ذیل می باشند: 6: 7 و 10 و 13 و 14؛ 7: 4 و 9 و 27؛ 11: 10 و 12؛ 12: 15 و 16 و 20؛ 13: 9 و 14و 21؛ 14: 8؛ 15: 7؛ 16: 62؛ 17: 21 و 24؛ 20: 12 و 20 و 28 و 38 و 42 و 44؛ 21: 5؛ 22: 16 و 22؛ 23: 49؛ 24: 24 و 27؛ 25: 5 و 7 و 11 و 17؛ 26: 6؛ 28: 22 و 23 و 24 و 26؛ 29: 6 و 9 و 16 و 21؛ 30: 8 و 19 و 25 و 26؛ 32: 15؛ 33: 29؛ 34: 27 و 30؛ 35: 4 و 9 و 12 و 15؛ 36: 11 و 23 و 36 و 38؛ 37: 6 و 13 و 14 و 28؛ 38: 16 و 23؛ 39: 6 و 7و 22 و 23 و 28.

ظاهراً خدمت و مأموریت حزقیال عبارت بود از شرح و توضیح این مطلب که چرا خداوند اجازه داد تا اسرائیل به اسارت برده شود. این امر به  دلیل گناهان زشتی بود که آنها مرتکب شده بودند. زشتی هایی که خداوند امتهای دیگر را به خاطر داشتن آن ها از بین برده بود. اما این امر برای تنبیه اسرائیل بود. آن ها با تنبیه شدن، بهتر می توانستند دریابند که او خداست.  آن ها نیز بالآخره فهمیدند اسارت بابل، یهودیان را از بت پرستی نجات داد. گناه آن روزِ آن ها بت پرستی بود. از آن روز تاکنون یهودیان هر گونه گناهی را مرتکب شده اند اما گناه بت پرستی را هرگز تکرار نکرده اند.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222