بنا بر مرقس 6: 46- “چون ایشان را مرخّص نمود، بجهت عبادت به فراز کوهی برآمد”!؟ سؤال اینجاست که این اعمال و عبادات را برای چه کسی به جای می آورده است؟

عیسی مسیح نه فقط در دوران زندگی زمینی خود با خدای پدر مصاحبت داشت  و خطاب به او دعا می کرد، بلکه از ازل و پیش از بنیاد عالم با خدای پدر مصاحبت داشته است. پدر و پسر و روح القدس دائما" از ازل تا به ابد با یکدیگر مشارکت و مصاحبت داشته اند و دارند و خواهند داشت. لطفا" برای اطلاعات بیشتر در باره خدای واحد کتاب مقدس که در سه شخص پدر و پسر و روح القدس می باشد، در مقالات متعدد ما در باره آموزه تثلیث مطالعه فرمایید.

همانطور که دیدیم شخص دوم تثلیث، یعنی پسر، انسان شد و به زمین آمد. در طول زندگی مسیح در این جهان، او «خدای کامل» و در عین حال «انسان کامل» بود. بنابراین در دوره این‌جهانیِ عیسی‌مسیح، او هم از الوهیت کامل برخوردار بود و هم از انسانیت کامل؛ او به عنوان بشر نیاز داشت که غذا بخورد، استراحت کند، بخوابد و…همچنین به عنوان بشر نیاز داشت که دعا کند و در مقام پسر خدا نیاز به مشارکت با پدر خود داشت، لذا وقتی که دعا می‌کرد با پدر خود در آسمان سخن می‌گفت.

آیا عبارات نبی، فرستاده خدا، و بنده خدا که در اناجیل به مسیح، در کنار القاب دیگری مانند پسرخدا یا خدا، نسبت داده شده است، با الوهیت او در تضاد نیست؟همانطور که پیش‌تر بیان کردیم، شخص دوم تثلیث، یعنی پسر، به عنوان انسان وارد این جهان شد و هم از الوهیت کامل برخوردار بود و هم از انسانیت کامل؛ بنابراین بعنوان انسان، بنده خدا بود و در عین حال همچنین نبی و فرستاده خدا هم بود و این موارد هیچکدام با الوهیت مسیح تعارضی ندارد و با هم قابل جمع هستند.

شاد باشید.