در خصوص قسمت هایی از کتاب مقدس مثل روزهایی که خداوند ما عیسی مسیح در بیابان بود و با شیطان صحبت کرده و یا صحبتی که با زن سامری انجام داده است، در این موارد فقط شخص عیسی حضور داشته و هیچ یک از شاگردان حضور نداشته اند که بتوانند این موارد را مشاهده کنن. اما در کتاب مقدس تمامی صحبت های انجام شده بین عیسی مسیح با شیطان و یا صحبت با زن سامری بصورت کامل ذکر شده است. سؤال من اینه که این موارد رو شاگردان از چه طریقی متوجه شده اند که در کتاب مقدس بصورت کامل به آنها اشاره شده است؟

اکثر وقایع ذکر شده در اناجیل در حضور شهود بسیار اتفاق افتاده و به جز چند مورد انگشت شمار همگی آنها در حضور گروههای بزرگ و کوچک که شاهد وقایع بوده اند اتفاق افتاده اند.

مسئله وسوسه شدن مسیح توسط شیطان در بیابان و سخنان رد و بدل شده میان عیسی مسیح و زن سامری، دو مورد از مواردی است که شهودی در آن میان نبوده اند و مسلماً عیسی مسیح اینها را بعداً در سفرهایش با شاگردان برای آنها تشریح کرده و با جزئیات کامل برای آنها تعریف کرده است. این را نیز باید اضافه کنم که تا آنجایی که به ذهنم خطور می کند، تمام معجزات مسیح و شفاهایش در جمع و در حضور شاهدان اتفاق افتاده اند و این دو مورد اشاره ای به معجزه ندارند و نمی توان در آن اغراقی در بیان واقعه مشاهده کرد.