به آن چیزی که موعظه می کنیم، عمل کنیم!

" اگر کسی از شما مبتلای بلایی باشد، دعا بنماید و اگر کسی خوشحال باشد، سرود بخواند. و هرگاه کسی از شما بیمار باشد، کشیشان کلیسا را طلب کند تا برایش دعا نمایند و او را به نام خداوند به روغن تدهین کنند. و دعای ایمان، مریض را شفا خواهد بخشید و خداوند او را خواهد برخیزانید، و اگر گناه کرده باشد، از او آمرزیده خواهد شد." ( یعقوب 5 : 13 ـ 15 )

اگر اوضاع بازار، وضعیت شما را خراب کرده، دعا کنید. اگر هنوز قلبتان کار می کند و ضربان دارد، سرود بخوانید. اگر سیاستمداران باعث مشکلاتی برای شما شده اند، دعا کنید. اگر حضور خدا را حس می کنید، سرود بخوانید. این نکته را گرفتید؟
آیا این عجیب نیست که ما به آسانی در زندگی سرخورده شده و حس پیروزیمان را از دست می دهیم؟ ما براحتی زیر مشکلات کوچک کمران خم می شود. دعا کرن و سرود خواندن، واقعاً کمک می کند… پس چرا ما اینقدر دست دست کرده و از آنها در آخرین مراحل استفاده می کنیم؟ وقتی من بچه بودم و مریض می شدم، اولین کاری که پدر و مادرم برای من انجام می دادند، این بود که برای من دعا می کردند. بخاطر همین، احتیاج زیادی به ملاقات کردن دکتر نبود. البته این نبود که همیشه وقتی برای من دعا می کردند، شفا می یافتم، امّا به توانایی خدا برای شفا دادن، اصلاً شکی نداشتیم. و آنها با این کارشان برای من، الگوی عالی را به جا گذاشتند تا در رویارویی با مشکلات، روی خدا را طلبیده و دعا کنم.
لبخند، یک هدیۀ عالیست.
کلمات مهربانانه، می تواند زندگی ای را عوض کند.
یک سرود، می تواند روح شما را به وجد آورد.
دعا، نیروی توانایی است.
بیائید آنچه که موعظه می کنیم را عمل کنیم. بیائید، به آنچیزی که می گوئیم واقعاً ایمان داشته باشیم… و بعد هرآنچه که ایمان داریم را زندگی کنیم. خدا به ما دلیری دهد تا هرروزه مسیح را بشارت دهیم… و مرتباً او را برای قوّت و شادی در زندگیمان بطلبیم تا با پوشیدن نام و شخصیتش، خدمتهای شخصی خود را ا نجام دهیم. باور کنید، او ما را می پوشاند.

نوشته: جیم برنز
مترجم: آرش