دوم تسالونیکیان فصل 3: عدم نظم و ترتیب و مسئلۀ تنبلی و بیکاری

دوم تسالونیکیان فصل 3: عدم نظم و ترتیب و مسئلۀ تنبلی و بیکاری

«برای ما دعا کنید» (آیۀ 1): تا از «مردم ناشایستۀ شریر» برهیم. پولس در آن وقت اوقات سختی را در قرنتس می گذرانید. خداوند دعای آنان را مستجاب فرمود (اعمال رسولان 18: 9-10).

عدم نظم و ترتیب (آیه های 6-15): اشاره است به افراد تنبل که از اموال خیریه ای که کلیسا دارا بود، سو استفادۀ شخصی می نمودند (اول تسالونیکیان 4: 9-10). آن ها آمدن فوری خداوند را بهانه ای برای ترک وظایف روزانه و شغل خود می دانستند و بدین ترتیب ادعا می کردند که باید به وسیلۀ برادرانی که از لحاظ مالی غنی تر هستند، حمایت شوند.

پولس اگر چه طرفدار سر سخت افراد نیازمند بود و اوقات زیادی را صرف جمع آوری هدایای نقدی جهت رفع نیاز فقرا نموده بود، اما تا به حال افرادی را که از لحاظ جسمی قادر به کار کردن بودند ولی بیکار می گشتند مورد توبیخ قرار نداده بود. او در این بخش برادران را از حمایت این چنین اشخاصی منع می کند و حتی به کلیسا دستور می دهد، مشارکت و معاشرت با این چنین اشخاص را قطع کنند.

در هیچ یک از تعالیم پولس با مسیح و یا هیچ بخشی از کتاب مقدس، تعلیمی که مشوق کمک به افراد تنبل که قادر به کار کردن هستند اما گدایی می کنند، وجود ندارد.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222