راهی به سوی تخت پادشاهی (قسمت دوم): درسهایی از زندگی داود

" داود بن یسی را مرغوب دل خود یافته ام" اعمال ۲۲:۱۳
داود در جوانی خود برای پادشاهی مسح شد اما در سن ۳۰ سالگی بود که بر تخت نشست.
در این جا شاهد الگویی هستیم.
۱- "خداست که انسان را می‌‌خواند". بر خلاف قدر ناشناسی خانواده او، و کوچک انگاری او از طرف سموییل نبی، خدا داود را برگزید. خدا دبوره را نیز برای رهبری قوم در یک اجتماع مرد سالار برگزید. دست از تلاش برای فهمیدن کارهای خدا بردارید و از مقایسه خود با دیگران نیز دست بردارید! " آیا کوزه گر اختیار بر گل ندارد که از یک خمیره ظرفی‌ عزیز و ظرفی‌ ذلیل بسازد؟ " ( رومین ۲۱:۹) . ما بسیاری از افرادی را که خداوند مورد استفاده قرار داده است رد کرده یا نپذیرفته ایم؛ و این نشان دهنده این نکته است که ما مسائل بسیاری را نمی‌‌دانیم.
۲ -"خداست که نقشه را تعیین می‌‌کند" ( به این عتماد دارم که او که عمل نیکو را در شما شروع کرد، آن را …به کمال خواهد رسانید ) فیلیپیان ۶
چه کسی‌ تعیین می‌‌کند؟! چه کسی‌ به کمال خواهد رسانید؟! اعتماد شما باید بر چه کسی‌ باشد؟! خدا!
نقشهٔ خدا برای داود در بر گیرندهٔ این بود که داود سال‌ها از شمشیر شائول فرار کند، در غار‌ها زندگی‌ کند و با ۶۰۰ نفر از اوباش همراه شود که به مفهومی‌ دیگر اخلال گر بودند. خدا شما را در یک قلمروی کوچک رشد و تربیت می‌‌دهد تا بتوانید موقعیت‌هایی‌ بزرگ تر را به دست گیرید.
۳- "خداست که مدت زمان لازم را می‌‌داند" …و به اندازهٔ توانایی جلال او به قوّت تمام زور آور شوید تا صبر کامل و تحمل را با شادمانی داشته باشید؛ و پدر را شکر گزارید که ما را لایق بهره میراث مقدسان در نور گردانید. (کولسیان ۱ : ۱۲-۱۳). شکیبایی به معنای محکم ایستادن در زیر فشار هاست. پاداش از آن مرد یا زنی‌ است که علیرغم دشواری‌های مداوم کماکان مسیر خود را ادامه دهد. یوسف رویا‌های خود را رها نکرد؛ و این همان چیزیست که او را قادر ساخت تا در برابر مقام و امتیازات همسر فوتیفار ایستادگی کند و نه بگوید، و زندانی شدن ناعادلانه خود را با شکیبایی تحمل کند. اما روزی رسید که فوتیفار و همسرش در برابر یوسف زانو زدند. پس چشمان خود را به پاداش بدوزید و تسلیم نشوید.

برگرفته از وب سایت مرکز پژوهشهای مسیحی