دلایل و شواهد رستاخیز مسیح

دلایل و شواهد رستاخیز مسیح:

دلایل رستاخیز مسیح بسیار زیاد می باشند که ما در اینجا به طور خلاصه به آنها اشاره می کنیم.

1) ظهور جسمانی مسیح پس از رستاخیز

یک دلیل تاریخی قوی بررسی ظهور مسیح پس از رستاخیزش به اشخاص مختلف است. به مریم مجدلیه (یوحنا 20: 11-17)، به سایر زنان (متی 28: 9-10) و به پطرس (لوقا 24: 34؛ 1قرنتیان 15: 5)، به دو نفر از شاگردان در راه عموآس (لوقا 24: 13-35)، به ده نفر از شاگردان (مرقس 16: 14؛ لوقا 24: 43-36؛ یوحنا 20: 19-23)، به یازده شاگرد (یوحنا 20: 26-29)، به هفت نفر از شاگردان در کنار دریای جلیل (یوحنا 21: 1-23). بر بیش از پانصد نفر (1قرنتیان 15: 16)، به یعقوب برادر خداوند (1قرنتیان 15: 7)، بر یازده شاگرد بر کوهی در جلیل (متی 28: 16-20)، یازدهمین ظهور مسیح هنگام صعودش از کوه زیتون بر وقوع پیوست (اعمال 1: 3-9)، برپولس در راه دمشق (اعمال 9: 3-6)، بر استیفان قبل از شهادتش (اعمال 7: 55-56)، بر یوحنا در جزیره پطمس (مکاشفه 1: 12-20).

اگر چه ظهور مسیح بر استیفان، پولس و یوحنا از کیفیتی متفاوت برخودار است ولی تاییدی بر رستاخیز او از مردگان می باشد.

2) قبر خالی

مطابق متی 28: 2-4 نگهبانان فرشته ای را دیدند که سنگ را از مقابل در قبر غلتانید و بر روی آن نشست و با دیدن این واقعه شدیداً ترسان و هراسان شدند. کمی بعد مریم مجدلیه، مریم مادر یعقوب، سالومه به سر قبر رسیدند و دیدند که قبر خالی است (متی 28: 1، مرقس 16: 8). پطرس و یوحنا نیز قبر خالی را دیدند (یوحنا 20: 2-10).

البته غلتانیدن سنگ قبر برای این نبود که مسیح بتواند از قبر خارج شود بلکه برای این بود که دیگران بتوانند به آن داخل شده و خالی بودنش را مشاهده کنند.

3) تغییر عظیم و مشهودی که در شاگردان پس از رستاخیز به وجود آمد

تغییری که در شاگردان به وجود آمد دلیل دیکری برای رستاخیز مسیح می باشد، از روایت کتاب مقدس کاملاً آشکار است که شاگردان پس از مرگ مسیح روحیه خود را باخته، و از ترس در مکانی مخفی شده، و درها را از پشت بسته بودند. آنها هیچ امیدی به اینکه مسیح را بار دیگر ببینند، نداشتند. در روز رستاخیز هم هیچ دلیلی وجود ندارد که آنها از روی سادگی چیزی را پذیرفته، و یا دچار توهم گردیده باشند. کاملاً مشخص است که وقتی با مسیح قیام کرده روبرو شدند، به سختی توانستند آنچه را می بینند و می شنوند، باور کنند. سر سختی و شکاکیت توما برای اثبات این موضوع نمونه خوبی است ولی پس از اینکه متقاعد شدند که مسیح قیام کرده شاد و مسرور گشتند و با دلیری قابل تحسینی به مسیح شهادت می دادند و مردم را به توبه و ایمان به مسیح دعوت می کردند.

4) روز پنطیکاست به عنوان دلیلی بر رستاخیز مسیح

در روز پنطیکاست شاگردان ظهور قدرت مافوق طبیعی خدا را تجربه کردند و این واقعه با مرگ مسیح پنجاه روز فاصله داشت. زمانیکه پطرس درباره مرگ و قیام مسیح موعظه کرد هیچکس با او مخالفت نکرد و اگر صحبت او بی اساس بود، همه به قبر دسترسی داشتند. پطرس ابتدا ریخته شدن روح القدس را تحقق وعده خدا در یوییل 2: 28-32 می داند، سپس برخاستن مسیح را تحقق مزمور 16: 11-10 و سپس این حقیقت مهم را بیان می کند که: “پس چون به دست راست خدا بالا برده شد روح القدس موعود را از پدر یافته، این را که شما حال می بینید و می شنوید، ریخته است” (اعمال 2: 33) اگر مسیح از مردگان برنخاسته باشد، وقایع روز پنطیکاست بدون تبیین و توضیحی معقول باقی می ماند.

5) وجود کلیسا

رستاخیز مسیح در واقع عاملی بود که باعث گردید شاگردان با جرأت و قدرت درباره کار خدا به دیگران شهادت می دهند و پیام خوش انجیل را به گوش همه مردم برسانند و در این راه حتی با خوشحالی از جان خود بگذرند. اگر مسیح از میان مردگان قیام نکرده بود، کلیسایی هم وجود نمی داشت. علاوه بر این غیر منطقی به نظر می رسد که بخواهیم بپذیریم شاگردان جان خود را برای چیزی فدا کردند که حقیقت نداشته است.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس