فهرست و توضیحاتی مختصر از مکان های کتاب مقدس: فارس، فارص عزه، فاعو، فتروس و فتور

فارس (پاکیزه)     2تواریخ 36: 20        Persia

نام امپراطوری در زمان قدیم (539 تا 531 ق.م.) و نام سرزمینی که در آسیای مرکزی یا خاورمیانه قرار داشته است. در سال 1935 این سرزمین ایران به معنی «سرزمین آریایی ها» خوانده شد. مادها و فارس ها دو نژاد آریایی بودند که در این منطقه سکونت داشتند. مادها در غرب دریاچۀ ارومیه و شمال غربی این منطقه سکونت داشته و پایتخت  آنان «هکمتانه» یا «اکباتان» یا «همدان» جدید بوده است. پادشاه مادها (Cyanares) در سقوط نینوا در سال 612 ق.م. با نبوپولاسار پادشاه بابل همکاری کرد. به تدریج فارس ها به جنوب مهاجرت کرده و در آنشان(Anshan) قسمتی از کشور پارسامش (Parsamash) اسکان گزیدند. کم کم با وسعت یافتن این کشور به نام پارسا (Parsa) یا سرزمین فارس (Persian Land) شناخته شد.

کوروش دوم یا کوروش کبیر: مؤسس امپراطوری فارس بود و فارس را با ماد متحد ساخت. کوروش در سال 539 ق.م. بابل را فتح نمود و حکم آزادی یهودیان را صادر کرد (2تواریخ 36: 20-23؛ عزرا 1: 8) کورش در سال 529 ق.م. از جهان بدرود حیات گفت.

کمبوجیه دوم (530-522 ق.م.): پسر کوروش بود که مصر را فتح کرد. در زمان او کار بازسازی معبد یهود متوقف گردید.

داریوش اول یا داریوش کبیر (522-486 ق.م.): او فرمان ادامۀ بازسازی معبد یهود را صادر کرد (عزرا 6: 1-13).

خشایارشاه (486-465 ق.م.): استر ملکۀ او بود. او در سال هفتم سلطنت خشایارشاه به این مقام دست یافت (478 ق.م.). بعد از بازگشت از جنگ با یونانیان گفته می شود که ملکه فارس آرتمیس بوده ولی این پادشاه زنان متعدد داشته است.

ارتحشستای اول (465-423): در زمان وی نحمیا به اورشلیم بازگشت کرد (نحمیا 2: 1). او که ناپسری استر بود نسبت به یهودیان مهربان و رئوف بود (عزرا 7: 11-28؛ نحمیا 2: 1-10).

بعد از وی به ترتیب داریوش دوم (423-404 ق.م.)، ارتحشستای دوم (404-359 ق.م.)، ارتحشستای سوم (359-338 ق.م.)، آرسیس (338-335 ق.م.) و داریوش سوم (335-331 ق.م.) سلطنت کردند. امپراطوری فارس در سال 330 ق.م. به دست اسکندر منقرض گردید.

فارَص عَزَّه (شکستگی)     2سموئیل 6: 8          Perez-Uzzah

منطقه ای مابین قریه یعاریم و اورشلیم که محل تنبیه عزه به علت قصور در انتقال تابوت عهد بود. به همین علت داود آن موضع را فارص عزه نامید.

فاعو (صدای گوسفند)      پیدایش 36: 39         Pau

پایتخت یا شهر سلطنتی یکی از پادشاهان ادوم (هدر یا هداد) بوده است. در کتاب اول تواریخ به نام «فاعی» (Pai) نیز ذکر شده است (1تواریخ 1: 50).

فتروس (اقلیم جنوبی)      اشعیا 11: 11       Pathros

در زبان عبری، مصر بالا به این نام خوانده می شود (اشعیا 11: 11؛ ارمیا 44: 1، 15؛ حزقیال 30: 14). یهودیان ساکن این منطقه شدند.

فَتور       اعداد 22: 5           Pathor

نام شهری در غرب سواحل رودخانه فرات که در شمال ارام نهرین واقع بوده است (تثنیه 23: 4). منزل بلعام که بالاق از او درخواست کرد تا بنی اسرائیل را لعنت کند در این شهر قرار داشت.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس