فهرست و معانی اسامی کتاب مقدس:امنون، اموریان، اندرونیکوس، اندریاس، انطیپاس، انوش، انیسمس

اَمنُون (امین)                      2سموئیل 13: 1                   Amnon

1) پسر بزرگ داود از همسرش اخینوعم که در حبرون به دنیا آمد (2سموئیل 3: 2؛ 1تواریخ 3: 1) (1000 ق.م.). با تحریک یوناداب او به خواهرش تامار تجاوز کرد و دو سال بعد از آن توسط برادر تامار، ابشالوم کشته شد (2سموئیل 13).

2) اولین پسر شیمون یکی از اجداد قبیلۀ یهودا بوده است (1تواریخ 4: 20).

اَمُوریان                            پیدایش 14: 7                 Amorites

یکی از قبیله های کنعانی (پیدایش 10: 16) و یکی از هفت سرزمینی که به اسرائیلیان داده شد (تثنیه 7: 1؛ پیدایش 15: 16). واژۀ اموری به معنی «کسی که بر بلندی است» و اموریان نیز به معنی «ساکنین کوهستان» (اعداد 13: 29؛ تثنیه 1: 7، 20؛ یوشع 10: 6) یا «شخص قد بلند» (عاموس 2: 9؛ اعداد 13: 33؛ تثنیه 2: 11) است. این قبیله آنقدر مهم و بانفوذ بوده که گاهی از نام آنان برای تمامی سرزمین کنعان استفاده می شد (یوشع 24: 8). در زمان ابراهیم در غرب دریای مرده در حصون تامار ساکن بودند (پیدایش 14: 7) حصون تامار نام دیگر عین جدی است (2تواریخ 20: 2) که در نزدیکی حبرون واقع بود (پیدایش 13: 14؛ 13: 18). در شرق اردن دو پادشاهی اموری وجود داشت، پادشاهی سیحون که از ارنون به یبوق (واقع در وادی زرکا Zerka) و از اردن به بیابان امتداد داشت (داوران 11: 22) و پادشاهی باشان که از یبوق به کوهستان حرمون امتداد می یافت (تثنیه 3: 4، 9).

وقتی که بنی اسرائیل به ملک اموریان رسیدند، پادشاه آنجا به آنان اجازه عبور نداده و آمادۀ مقابله با ایشان شد. بنی اسرائیل سرزمین ایشان را تصرف کردند و املاک ایشان به قبایل جاد و منسی تعلق گرفت (یوشع 13: 15، 21، 24-25، 27).

در اتحاد علیه جبعونی ها همراه با پنج پادشاه اورشلیم، حبرون، یرموت، لاکیش (لاخیش) و عجلون شرکت داشتند (یوشع 10: 1-43).

در جنگی که در نزدیکی آبهای میروم علیه اسرائیل در گرفت نیز شرکت داشتند (یوشع 10: 1-14) این آخرین مقابله با اموریان بنی اسرائیل بود. در زمان سموئیل ایشان با بنی اسرائیل در صلح بسر می بردند (1سموئیل 7: 14). در زمان سلیمان نیز از غلامان و خراج گذاران اسرائیل محسوب می شدند (1پادشاهان 9: 20-21).

اَندرُونیکوس (مرد ظفر)              رومیان 16: 7                Andronicus

مسیحی یهودی نژاد از پیروان پولس که قبل از پولس ایمان آورد و با وی در اسارت بود (رومیان 16: 7)، 60 میلادی. طبق روایت هیپولیتوس (Hippolytus) او اسقف پانونیا (Pannonia) بوده است. دوروتئوس (Dorotheus) نیز روایت می کند که او اسقف اسپانیا بوده است.

اندریاس (صاحب مروت)                   متی 4: 18                 Andrew

از اهالی بیت صیدا در جلیل(یوحنا 1: 41) که پسر یونا (یوحنا 21: 15) و برادر شمعون پطرس (متی 4: 18؛ 10: 2؛ یوحنا 1: 40) بوده است. او در ابتدا پیروان یوحنای تعمید دهنده بود و به اشارۀ یوحنای تعمیددهنده «این است برۀ خدا» (یوحنا 1: 36-40) شاگرد عیسی گردید و همچنین برادر خود پطرس را نزد عیسی آورد. هر دو بعد از یافتن حرفۀ خود ماهیگیری را کنار گذاشتند. پس از به زندان افتادن یوحنای تعمیددهنده، عیسی از هر دوی آنان خواست که وی را پیروی نمایند (متی 4: 18؛ مرقس 1: 14-18). اشاره به وی در کلام خدا به موارد زیر محدود می گردد:

او به عنوان یکی از دوازده نفر (متی 10: 2؛ مرقس 3: 18؛ لوقا 6: 14) انتخاب گردید. توجه مسیح را به پنج نان و دو ماهی جلب کرد (یوحنا 6: 8)، به مسیح تشنگی و اشتیاق یونانیان برای ملاقات با او را اعلان کرد (یوحنا 12: 20-22)، از مسیح در مورد موضوع خرابی هیکل توضیح خواست (مرقس 13: 3) و در روز پنتیکاست در بالاخانه حضور داشت (اعمال 1: 13). طبق روایت ازوبیوس وی در اسکیتیا (Scythia) موعظه کرده است. جروم معتقد است که وی در اخائیه موعظه کرده. احتمال می رود که او کلیسایی در قسطنطنیه تأسیس نمود که استاخیس آن را اداره می کرد (رومیان 16: 9) و سرانجام به دلیل مقاومت در مقابل بت پرستی  در اخائیه به شکل مخصوصی مصلوب گشت. می گویند که صلیب اندریاس به شکل X بوده است.

اَنطیپاس                       مکاشفه 2: 13                    Antipas

بسیاری از پسران هیرود کبیر به این لقب خوانده شده اند. او برادر ارکلاؤس بوده است (متی 2: 2). او همان هیرودی است که یوحنای تعمیددهنده را کشت. هیرود به سبب گرفتن زن برادر خود هیرودیا از جانب یوحنای تعمیددهنده توبیخ شد. هیرود نیز او را زندانی کرد ولی سرانجام وی را کشت. این عمل وی برخلاف خواستۀ خودش ولی بنا به تقاضای دختر هیرودیا انجام شد.

عیسی او را روباه خوانده است که احتمالاً اشاره به حیله گری وی می نماید (لوقا 13: 31-32).

اَنوش (مردد)               پیدایش 4: 26                        Enos

پسر شیث و نوۀ آدم (پیدایش 5: 6-11؛ لوقا 3: 38) که نهصد و پنج سال زندگی کرد.

اُنیسیمُس (مفید)             کولسیان 4: 9                 Onesimus

غلامی که پولس به سبب او نامۀ خود را به فیلمون می نویسد و از او درخواست می کند که وی را آزاد سازد، چرا که انیسیمس برای پولس بسیار مفید واقع شده بود. انیسیمس از ارباب خود دزدی کرده و از آنجا گریخته بود. بعد با پولس رسول ملاقات می کند و به مسیح ایمان می آورد. پولس او را نزد ارباب خود باز می گرداند و فیلمون را تشویق می کند که با وی همچون برادر مسیحی خود رفتار کند (فیلمون 8-21). بعداً  انیسیمس به همراه تیخیکس، حامل نامۀ پولس رسول به کلیسای کولسیان بود (کولسیان 4: 7-9). دو روایت، وی را با اسقفی که نام او در قرن دوم میلادی ذکر شده است و با انیسیفورس مربوط می دانند.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس