شعری از استاد علی خیراندیش: فرار از سرزمین خاطره ها

فرار از سرزمین خاطره ها

وقتی، تو را،
دو بار،
و سپس، سه بار،
از سرزمین خاطره ها،
ناشناخته می بینم،
ای پطرس عزیز:
در را به سوی تو
باز خواهم کرد.
برایت
گُلی، از مارک مصلحت
و ملافه های سفید،
از جنسِ آرامش
و مخفیگاهی محکم،
از بستر فراموشی.

وقتی، تو را،
دو بار،
و سپس، سه بار،
از روزگار عاشقی،
در انکار می بینم،
ای پطرس عزیز:
چهره ات را باز،
خواهم دید.
درسینه ات، هزار دل
در چشمانت، ناامیدی،
به ناقوس عشق،
هزار پتک، می کوبد.

وقتی، تو را،
دو بار،
و سپس، سه بار،
از میان، اغوش گرم،
سرگشته و مأیوس می بینم،
ای پطرس عزیز:
در اندیشۀ گریختن،
در زندان تنگ،
که رقصِِ تو،
بر مرگ وارونه ات،
پوزخند خواهند زند.

۱۸ مه ۲۰۲۲
فرانسه آمی ین- علی خیراندیش