تفاوت میان کلیساهای کاتولیک و ارتدوکس در مراسم عبادیِ اعتراف به گناه نزد کشیش
تفاوت میان کلیساهای کاتولیک و ارتدوکس در مراسم عبادیِ اعتراف به گناه نزد کشیش
عمل اعتراف به گناه نزد کشیشان در کلیساهای ارتدوکس و کاتولیک شباهتهای کلیدی زیادی دارد، اما همچنین تفاوتهای قابل توجهی از نظر الاهیات، نحوۀ انجام آن و درک مراسم مقدس عبادی وجود دارد.
اعتراف در کلیسای کاتولیک (مراسم آشتی):
• تأکید الاهیاتی: در اعتقادات کلیسای کاتولیک، اعتراف به عنوان یک مراسم مقدس عبادی درک میشود که از طریق آن فرد پس از اعتراف صادقانۀ گناهش و انجام عمل توبه، بخشش گناهان خود را دریافت میکند. کشیش به عنوان واسطهای بین فرد و خدا عمل میکند و قدرت بخشیدن گناهان را دارد.
• اعتراف خصوصی: کاتولیکها معمولاً گناهان خود را به طور خصوصی به کشیش اعتراف میکنند. کشیش ممکن است مشاوره یا راهنمایی بدهد، اما تمرکز اصلی بر بخشش گناهان از طریق اعلام بخشش کشیش است که بر اساس اقتداری که کلیسا به آنان تفویض نموده، انجام میشود.
• عمل توبه: پس از آنکه شخص به گناه خود اعتراف کرد، کشیش پیشنهاد یک توبه (که حاوی دعاها یا اعمال خاصی است) به عنوان راهی برای اصلاح یا رشد روحانی ارائه میدهد. این برای کمک به فرد توبهکننده است که پشیمانی خود را نشان دهد و مسئولیت اعمال خود را بر عهده بگیرد.
• فراوانی: کاتولیکها تشویق میشوند که به طور منظم اعتراف کنند، به ویژه اگر از گناهان مهلک آگاه باشند. این امر برای سلامت روح اهمیت دارد، اگرچه عملاً همۀ کاتولیکها به طور منظم اعتراف نمیکنند.
اعتراف در کلیسای ارتدوکس (مراسم توبه یا اعتراف):
• تأکید الاهیاتی: در کلیسای ارتدوکس نیز اعتراف به عنوان یک مراسم مقدس عبادی در نظر گرفته میشود، اما تأکید بیشتر بر بهبودی، ترمیم و رشد روحانی است تا تمرکز بر بخشش. کشیش بیشتر به عنوان راهنما و شفادهنده دیده میشود تا اینکه یک واسطه برای بخشش گناه باشد.
• اعتراف خصوصی یا عمومی: معمولاً اعتراف به صورت خصوصی انجام میشود، اگرچه مواردی وجود دارد که ممکن است در حضور جماعت در رویدادهای مذهبی خاص انجام شود. کشیش ارتدوکس به اعتراف گوش میدهد و مشاوره میدهد، اما تمرکز غالباً بر توبه و بازگشت به سلامت روحانی است.
• نقش کشیش: در حالی که کشیش بخشش شخص خاطی را اعلام میکند، اما معمولاً این به عنوان دعایی به سوی خدا برای طلب بخشش در نظر گرفته میشود و نه به عنوان عمل مستقیم بخشش از سوی کشیش. کشیش بیشتر به عنوان راهنمایی دیده میشود که به فرد توبهکار کمک میکند که به خدا نزدیکتر شده و فرایند شفا را طی کند.
• توبه و پشیمانی: توبهها داده میشود، اما الاهیات ارتدوکس تأکید زیادی بر مفهوم «متانوییا» Metanoia (تبدیل دگرگونکنندۀ قلبی) یا توبه دارد، که به معنای بازگشت از گناه و مورد لطف و رحمت خدا قرار گرفتن است. این فرآیند بیشتر به عنوان یک سفر روحانی در نظر گرفته میشود و کمتر به عنوان یک رویداد که همراه معامله باشد.
تفاوتهای کلیدی:
• اقتدار کشیش: در باور کلیسای کاتولیک، کشیش اقتدار دارد که گناهان را به نام خدا ببخشد. از سوی دیگر در باور کلیسای ارتدوکس، کشیش بیشتر به عنوان تسهیلکنندۀ توبه و شفا برای فرد توبهکار عمل میکند و بخشش نهایی از خدا ناشی میشود.
• عملکرد اعتراف: اعتراف کاتولیکها تمایل بیشتری به ساختار دارد و رسمیتر است، در حالی که اعتراف ارتدکسها گاهی میتواند بیشتر شبیه یک گفتگوی روحانی باشد که تأکید بر مشاوره و راهنمایی دارد.
• تمرکز بر شفا در مقابل بخشش: هر دو کلیسا بر بخشش تأکید دارند، اما کلیسای ارتدوکس بیشتر بر فرآیند شفای روح و بازگشت به لطف و رحمت خدا تأکید میورزد، در حالی که کاتولیک ها ممکن است تأکید بیشتری بر بخشش گناهان از طریق اقتدار کشیش داشته باشند.
به هر دو نوع اعتراف به عنوان بخشهای اساسی برای رشد روحانی و آشتی با خدا در سُنّتهای خود مشاهده میشوند.
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |