فهرست و توضیحاتی مختصر از مکان های کتاب مقدس: باشان، باصر، باته، بالح و بالع
باشان (خاک سبک) اعداد 21: 33 Bashan
معنی لغوی آن «حاصلخیز» است و نام منطقه ای در شرق دریای جلیل و دریای اردن می باشد که کوه حرمون در شمال آن و جلعاد در جنوب آن قرار داشته است (تثنیه 3: 10؛ یوشع 9: 10). پایتخت آن ادرعی و عشتاروت بوده (تثنیه 1: 4) و مناطقی مانند ارجوب و جولان در این منطقه قرار داشتند (تثنیه 3: 4؛ 4: 43) در زمان خروج بنی اسرائیل پادشاهی نیرومندی بوده و 60 شهر در این قلمرو قرار داشت (اعداد 21: 33؛ تثنیه 29: 7). در زمان فتوحات بنی اسرائیل از پادشاه اموریان گرفته شد (تثنیه 3: 1-3).
این منطقه دارای مزارع گندم بوده و از نظر گله داری نیز بسیار مناسب بوده است (میکاه 7: 14؛ ارمیا 50: 19). درختان بلوطی در این ناحیه وجود داشته که امروزه آثاری از آنان دیده نمی شود ولی در قدیم از چوب این درختان در صنعت کشتی سازی بخصوص در صور استفاده می گردید (حزقیال 27: 6).
در کتاب مقدس، باشان در بسیاری موارد «سمبل غرور» است (عاموس 4: 1؛ مزمور 22: 12؛ اشعیا 2: 13).
بعد از تبعید، باشان به چهار منطقه تقسیم گردید:
جالونیت (Gaulonitis) یا یولان (Jaulan): آئورانیت (Auranitis) یا حوران (حزقیال 47: 16)؛ ارجوب یا تراخونیتس (لوقا 3: 1) و بیت عنیا که امروزه نیز به همین نام خوانده می شود.
کوه باشان (مزمور 68: 15) ممکن است در اشاره به کوه حرمون یا تپه های دیگر موجود در آن منطقه باشد.
باصَر (در بیابان) تثنیه 4: 43 Bezer
یکی از شهرهای ملجا واقع در شرق اردن (تثنیه 4: 43؛ یوشع 20: 8) که به قبیلۀ رؤبین تعلق گرفت و به لاویان بنی مراری جهت سکونت داده شد (یوشع 21: 36؛ 1تواریخ 6: 63، 68).
باتَه 2سموئیل 8: 8 Betah
نام شهری در ارام که به وسیلۀ داود فتح شد و در 1تواریخ (18: 8) «طبحت» نامیده شده است.
بالَح یوشع 19: 3 Balah
نام شهری در نغیب (Negeb) واقع در شمال شرقی بئرشبع (یوشع 19: 3) که در کتاب 1تواریخ (4: 29) «بلهه» و در یوشع (15: 29) «بعاله» نامیده شده است.
بالَع (بلیعه) پیدایش 14: 2 Bela-Belah
نام دیگر شهر صوغر که یکی از پنج شهر سدوم و عموره بوده است (پیدایش 14: 2، 8).
برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |