باستان شناسی و کتاب مقدس: مضمون و اهمیت تاریخی نامه های لاکیش

مضمون نامه های لاکیش

نامه های لاکیش از سایر کشفیات نوشتاری که در این شهر پیدا شده است، مهم تر می باشد. نامۀ اول لیست اسامی است و اکثر آن ها در عهدعتیق وجود دارد. نامه های دوم و پنجم شامل سلام و سپاس های زیادی می گردد. نامۀ سوم که طولانی ترین است شامل مهم ترین اطلاعات می باشد. این نامه شامل نقل و انتقال گروه های یهودی و همچنین اشارۀ جالبی به یک نبی بی نام و هشدار وی می کند. نامۀ چهارم بیان می کند که یوشیا (Hoshiah) اگرچه نشانه هایی از لاکیش را می بیند اما اثری از عَزیقه نمی یابد. عَزیقه احتمالاً قبل از نوشته شدن این نامه سقوط کرده است. چرا که در این نامه چنین آمده: «ما شاهد علامتی در لاکیش، مطابق تمام علائمی که شما داده اید، هستیم اما نمی توانیم علائم عَزیقه را ببینیم». نامۀ ششم شامل عبارتی کتاب مقدسی است: «دست های ضعیف مردم» که تکراری از سخنان ارمیا است که عبارت مشابه را به کار می برد (ارمیا 38: 4).

اهمیت تاریخی نامه ها

نامه های لاکیش شرایط را در روزهای آخر، قبل از سقوط اورشلیم، نشان می دهد. با پیش روی ارتش بابل تو، سرنوشت اورشلیم تعیین شده بود، اما همان گونه اشعیا پیشگویی کرده بود اورشلیم از حمله سنحاریب، پادشاه آشور رهایی خواهد یافت. (2پادشاهان 19: 20، 32-36). نبوکدنصر پس از 18 ماه محاصره وحشتناک بالاخره در 587 الی 586 ق.م. به سمت شهر پیشوری کرد. دیوارهای شهر ویران گردید، خانه ها و معبد سوخته شد و مردم به اسیری رفتند (2پادشاهان 25: 1-12).

ارمیا نبی در این دوران مشقت بار وظیفه خطیر خود را انجام می داد. اشاره او به عزیقه و لاکیش خیلی جالب است: «هنگامی که لشگر پادشاه بابل با اورشلیم و با همه شهرهای باقی یهود یعنی با لاکیش و عزیقه جنگ می نمودند، زیرا که این دو شهر از شهرهای حصاردار یهودا فقط باقی مانده بود.» (ارمیا 34: 7)

Tell Aakariya در ناحیۀ شیب دار به عنوان محل عزیقه شناخته شده است. در سال 1898 آن مکان توسط Frederick K. Bliss حفاری گردید. در آن جا یک دژ قوی با هشت برج بزرگ، وجود داشت.

نامه های لاکیش دقیقاً به زمان سقوط شهر مربوط می گردند و آشکار کنندۀ شرایطی هستند که در کتاب ارمیا بیان شده است. اسامی تعداد زیادی از شهرها و اشخاص مختلف که در کتاب مقدس آمده است، در این نامه ها دیده می شود. برای مثال نام هوشعیا در ارمیا 42: 1 و نحمیا 12: 32. نام خداوند نیز توسط چهار حرف بی صدای YHWH به علامت یَهُوَه (Jehovah) یا یَهوِه (Yahweh) آمده است. جالب توجه است که اکثر نام های مردان به نام یهوه ختم شده است. به یک نبی به نام ارمیا در این نامه ها اشاره گردیده است. اما به احتمال زیاد ارمیای کتاب مقدس نمی باشد. ویرانی که به وسیلۀ بابلی ها به وجود آمد، آن چنان کامل بود که قرن ها طول کشید تا یهودا باز به خود آید. یهودیان باقی مانده بسیار ضعیف و کم بودند. حکومت کوچک یهودیان سکه های خود را با نام «Yehud» که همان «Juhad» باشد، ضرب می کردند، اما آثار باستان شناسی باقی مانده، مربوط به بعد از 300 ق.م. می گردد. بابلی ها برای قرن ها قدرت یهود را نابود ساختند.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس