بررسی رسالۀ پولس رسول به رومیان فصل های 1و2: وجود نیاز جهانی به خبر خوش انجیل

بررسی رسالۀ پولس رسول به رومیان فصل های 1و2: وجود نیاز جهانی به خبر خوش انجیل

در این رساله، به این موضوع که انسان ها در سطح جهانی گناهکارند، اشاره شده است (1:1-32). اولین جملۀ این رساله، جمله ای طولانی است (آیه های  1-7) که طی آن خلاصه ای از زندگی پولس و سپس زندگی عیسی شامل پیش گویی های مربوط به زندگی او، رستاخیز از مردگان و اعزام پولس جهت موعظه به همۀ ملل، ارائه شده است.

پولس در آیات 9-15 به این مطلب اشاره می کند که مدت ها است مشتاق آمدن به روم است، اما موانع زیادی جهت بشارت دادن به نقاطی که تا آن زمان دربارۀ مسیح نشنیده بودند، در جلوی راه خود داشت (رومیان 15: 20).

او از انجیل عار نداشت و به آن افتخار می کرد (آیۀ 16). پولس حتی در روم که مرکز غرورِ سر به فلک کشیدۀ فضولات این دنیا بود، انجیل را با افتخار اعلام می کرد. فساد و هرزگی انسانی در روم غوغا می کرد (آیه های 18-32) و عمق گناه، به خصوص گناهان جنسی در آن جا ریشه دوانیده بود (آیه های 26 و 27).

اما در این بین پولس تصویر ترسناکی از گناهان یهودیان نیز ارائه می دهد (2: 1-29). آن ها اگر چه قوم خدا محسوب می شدند، ولی در هر حال شریک گناهانی بودند که هر انسانی مرتکب آن ها می شود.

هر که (در آیۀ 1) اشاره است به هر یک از ما. این بدان معنی نیست که همه کس مرتکب گناهان مذکور در رومیان 1: 29-31 می شود. این تصویری کلی از نژاد انسانی است. اما به هر حال هر یک از ما، مرتکب بعضی از گناهانی که در این بخش ذکر شده می باشیم.

روزی خدا همۀ اسرار و اعمال پنهانی انسان ها را مورد داوری قرار خواهد داد (2: 16). در آن روز آن چه مورد داوری قرار خواهد گرفت، نژاد انسان و یا یهودی بودن یا نبودن مردم نیست، بلکه ذات درونی قلب است و نقطه نظرات آن نسبت به امور زندگی است.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222