در باب ۲۰ اعمال رسولان، پولس می گوید به الزام روح به اورشلیم می روم، اما در باب ۲۱ آیه ۴، شاگردان به هدایت روح به پولس گفتند به اورشلیم نرود! کدام هدایت از طرف روح خدا بوده و آیا می توان گفت که هر دو از طرف روح خدا هدایت شده اند؟

پولس رسول اطمینان کامل از اراده خدا داشت و می دانست که باید این سفر را انجام دهد و با یقین کامل به اراده خدا، عمل کرد. آنچه روشن است، این است که ایماندارانی که در اعمال فصل 21 اصرار داشتند که پولس به اورشلیم نرود، برداشت شخصی خود را به صدای روح القدس اضافه کرده بودند. روح القدس تنها اشاره کرده بود که برای پولس رسول مشکلات و سختی ها پیش خواهد آمد، اما ایمانداران به علاوه این هدایت روح، این برداشت را کرده بودند که پولس نباید به اورشلیم برود. در حالی که پولس رسول نقشه واضح سفر خود را از خدا دریافت کرده بود و کاملاً مطمئن بود که می بایست این سفر را انجام دهد، حتی اگر خطر مرگ او در کار باشد. پس آنچه شاگردان به پولس توصیه کردند، برداشت شخصی خود بود و نه آنچه که منظور روح خدا بود.