اسم شخصی که در خراجگاه یا باجگاه نشسته بود و عیسی او را برای شاگردی خواند، متی بود (متی ۹:۹) یا لاوی (مرقس ۱۴:۲، لوقا ۲۷:۵)؟
اسم شخصی که در خراجگاه یا باجگاه نشسته بود و عیسی او را برای شاگردی خواند، متی بود (متی ۹:۹) یا لاوی (مرقس ۱۴:۲،لوقا ۲۷:۵)؟
پاسخ به این سؤال دقیقاً مانند پاسخ قبلی است و هر دو روایت صحّت دارند. نام دیگر متی، لاوی بوده، همان‌طور که در این متون تأیید شده است.
خنده‌دار است که می‌بینیم چالشگر ما آقای شبیر علی (مدافع اسلامی) به این رسم مشروع تا این حدّ توجه دارد. در آستانۀ مناظره‌ای در شهر بیرمنگام واقع در انگلستان در فوریه ۱۹۹۸، او به راحتی با نام دیگری یعنی عبدال ابو صفیه، به معنای «عبدال، پدر صفیه» (نام دخترش) ظاهر شد تا برتری ناعادلانه‌ای بر آقای اسمیت، یعنی رقیبش در مناظره داشته باشد. با پنهان کردن هویت خود، او آقای اسمیت را از آمادگی که باید داشته باشد، محروم کرد. اکنون او همین اقدام در مورد متی را یک نوع تناقض می‌بیند که افراد در فلسطین قرن اول یا یکی از نام‌های خود را استفاده کنند یا دیگری را، که این عمل مانند عمل چالشگر ما نه غیرقانونی است و نه فریبکارانه.
دلایل کاملاً مشروعی برای استفاده از نام جایگزین وجود دارد. با این حال، در پرتو عمل ناعادلانه و فریبکارانۀ آقای شبیر علی که در بالا توضیح داده شد، این دو سؤال آخر او کمی بوی نفاق می‌دهد.
منبع مقاله:
ترجمۀ اِلما غریبیان
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
