بُتهای مذکور در کتاب مقدس: عنملک
عنملک Anammelech
لغت فوق به معنای شاهزاده عنا میباشد.
عَنَمَّلَك نام الههای بود که مردم سَفَروایمْ پس از آنکه پادشاه آشور آنان را در سامره سکونت داد، پرستیده و فرزندان خود را در قربانگاههای عَنَمَّلَك میسوزانیدند.
توضیحات:
عَنَمَّلَك الهه ماه و یکی از الهههای بابل و از خدایان مردم سَفَروایمْ بود که الهه آسمان به شمار میرفت و دارای قربانگاهی بود که معمولا کودکان زیر هفت سال را در این قربانگاه میسوزانیدند. معنی لفظی آن « عناَ پادشاه است » میباشد.
منابع کتاب مقدس: پادشاهان دوم باب ۱۷
پادشاهان دوم باب ۱۷ آیه ۲۴
۲۴ و پادشاه آشور، مردمان از بابل و كوت و عِوّا و حَمات و سَفَروایم آورده، ایشان را به جای بنی اسرائیل در شهرهای سامره سكونت داد و ایشان سامره را به تصرف آورده، در شهرهایش ساكن شدند.
پادشاهان دوم باب ۱۷ آیه ۳۱
۳۱ و عِوِّیان، نِبْحَز و ترتاك را ساختند و اهل سَفَروایمْ، پسران خود را برای ادْرَمَّلَك و عَنَمَّلَك كه خدایان سَفَروایمْ بودند، به آتش میسوزانیدند.
برگرفته از وب سایت: www.razgah.com
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |