آیا کتاب مقدس موجودیت برزخ را تعلیم می دهد؟
برخی از رسوم مسیحیت اینطور تعلیم می دهند که مسیحیانی که پس از گذراندن یک مشارکت خوب با کلیسا فوت می کنند اما هنوز در یک وضعیت کامل نیستند پس از مرگ در یک مکانی بین بهشت و جهنم قرار می گیرند. این مکان به عنوان برزخ معروف است. بر طبق این رسم بزرگسالانی که تعمید نگرفته اند و کسانی که مرتکب گناهان مهلک می شوند به عالم اسفل یا جهنم می روند. تعداد محدود افراد کامل شده (مقدسین) مستقیما به آسمان می روند.
مدافعان برزخ تعلیم می دهند که آنجا یک مکان و زمانی خواهد بود برای رنج کشیدن، چیزی شبیه به دریاچه آتش، که در آن رنج ابدی نیست بلکه موقتی است. مدت زمانیکه شخص در آنجا سپری می کند بستگی به درجه پاکسازی دارد که او بر پایه گناهانش به آن احتیاج دارد. پاپ گریگوری تعلیم داده که تعمید باعث آمرزش ما از گناهان اولیه (آنهایی که از آدم و حوا به ارث رسیده) می شود ولی باید بهای آمرزش گناهان حقیقی خود را بدهیم. این پاکسازی یک آمادگی روحی برای رفتن به آسمان است.
آیا هر گونه توجیه کتاب مقدسی برای تعلیم برزخ وجود دارد؟ حامیان این نظریه برای دفاع از تئوری خود استناد به دوم مکابیان 12: 39-45 می کنند (در آپوکریفا، یا مطالب جمع آوری شده که پروتستانها آنها را به عنوان بخشی از کتاب مقدس قبول ندارند). اما این نوشته چیزی در مورد برزخ بیان نمی کند و کسانی که معتبر بودن آپوکریفا را نمی پذیرند دلیل قانع کننده ای برای قبول این مسئله پیدا نمی کنند حتی اگر این امر واقعیت داشته باشد.
قسمت دیگری که گاهی اوقات بر آن استناد شده است اول قرنتیان 3: 10-15 می باشد جایی که تعبیر اجمالی آن این است " همانا مانند فرار و نجات از میان شعله های آتش خواهد بود." اما دوباره هیچ چیزی در این قسمت وجود ندارد که اشاره کند به اینکه یک مکان و زمان خاصی پس از مرگ وجود خواهد داشت که اشخاص در آن از گناهان انجام داده در طول زندگی خود پاک خواهند شد.
تعلیم برزخ در آزمایشهای کتاب مقدس هم از جنبه شرح دقیق آیات و هم جنبه عمومی تعلیم کتاب مقدس شکست خورده است. حتی در مطالب باستانی نیز اسم برزخ یا مفهوم آن نیامده است.
حتی بیش از این، چنین نظریه ای یکی از اساسی ترین تعلیم عهد جدید کتاب مقدس که مرگ مسیح بر روی صلیب و کفاره همه گناهان ما ( و نه فقط گناه اولیه ) بوسیله آن را انکار می کند. (رومیان 3: 21- 26؛ دوم قرنتیان 5: 21).
بخاطر این فدیه است که گرچه در مقابل تخت داوری مسیح خواهیم ایستاد، اما برای کسانیکه در اتحاد و ایمان به مسیح بسر میبرند هیچ محکومیتی وجود ندارد (رومیان 5: 1؛ 8: 1؛ 2 قرنتیان 5: 10).
نویسنده: چاد اوون برند
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |