کتاب مقدس

بُتهای مذکور در کتاب مقدس: عنملک

رای بدهید
عنملک       Anammelech  

لغت فوق به معنای   شاهزاده عنا   می‌باشد.

عَنَمَّلَك نام الهه‌ای بود که مردم سَفَروایمْ پس از آنکه پادشاه آشور آنان را در سامره سکونت داد، پرستیده و فرزندان خود را در قربانگاه‌های عَنَمَّلَك می‌سوزانیدند.
توضیحات:
عَنَمَّلَك الهه ماه و یکی از الهه‌های بابل و از خدایان مردم سَفَروایمْ بود که الهه آسمان به شمار میرفت و دارای قربانگاهی بود که معمولا کودکان زیر هفت سال را در این قربانگاه می‌سوزانیدند. معنی لفظی آن « عناَ پادشاه است » می‌باشد.

 منابع کتاب مقدس:     پادشاهان دوم باب ۱۷

  پادشاهان دوم باب ۱۷ آیه ۲۴
۲۴ و پادشاه آشور، مردمان از بابل و كوت و عِوّا و حَمات و سَفَروایم آورده، ایشان را به جای بنی اسرائیل در شهرهای سامره سكونت داد و ایشان سامره را به تصرف آورده، در شهرهایش ساكن شدند.  

  پادشاهان دوم باب ۱۷ آیه ۳۱
۳۱ و عِوِّیان، نِبْحَز و ترتاك را ساختند و اهل سَفَروایمْ، پسران خود را برای ادْرَمَّلَك و عَنَمَّلَك كه خدایان سَفَروایمْ بودند، به آتش می‌سوزانیدند.

برگرفته از وب سایت: www.razgah.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا
x  Powerful Protection for WordPress, from Shield Security
This Site Is Protected By
ShieldPRO