افسسیان فصل های 2 و 3: کلیسای جهانی

افسسیان فصل های 2 و 3: کلیسای جهانی

نجات یافته به وسیلۀ فیض (1-10): بدن مسیح از انسان های گناهکار و مردودی تشکیل یافته و این واقعیت بر محبت ابدی خدا صحّه می گذارد. هنگامی که کار خدا در ما کامل می شود، تبدیل به موجوداتی می گردیم که مبارک به برکات روحانی در جلال آسمانی می شویم و آن جلالی است که ماورای تصور ما است. این عمل خدا است و نه عمل ما. در طول قرون متمادی، نوای شادی بخش هللویاه از قلب های شکرگزار نجات یافتگان به صورتی خستگی ناپذیر در آسمان طنین انداز است.

روزی یک ملت قوم خدا بود، ولی حالا همۀ غیریهودیان می توانند قوم او باشند (2: 11-22). «ختنه» به عنوان اصطلاحی که نمایان گر یهودیان است، بکار برده شده است و بدین ترتیب از سایر ملت ها که عنوان «نامختونان» را دارند، متمایز شده است (آیۀ 11). برای مدت زمانی یهودیان تشکیل دهندگان قوم خدا بودند و به وسیلۀ ختنه که علامتی جسمی بود از سایر ملت ها جدا می شدند و نشان می دادند که عضو امت الهی هستند. اما امروز، دعوت خدا برای قوم ها و ملل متفاوت جهان نیز اعتبار دارد تا از هر قبیله و ملتی انسان ها به سوی او آیند و به خانوادۀ الهی ملحق گردند.

«سَرّ» مسیح (3: 3-9): طی قرون متمادی در خدا مخفی مانده بود (آیۀ 9). در این بخش این بدان معنی است که ملت های مختلف نیز وارثان وعده های الهی داده شده به یهودیان هستند، همان وعده هایی که یهودیان تصور می کنند که در انحصار شخصی آنان است. نقشۀ الهی از ازل آماده شده بود اگر چه مخفی مانده بود (1: 5). اما این در حالی است که امروز به وسیلۀ ظهور مسیح، این نقشه به طور کامل مکشوف گشته است و این نشان گر آن است که دنیای الهی آینده فقط متشکل از یهودیان نیست بلکه همۀ نوع بشر به آن راه دارند.

جلال کلیسا (3: 8-11): خدا توسط کلیسا عناصر خصمانۀ نژاد انسانی را تبدیل به یک بدن واحد می کند و حکمت خود را در قالب ترتیبات فوق انسانی از موجودات آسمانی به نمایش می گذارد تا همه چیز را در مسیح یک سازد.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222