تأثیرات خشم بر روح و روان ما چیست؟

تأثیرات خشم بر روح و روان ما چیست؟

✨✨ «…آیا آگاه نیستید که اندک خمیر مایه، تمام خمیر را مخمٌر می سازد؟» (اول قرنتیان ۵: ۶)

برای پایان هفته، تصمیم گرفتم همبرگر درست کنم.
کلّی خرید کردم و تا ساعت ها در آشپزخانه مشغول کار بودم.
صبح که از خواب بیدار شدم، گوشت همبرگر را روی کانتر آشپزخانه دیدم.
یادم رفته بود آن را در یخچال بگذارم.
به محض این که نزدیکش رفتم، بوی گوشت خراب شده، مرا منقلب کرد.
هم همبرگر خوشمزه را از دست دادیم و هم پولش که پرید….!!!!
همه به خوبی آگاه هستیم که مواد غذایی و حتی آهن و فولاد و سنگ، اگر در محیطی مناسب برای فساد و فرسایش، قرار بگیرد، باعث از بین رفتن آن ماده می شود.
هرگاه به گناهان و وسوسه ها و شهوات، زمان بدهیم، زمینه را برای پرورش آن در درون قلب خود فراهم می کنیم. و همین امر موجب می شود تا وجود و روح ما تباه شود.
سال های عمر و زندگی ما به هدر می رود و در نهایت، افسوس روزها و سال های گذشته را خواهیم خورد و می گوییم، ایکاش زمان برمی گشت تا می توانستم جبران کنم.
غفلت و بی توجهی های ما نسبت به گناهانی که مخرب روح و روان ماست، به رابطۀ ما با خدا و با مردم اطراف ما آسیب زده و آن را غیر قابل جبران می سازد.
مسیح خداوند می فرماید: «…. آن چه از آدم بیرون آید، آن است که انسان را ناپاک می سازد، زیرا که از درون دل انسان صادر می شود، خیالات بد و زنا و فسق و قتل و دزدی و طمع و خباثت و مکر و شهوت پرستی و چشم بد و کفر و غرور و جهالت. تمامی این چیزهای بد از درون صادر می گردد و آدم را ناپاک می گرداند.» (مرقس ۷: ۲۰ – ۲۲)
در افسسیان باب ۴: ۲۶ می خوانیم که به خشم فرصت رشد و نمو را ندهیم. چرا؟
چون زمانی را که به خشم می دهیم، زمینۀ رشد ریشه های تلخی و کینه و کدورت را باعث می شود. ( نمونۀ بارز آن در کتاب مقدس، عیسو است که خشم برادرش یعقوب را سال ها در قلب خود مخفی داشت (عبرانیان ۱۲: ۱۵-۱۷).
خشم نهفته در قلب، همان اتفاقی را رقم می زند که برای گوشت همبرگری افتاد.
آن گوشت دیگر قابل استفاده نبود و می بایست که دورش بیاندازیم.
قلب و روزهای زندگی خود را زمینۀ رشد برای خشم و کینه و…. اتفاقات تلخ و ناکامی های گذشته قرار ندهیم.
کسی که این جا ضرر می کند، در وحلۀ اول، خودِ ما هستیم و بعد اطرافیان ما.
چیزهای کهنۀ گذشته را از خود بیرون کنیم، و آرامش و بخشش و محبت را که خداوند نیکویی ها آن را به ما هدیه داده، در بر کنیم که عمل کنندگان آن را سرانجامی نیکو خواهد بود.

« پس اگر کسی در مسیح باشد، خلقت تازه ای است؛ چیزهای کهنه درگذشت، اینک همه چیز تازه شده است.»
( دوم قرنتیان ۵: ۱۷) ✨✨

یادداشتی از  خواهر گرامی مان ر.پ.