اول تسالونیکیان فصل 5: بازگشت خداوند

اول تسالونیکیان فصل 5: بازگشت خداوند

غیر منتظره بودن بازگشت خداوند (آیه های  1-11): هیچ اشاره ای به زمان آمدن مسیح نشده است. این واقعه به صورت ناگهانی و غیر منتظره به وقوع خواهد پیوست. برخی از «نشانه ها» قبل از آمدن مسیح اتفاق خواهد افتد، به ایماندارانی که در انتظار این واقعه هستند، نزدیک بودن آن را اعلام خواهند کرد. این در حالی خواهد بود که دنیا این عقیده را خوار خواهد شمرد. حتی به ایمانداران نیز هشدار داده شده که آماده باشند. این واقعه به مثابۀ «دزد در شب» (آیۀ  2) خواهد بود. عیسی بارها به این نکته اشاره نمود: متی 24: 36 و 42، 25: 13؛ مرقس 13: 33-37؛ لوقا 12: 39 و 46، 21: 25-35. او به طور جدی شاگردانش را هشدار داد تا همانند دیده بانان «بیدار» باشند (جهت مطالعۀ بیشتر در مورد زمان آمدن او به توضیحات مربوط به دوم تسالونیکیان فصل 2 و دوم پطرس فصل 3 مراجعه شود).

احترام به خادمین (آیه های 12-13): از آن جا که این کلیسا بسیار نو پا بود، احتمال می رود که دارای شبانان نوآموز بوده باشد. اما پولس اعضای کیسا را به محبت کردن و احترام گذاشتن به شبانان ترغیب می کند. هنگامی که اعضای یک کلیسا شبان خود را محبت کنند و به طور کلی رابطه ای صلح آمیز میان آنان حکمفرما باشد، همه چیز در جای خود قرار خواهد گرفت و کلیسا قطعاً رشد خواهد نمود.

پانزده پند (آیه های 14-22): پولس همواره به نحوی زیبا رسالت خود را خاتمه می بخشد. اگر چه بسیاری اوقات مسائل غامص و پیچیده در رسالات او به چشم می خورد ولی در نهایت، او سعی می کند تا خوانندگان را به صلح، تحمل رنج ها، شادی، دعا، شکرگزاری و هر امر نیکو ترغیب و تشویق نماید.

روح و نفس و بدن (آیۀ 23): معمولاً روح و نفس (جان) به عنوان کلمات مترادف در نظر گرفته می شوند. اما به نظر می رسد که آن ها از یکدیگر متمایز هستند. نفس یا جان عامل حیات و زندگی در نظر گرفته می شود و در حالی که روح عامل ایجاد ارتباط با خدا است. مسیح تمامیت وجودی انسان را نجات داده است. لحن بکار رفته در این بخش نشان گر رستاخیز بدن ها است.

«بوسۀ مقدسانه» (آیۀ 26): بوسیدن جنس موافق از گونه به عنوان سلام کردن در بین اکثر افراد کشورهای باستانی مرسوم بود و بدین ترتیب، این مورد وارد فرهنگ کلیسایی نیز شد. بعدها به تدریج این رسم در کلیساها از بین رفت.

«برای جمیع برادران مقدس خوانده شود» (آیۀ 27): نشان گر این است که پولس طالب آن بود که رسالات او در کلیساها خوانده شود. دلیل نوشتن عهد جدید نیز همین می باشد (کولسیان 4: 16، اول تیموتائوس 4: 13، مکاشفه 1: 3).

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222