آزادی از تلخی ها

تلخی های درون خود را می توان نه فقط به مردمان عادی و خداوند اعتراف کرد بلکه می توان به شبان یا مسئول کلیسا نیز اعتراف کرد و از آن آزاد شد. این بیوه زن تلخی های خود را در حضور مرد خدا الیشع خالی کرد. مرد یا زن مسح شده خدا توانایی شنیدن هر نوع تلخی و ناله را دارد.

1- این زن تلخی همراه با ناله داشت.

• در او تلخی مرگ شوهرش جمع شده بود.
• در او این سوال بزرگ بود که اگر شوهرم از خدا می ترسید چرا باید این اتفاق برای او می افتاد؟ 1ب
• گاهی اوقات چراهای ما در ما جمع می شوند و این چراها بعضی اوقات خطاب به خدا و بعضی اوقات خطاب به مردم است.
• او طلبکار داشت و از نظر مالی در مشکل بود. ناله فقر در او جمع شده بود.

تجربه شخصی خودم.

این زن یک ناله داشت ناله بخاطر از دست دادن شوهرش و امور مالی اش ولی او ناله اش را نزد مرد خدا می برد و آزاد می شود. ما ناله هایمان را نزد که می بریم. مرد خدا راه حل خوبی برای او پیدا کرد.

2- این زن ناله خود را نزد که می برد؟

او ناله اش را نزد خادم خدا می برد.

• الیشع این زن و شوهرش را خوب می شناخت.
• الیشع مسح داشت و توانایی شنیدن.
• الیشع حکمت داشت تا به او راه حل حکیمانه بدهد.
• الیشع گوش شنوا داشت و خوب ارتباط برقرار می کرد و برای او بیوه زن فقیر و حاکم ثروتمند فرقی نداشت.

الیشع راه حل درستی به زن داد بیایید به راه حل او بیندیشیم:

3- تلخی ها مانع برکت هستند.

وقتی این زن تلخی هایش را خالی کرد آن وقت بیاد آورد که یک ظرف روغن دارد.

همه ما در درونمان گنج ها داریم ولی تلخی های درونمان ما را از استفاده از این گنجها مانع می شوند.

ما نیز مانند این زن با جمع شدن تلخی ها و ناله ها و غصه ها نمی گذارند که:

• روغنی که در درونمان است (روح القدس) را استفاده کنیم.
• بدانیم از آن چگونه استفاده کنیم.
• بدانیم که برکت جمع شده در درون ما می تواند باعث برکت خانواده و اطرافیان شود.

4- وقتی تلخی ها را نگه می داریم:

• زندگی درون ما آشفته و نا آرام می شود.
• عصبانیت و دعوا پیش می آید.
• در غیبت و قضاوت دیگران قرار می گیریم.
• دردها و ناراحتی های  فیزیکی پیش می آیند.
• رابطه ما با خدا از بین می رود.
• طریق روحانی ما مات و مبهم می شود.
• مسح در درون ما خاموش می شود.

وقتی تلخی ها را رها می کنیم چه اتفاقی در درون ما می افتد؟

چنین زخمها و ناله ها و تلخی ها وقتی در ما جمع می شوند دری باز می شوند برای شریر.

تلخی های درون خود را نگه نداریم بلکه نزد خدا و مسیح خدا باز کنیم تا شفا یابیم.

نوشته کشیش ورژ باباخانیان