آیا گروه یا شبکه ای برای امنیت خود داری؟

آیا گروه یا شبکه ای برای امنیت خود داری؟

«همۀ شما یکدل و همدرد و برادردوست و دلسوز و فروتن باشید.» (اول پطرس 3: 8 ترجمۀ هزارۀ نو)

به عنوان یک کشیش، با موقعیت های زیادی برخورد کرده ام که میدانم هیچ کس نباید به تنهایی از آن عبور کند. وقتی یکی از نزدیکان کسی تحت عمل جراحی است و با مرگ دست و پنجه نرم می کند؛ نباید در بیمارستان تنها باشد. یا وقتی زنی نتیجۀ آزمایش بارداری مأیوس کننده و پرخطری دریافت کرده، نباید او را تنها گذاشت. هیچ کس نباید در لبۀ مزار یا آرامگاه عزیزانش به تنهایی رها شود. وقتی همسر کسی او را ترک کرده، نباید اولین شب خود را در تنهایی سپری کند.

روزهای سخت و فاجعه بار زندگی اجتناب ناپذیر هستند. هر یک از ما روزی با آنها روبرو می شویم؛ اما نباید از آنها به تنهایی عبور کنیم. ما به یک گروه و شبکه برای امنیت خود احتیاج داریم تا ما را در چنین شرایطی احاطه و حمایت کنند.

این شبکه یا گروه ایمنی خدا چیست؟ آنها گروهی از ایمانداران دیگر یا تعداد انگشت شماری از مردم هستند که تو واقعاً برایشان اهمیت داری. چنین گروهی «جامعه» نامیده می شود. نقشۀ خدا برای این جامعه در اول قرنتیان 12: 26 چنین توصیف شده: «اگر یک عضو دردمند گردد، همۀ اعضا با او همدرد باشند؛ و اگر یک عضو سرافراز شود، همه در خوشی او شریک گردند.(ترجمۀ هزارۀ نو)

داشتن یک اجتماع، راه حل خدا برای یأس و ناامیدی است.

رومیان 15:12 همین دیدگاه را شرح می دهد: «با کسانی که شادمانند، شادی کنید، و با کسانی که گریانند، بگریید.» (ترجمۀ هزارۀ نو)

عمل کردن به بخش اول این آیه کار راحتی است. وقتی اتفاق خوبی برای کسی افتاده، اغلب ملحق شدن به جشن کار راحتی است.

اما وقتی کسی در حال گذراندن دوران سختی است، ممکن است همدردی با او سخت تر به نظر برسد. اما در واقع این هم باید کار راحتی باشد. وقتی از یک بحران عبور می کنی، به نصیحت کسی احتیاج نداری. فقط می خواهی کسی کنارت باشد، دستت را بگیرد و بازوانش را دور شانه ات قرار دهد و با تو گریه کند.

همانطور که پولس به ما می گوید، «یکدیگر را تشویق کنید و تقویت کنید.» (اول تسالونیکیان 11:5).

کسی را تشویق کردن همیشه به معنای موعظه یا ارائۀ سخنان حکیمانه نیست. گاهی اوقات بهترین شکل تشویق این است که در کنار شخص باشی و در سکوت با او بنشینی و گریه کنی.

آیا چنین شبکۀ ایمنی داری؟ یعنی گروهی از مسیحیان که می توانی در سخت ترین ایام زندگی روی آنها حساب کنی؟

اگر چنین شبکه ای را نداری، از همین حالا شروع به آفریدن دوستی های هدفمند کن. اوقات سخت زندگی امری اجتناب ناپذیر است و نباید بدون آمادگی قبلی با آنها روبرو شوی.

تبادل نظر

• تفاوت بین شرکت در جلسات مطالعۀ کتاب مقدس و تعلق به یک اجتماع چیست؟
• چه کسانی شبکه ایمنی تو را تشکیل می دهند؟ چطور می توانی از مردم، جامعه ای بسازی که به چنین سطح تعهد برسند؟
• با چه راه های عملی می توانی برای یک شخص، شبکۀ ایمنی ایجاد کنی؟

نوشتۀ کشیش ریک وارِن- 23 ژوئیه 2023

ترجمۀ ژاسمن پتروسیان مسیحی