بررسی عهدجدید- رسالات دوم پطرس و یهودا- 2Peter & Jude

نویسنده:

نویسنده خود را شمعون پطرس معرفی می کند. او از ضمیر اول شخص مفرد، در قسمتی کاملاً شخصی استفاده می نماید (1: 12-15) و ادعا می کند که یکی از شاهدان عینی تبدیل هئیت مسیح بوده است (1: 16-18 و متی 17: 1-5). او تاکید می کند که این رساله، دومین نامه به خوانندگان است (3: 1) و به پولس بعنوان “برادر عزیز ما” اشاره می کند (3: 15). به طور خلاصه، رساله خود ادعا می کند که نویسنده آن پطرس است و خصوصیت آن نیز، با ادعای فوق هماهنگ است.

اگر چه رساله دوم پطرس مانند رساله اول، در کلیسای اولیه کاملاً شناخته شده نبود، احتمالاً بعضی افراد در قرن دوم و شاید حتی در اواخر قرن اول میلادی (احتمالاً کلمنت سال 95 م. به آن اشاره کرده است) آن را بعنوان کتابی معتبر پذیرفته و استفاده کرده اند. رساله تا زمان اوریجن (253-185 م.) به پطرس منسوب نگردیده بو د و به نظر می رسد که او تردیدهایی در رابطه با نگارش رساله داشته است. اوزیبوس (340-265 م.) آن را در میان کتابهای مورد شک قرار داد، اگر چه قبول کرده است که اکثراً، این رساله را از جانب پطرس می دانند. به نظر می رسد که پس از زمانی اوزیبوس، رساله کاملاً بعنوان رساله ای معتبر و الهامی پذیرفته شده است.

با این وجود در قرون اخیر، صحت آن از سوی تعداد زیادی از محققین مورد بحث قرار گرفته است. یکی از اعتراضاتی که در این رابطه بیان شده است، اختلاف موجود در سبک نگارش این رساله در مقایسه با رساله اول پطرس است. اما اختلاف موجود قطعی نیست، تشابهات چشمگیری در لغات و دیگر موارد وجود دارند. در حقیقت، هیچ نوشته شناخته شده دیگری به اندازه این رساله، شبیه رساله اول پطرس نمی باشد. اختلافات موجود را می توان به وسیله تنوع در موضوع، شکل و هدف رساله، زمان و شرایط نگارش، منابع یا الگوها و در نویسندگانی که احتمالاً به کار گرفته شده اند، توجیه کرد. شاید مهمترین دلیل، ادعای موجود در 1پطرس 5: 12 است. در این قسمت به همکاری سیلوانس در نگارش رساله اول پطرس اشاره شده است. چنین ادعایی در ارتباط با رساله دوم پطرس بیان نشده است، در نتیجه این مطلب احتمالاً اختلاف قابل توجه در سبک نگارش این دو رساله را توضیح می دهد (مقدمه رساله اول پطری قسمت نویسنده “نویسنده و نگارش” را ملاحظه کنید).

اعتراضات دیگر از بازسازی یا کنار یکدیگر قرار دادن وقایع تاریخ کلیسای اولیه به گونه ای طبیعت گرایانه یا عدم درک و یا بازسازی نادرست داده های موجود، به وجود آمده است. بعنوان مثال، بعضی می گویند که اشاره به رساله های پولس در ایات 3: 15-16 زمانی جلوتر یعنی پس از مرگ پطرس را برای این کتاب پیشنهاد می کند. اما این امکان وجود دارد که رسالات پطرس، در زمانی زود، جمع آوری شده باشند، زیرا تعدادی از آنها وجود داشته و یا شاید به مدت بیشتر از ده سال پیش از مرگ پطرس در دسترس مردم بوده اند (رساله تسالونیکیان در حدود 15 سال). گذشته از این، آنچه پطرس گفته است امکان دارد تنها این مطلب باشد که با تعدادی از رسالات پولس آشنایی داشته است (ارتباط دوم و کلیسای اولیه خوب بوده)، نه اینکه یک مجموعه کلیسایی رسمی، از آن رساله ها وجود داشته اند.

تاریخ نگارش:

رساله دوم پطرس در اواخر زندگی او (1: 12-15)، وپس از نوشتن رساله اول خود به همان خوانندگان (احتمالاً اول پطرس) (3: 1)، نوشته شده است. از آنجا که پطرس در طی حکومت نرون به شهادت رسیده است، باید مرگ او قبل از سال 68 م. اتفاق افتاده باشد، بنابراین به احتمال زیاد، او رساله دوم را بین سالهای 65 و 68 میلادی نوشته است.

بعضی گفته اند که این تاریخ برای نگارش رساله دوم پطرس بسیار زود است. اما هیچ موردی در کتاب، به تاریخ دیرتری اشاره نمی کند. درگیری و اشتباه ذکر شده با نوعی بدعت که در قرن اول دیده می شود، قابل مقایسه است. پافشاری و تاکید روی این مطلب که باب دوم در مقابله با عقیده ناستیکی قرن دوم میلادی نوشته شده است، بیش از اینکه به وسیله متن تایید گردد، یک فرض است. اگر چه بدعتی که در رساله دوم پطرس به آن اشاره می گردد، می تواند پیشرو و ابتدای عقیده ناستیکی قرن دوم میلادی باشد؛ اما در مورد آن مطلبی بیان نشده است که نتوان آن را با سالهای آخر زندگی پطرس هماهنگ کرد.

بعضی زمان دیرتری را در نظر گرفته اند، زیرا آنها اشاره به “پدران” در 3: 4 را به معنای نسل مسیحیان اولیه تفسیر کرده اند. بهر حال این کلمه قاعدتاً بعنوان پاتریاخهای عهد عتیق تفسیر می شود (با یوحنا 6: 21؛ “پدران” اعمال رسولان 3: 13؛ عبرانیان 1: 1 مقایسه کنید). همچنین اشاره به پولس و رسالاتش (3: 5-16 به “نویسنده” مراجعه کنید) تاریخی پس از زندگی پطرس را تایید نمی کنند.

“رساله دوم پطرس و یهودا”

تشابهات چشمگیر و در عین حال، اختلافات فاحشی مابین رساله دوم و رساله یهودا وجود دارد (2پطرس باب 2 را با یهودا 4-8 مقایه کنید). بعضی معتقدند که یکی از این رساله ها از رساله دیگر اقتباس گردیده یا اینکه هر دوی آنها از یک منشا مشترک گرفته شده اند. در هر حال اگر اقتباسی وجود داشته است، یک اقتباس کورکورانه نبوده، بلکه در راستای هدف نویسنده قرار داشته است. در حالیکه عده زیادی معتقدند که یهودا از رساله پطرس استفاده کرده است، این حدس منطقی تر به نظر می رسد که رساله طولانی تر (پطرس) بیشتر از رساله کوتاهتر (یهودا) اقتباس کرده است. چنین اقتباسی در مطالب قدیمی، نسبتاً معمولی بوده است. بعنوان مثال افراد زیادی معتقدند که پولس، قسمتهایی از دعاهای مذهبی اولیه را در فیلیپیان 2: 6-11 و 1تیموتائوس 3: 16 به کار برده است.

هدف:

پطرس در رساله اول خود به ایماندارن تعلیم می دهد که چگونه در برابر جفاهای دنیای خارج نسبت به کلیسا رفتار کنند و به این صورت باعث تقویت آنها می گردد (1پطرس 4: 12)، و در رساله دوم، به آنان تعلیم می دهد که چطور با معلین دروغین و شریرانی که در کلیسا رخنه کرده اند، برخورد کنند (2: 1 و 3: 3-4). در حالیکه، طبیعتاً خاص، اختلافات موجود در متن و تاکید دو رساله را توضیح می دهند، در هردوی آنها پطرس بعنوان شبان گوسفندان مسیح (یوحنا 21: 15-17) در صدد است که به خوانندگان اتحاد بین ایمان و عمل مسیحی را معرفی کند. به طور خاص هدف اوشامل سه بخش است:

1) برانگیختن رشد مسیحی (باب 1)

2) مبارزه با تعلیم دروغین (باب 2)

3) تشویق به هوشیاری از نقطه نظر بازگشت خداوند (باب 3)

فهرست مطالب:

I– مقدمه (1: 1-2)

II– تشویق به رشد در تقدس مسیحی (1: 3-11)

الف- قوت الهی (1: 3-4)

ب- دعوت برای رشد (1: 5-7)

پ- ارزش چنین رشدی (1: 8-11)

III– هدف و اثبات پیام پطرس (1: 12-21)

الف- هدف از نگارش (1: 12-15)

ب- پایه و اساس اقتدارش (1: 16-21)

IV– هشدار بر علیه معلمین دروغین (باب 2)

الف- پیشگویی آمدن آنها (2: 1-3)

ب- داوری حتمی و مسلم آنها (2: 3-9)

پ- بیان خصوصیاتشان (2: 10-22)

V– واقیعت بازگشت مسیح (3: 1-16)

الف- هدف پطرس از نوشتن دوباره (3: 1-2)

ب- ظهر استهزا کنندگان (3: 3-7)

پ- قطعیت بازگشت مسیح (3: 8-10)

ت- نصایح بر اساس واقعیت بازگشت مسیح (3: 11-16)

VI– مطالب نهایی (3: 17-18)

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس