آیا داوود ۱۷۰۰ نفر از سواران پادشاه صوبَه را به اسارت گرفت (دوم سموئیل ۴:۸)، یا ۷۰۰۰ نفر از آنان را (اول تواریخ ایام ۴:۱۸)؟

آیا داوود ۱۷۰۰ نفر از سواران پادشاه صوبَه را به اسارت گرفت (دوم سموئیل ۴:۸)، یا ۷۰۰۰ نفر از آنان را (اول تواریخ ایام ۴:۱۸)؟

برای این اختلاف در شمارش، دو راه حل وجود دارد. اول این‌که در کتاب کیل و دلیتچ (صفحۀ ۳۶۰) قانع‌کننده‌ترین جواب وجود دارد. آنان معتقدند که کلمۀ ارابه‌ها (رِکِب در زبان اصلی) در دوم سموئیل ۴:۸ سهواً به وسیلۀ نسخه‌بردار حذف شده و رقم دوم یعنی ۷۰۰۰ نفر (برای پاراسیم یعنی “سواره نظام”) که به ۱۷۰۰ نفر تقلیل یافته دلیل ساده‌ای دارد و آن این‌که هیچ‌کس بعد از نوشتن عدد ۱۰۰۰ رقم ۷۰۰۰ را برای نوشتن همان رقم استفاده نمی‌کند. شاید حذف رِکِب به‌وسیلۀ نسخه‌بردار اولیه انجام شده. و کاهش تعداد از ۷۰۰۰ به ۷۰۰ در نسخه‌های جایگزین به وسیلۀ نسخه‌برداران بعدی به‌عمل آمده. اما با در نظر داشتن تمام احتمالات، رقم ذکر شده در کتاب تواریخ ایام صحیح است و رقم دوم سموئیل بایستی بر همین مبنا اصلاح شود.

راه حل دوم با این احتمال شروع می‌شود که تعداد شمرده شده به ۷۰۰ نفر رسیده چون به ۷۰۰ ردیف اشاره دارد که در هر ردیف ۱۰ اسب سوار وجود داشته که روی هم رفته تعداد ۷۰۰۰ نفر را تشکیل می‌دادند.
(قابل ذکر است که در پاورقی دوم سموئیل ۴:۸ کتاب مقدس فارسی، ترجمۀ هزارۀ نو این توضیح آمده: “ترجمۀ یونانی هفتادتنان (همچنین طومارهای دریای مرده و اول تواریخ ۴:۱۸) به هفت‌هزار سواره اشاره دارند، در متن مازورتیک؛ این‌چنین نوشته شده است: “داود هزار و هفتصد تن از سواران وی را به اسارت گرفت.”)

(Archer 1982:184: Keil & Delitzsch 1949:360; Light of Life II 1992:182)

ترجمۀ اِلما غریبیان