جهانبینی تو چیست؟
جهانبینی تو چیست؟
نگرشهای گوناگونی به جهان اطرافمان وجود دارد. باورها و دیدگاههایی که زندگیات را بر اساس آنها بنا میکنی. این باورها از طریق کتابها، رسانهها، کلاسهای درسی، اطرافیان، موسیقی، تبلیغات و بسیاری منابع دیگر به تو منتقل میشوند. اغلب دقّتی به نگرش خود نمیکنیم. اما باید این کار را بکنی. چرا که جهانبینی تو، بر نحوه دید تو بر خود و دیگران، تصمیمگیریها و تقریباً هر جنبهای از زندگیات تأثیر میگذارد.
در ادامه به برخی از جهانبینیهای رایج در فرهنگ امروز اشاره میکنیم. ببین کدامیک را در اطرافیان خود، و شاید حتی در خودت میبینی:
مادیگرایی:
این جهانبینی را میتوان با واژه «بیشتر» خلاصه کرد—بیشتر، بیشتر، بیشتر. مادیگرایی میگوید تنها چیزی که در زندگی اهمیت دارد، به دست آوردن چیزهاست. مادیگرایان ارزشها را با داراییها اشتباه میگیرند. آنها فکر میکنند: «اگر بیشتر داشته باشم، ارزش بیشتری دارم».
عیسی دوست داشت باور عموم را به چالش بکشد، از جمله مادیگرایی. او یک بار گفت: «زندگی حقیقی به فراوانی ثروت بستگی ندارد» (لوقا ۱۲: ۱۵). به عبارت دیگر، نمیتوان زندگیات را با میزان داراییهایت سنجید، زیرا باارزشترین چیزهای زندگی، در واقع «چیزی» نیستند.
فردگرایی:
ما در دنیایی زندگی میکنیم که میگوید: «همه چیز برای توست!» تبلیغات به ما میگوید: «حق با خودت هست»، «قهرمان خودت باش» و «تو لایقش هستی.» این یک سبک زندگی خودمحور، فردگرایانه و «اول از همه من» است.
اما عیسی تعلیم داد: «هر که بخواهد جان خود را نجات دهد، آن را از دست خواهد داد؛ اما هر که جانس را به خاطر من از دست بدهد، آن را نجات خواهد داد» (متی ۱۶: ۲۵). عیسی میگوید تو فقط وقتی واقعاً زندگی میکنی که زندگیات را ببخشی. معنا و اهمیت در زندگی از موقعیت فردی، درآمد یا موفقیت نمیآید؛ بلکه از خدمت به خدا و دیگران حاصل میشود.
لذتگرایی:
لذتگرایی میگوید: «هر کاری که حالت را خوب میکند، آن را انجام بده!» این نگرش میگوید: «مهمترین چیز در زندگی این است که چه احساسی دارم. اگر حس خوبی دارم، پس خوب است؛ اگر حس بدی دارم، پس بد است». فرد لذتگرا برای آسایش، لذت، تفریح و احساس خوب زندگی میکند.
شاید بپرسی: «لذت چه مشکلی دارد؟» این حقیقت دارد که خدا لذت را آفریده. اما لذت نباید هدف نهایی تو باشد. بلکه لذت، نتیجه زندگیای است که خدا از تو میخواهد. در یکی از ترجمههای کتاب مقدس آمده است: «معتاد هیجان شدهای؟ چه زندگی پوچی! دنبال لذت دویدن هرگز انسان را سیر نمیکند» (امثال ۲۱: ۱۷).
عملگرایی:
«هر کاری که برایت مفید است، انجام بده»! این شعار عملگرایان است. عملگرایی میگوید اهمیتی ندارد که چیزی درست است یا غلط؛ مهم نیست کسی آسیب میبیند یا نه؛ اگر برای تو مفید است، پس اشکالی ندارد.
اما کتابمقدس دیدگاه متفاوتی دارد: «پیش روی انسان راهی هست که در نظرش درست مینماید، اما در آخر به مرگ میانجامد» (امثال سلیمان ۱۴: ۱۲). فقط به این دلیل که چیزی در حال حاضر جوابگوی نیاز من است، به این معنا نیست که کار صحیحی است. خیانت به همسر، دزدی از محل کار یا اعتیاد به الکل ممکن است در کوتاهمدت برایت مؤثر باشند، اما در نهایت تو را به نابودی خواهد کشید.
به زندگی خود فکر کن. آیا درگیر یکی از این جهانبینیهای رایج شدهای؟ یا اینکه تصمیم گرفتهای مسیر متفاوتی را که عیسی ارائه میدهد، دنبال کنی؟ در مقالهای دیگر به چند جهانبینی دیگر نیز خواهیم پرداخت.
تبادل نظر:
- کدام یک از جهانبینیها برایت وسوسهبرانگیزتر است: مادیگرایی، فردگرایی، لذتگرایی یا عملگرایی؟
- دانستن دیدگاه کتابمقدس در مورد نگرشی که تو را وسوسه میکند، چگونه میتواند کمکت کند؟
- امروز چه کاری میتوانی انجام دهی تا به جای سبک زندگی دنیوی، سبک زندگی عیسی را دنبال کنی؟
نوشتۀ کشیش ریک وارن- ۶ آگست ۲۰۲۵
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |