پیام های کشیش جلیل سپهر

به منظور شروعی جدید، خداحافظی اجتناب ناپذیر است!

رای بدهید

به منظور شروعی جدید، خداحافظی اجتناب ناپذیر است!

عیسی در حین برکت دادن شاگردان از ایشان جدا گشته و به آسمان صعود نمود (لوقا 24: 51).

همۀ خداحافظی ها همراه با غم و اندوه است. مخصوصاً خداحافظی با کسی که بطور خاصی برایت عزیز است و احساس می کنی آخرین خداحافظی باشد یعنی خداحافظی با غروبی که دیگر امیدی به طلوعش نیست.

اما جالب است وقتی عیسی بعد از سه سال و نیم مشارکت شبانه روزی با شاگردانش خداحافظی کرد، آن ها نه تنها غمگین نشدند بلکه او را پرستش کرده و با خوشی عظیم به خانه بازگشتند و پیوسته در معبد، خدا را پرستش می کردند (لوقا 24: 52و53). چرا؟

چون می دانستند که این خداحافظی پایان یک دوره است نه پایان یک رابطه.
صعود مسیح خداحافظی با شخصیت های ضعیف و ترسو و متزلزلِ دوران شیرخوارگی و طفولیت شاگردان بود.

آنها به زودی به وسیلۀ روح القدس لبریز شده و به شخصیت های بالغ و توانمندی تبدیل شدند و قادر بودند در هر جا و در هر وضعیتی شاهد اعمال عجیب خداوند باشند و کارهای عظیمی که به گسترش ملکوت خدا در نسل خودشان انجامید را انجام بدهند.

دعا كنیم ما نيز از فيض چنين خداحافظی مهم و اجتناب ناپذیر با دوران ضعف و طفولیت روحانی خود محروم نمانيم. زيرا بدون خداحافظی با دوران شير خوارگی روحانی هرگز نمی توانیم دوران گوشت خواری و بلوغ روحانی را شروع كنيم.

جلیل سپهر
@jalilsepehr

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا
x  Powerful Protection for WordPress, from Shield Security
This Site Is Protected By
ShieldPRO