بررسی عهدعتیق- عزرا EZRA

عنوان:
گرچه عنوان مندرج در نحمیا ۱:۱ “کلام نحمیا ابن حکلیا” نشانگر این است که این دو ترکیب ادبی در اصل جدا از یکدیگر هستند ولی در دست مطالب اولیه عبری به عنوان کتابی واحد در نظر گرفته می شدند. یوسفوس (۳۷-۱۰۰ م.) و تلمود یهود به کتاب عزرا اشاره کرده اند ولی نه به عنوان کتابی جدا از کتاب نحمیا. قدیمی ترین دست مطالب سپتواجنت (ترجمه یونانی عهد عتیق) نیز در کتابی واحد به بحث در مورد کتاب عزرا و نحمیا پرداخته اند.
اُریجِن (۱۸۵-۲۵۳ م.) اولین نویسنده ای بود که بین این دو کتاب تفاوت قائل شده و آنان را عزرا ۱ و عزرا ۲ نامید. در ترجمه لاتین ولگیت (۳۹۰-۴۰۵ ق.م.) جِروم کتاب نحمیا را دومین کتاب اسدرا (عزرا) نامید. ترجمه انگلیسی Wycliffe (1382 م.) و Coverdale (۱۵۳۵ م.) عزرا را “اول اسدرا” و نحمیا را “دوم اسدرا” نامیده اند. در دست مطالب عبری، اولین جدایی مشابه با آن در سال ۱۴۴۸ میلادی پدیدار شد.
شکل ادبی و نویسنده:
همانطور که در ارتباط با کتب اول و دوم تواریخ گفته شده فهرست های گوناگون موجود در عزرا و نحمیا که ظاهراً در منابع رسمی به دست آمده اند حائز اهمیت هستند. منجمله فهرست های زیر:
۱) وسایل هیکل (عزرا ۱: ۹-۱۱)
۲) بازگشت تبعید شدگان (عزرا ۲، که در واقع با نحمیا ۷: ۶-۷۳ مشابه است).
۳) نسب نامه عزرا (عزرا ۷: ۱-۵)
۴) روسای قبایل (عزرا ۸: ۱-۱۴)
۵) کسانی که با اقوام غیر یهودی ازدواج کردند (عزرا ۱۰: ۱۸-۴۳)
۶) کسانی که در بازسازی دیوار کمک کردند (نحمیا ۳)
۷) آنانی که پیمان را مهر کردند (نحمیا 10: 1-27)
8) ساکنین اورشلیم و سایر شهرها (نحمیا 11: 3-36)
۹) کاهنان و لاویان (نحمیا ۱۲: ۱-۲۶)
همچنین کتاب عزرا شامل هشت مدرک رسمی یا نامه هایی می باشد که به استثناي اولین آن که به زبان عبری است بقیه آنان به زبان آرامی هستند. این فهرست شامل موارد زیر است:
۱) فرمان کوروش (۱: ۲-۴)
۲) ادعای رحوم و سایرین بر علیه یهودیان (۴: ۱۱-۱۶)
۳) پاسخ ارتحشستای اول (۴: ۱۷-۲۲)
۴) گزارشی از تتنای (۵: ۷-۱۷)
۵) دستورات فرمان کوروش (۶: ۲-۵)
۶) پاسخ داریوش به تتنای (۶: ۶-۱۲)
۷) اقتدار بخشیدن به عزرا از جانب ارتحشستای اول (۷: ۱۲-۲۶). این مدارک با اسناد معاصر و غیر کتاب مقدسی آن مقایسه شده و با یکدیگر هماهنگی دارند.
موضوعات اصلی کتاب عزرا از نظر دستوری توسط “اول شخص” و از حافظه او استخراج شده اند (۷: ۲۷-۲۸؛ ۸: ۱-۳۴؛ ۹) و قسمتهای دیگر از نظر دستوری توسط “سوم شخص” نوشته شده اند (۷: ۱-۲۶؛ ۱۰، همچنین به نحمیا ۸ رجوع کنید). تجزیه و تحلیل زبان کتاب، نشانگر آن است که اقتباس های اول شخص و سوم شخص به یکدیگر شباهت داشته و احتمالاً یک نویسنده هر دو بخش را نوشته است.
اغلب متخصصین کتاب مقدس نتیجه می گیرند که نویسنده یا مولف عزرا و نحمیا نویسنده اول و دوم تواریخ نیز بوده است. نقطه نظر ایشان بر مشخصه های اصلی مشترکی است که بین تواریخ و عزرا- نحمیا وجود دارد. آیات آخر کتاب تواریخ و آیات ابتدای کتاب عزرا در واقع مشابه یکدیگر هستند. هم تواریخ و هم عزرا- نحمیا برای ارائه فهرستها، توضیح درباره اعیاد مذهبی و بکارگیری عبارتی مانند “روسای آبای ایشان” و “خانه خدا” از خود تمایل نشان می دهند. بخصوص در این کتاب اهمیت لاویان خادمین هیکل قابل توجه است. استفاده از کلماتی مانند “مغنیان”، “دربانان” و “خدمتگزاران هیکل” تقریباً منحصر به کتب عزرا- نحمیا و تواریخ است. به معرفی اول تواریخ قسمت نویسنده تاریخ نگارش و منابع آن رجوع کنید.
تاریخ نگارش:
تاریخ احتمالی نگارش عزرا ۴۴۰ ق.م. و خاطرات نحمیا ۴۳۰ ق.م. است.
حکم عزرا و نحمیا:
بر طبق نظریه ای سنتی، عزرا در سال هفتم (عزرا ۷: ۸) سلطنت ارتحشستای اول (۴۵۸ ق.م.) وارد اورشلیم شد. پس از آن نحمیا در سال بیستم سلطنت این پادشاه وارد اورشلیم گشت (۴۴۵؛ نحمیا ۲: ۱). بعضی دیگر نظریه مخالف با نظریه سنتی را مطرح ساخته اند و معتقد هستند که نحمیا در سال ۴۴۵ ق.م. و عزرا در سال هفتم سلطنت ارتحشستای دوم (۳۹۸ ق.م.) وارد اورشلیم گردیدند. بعضی دیگر با اصلاح “هفتم” (عزرا ۷: ۸) به ” بیست و هفتم” یا “سی و هشتم” عزرا و نحمیا را معاصر یکدیگر ولی ورود عزرا را بعد از نحمیا تعیین کرده اند.
این نظریات مختلف نسبت به نظریه سنتی مشکلات بیشتری را ایجاد می کند. همانطور که متن نشان می دهد عزرا قبل از نحمیا وارد شده و آنان را در قسمت نحمیا ۸: ۹ (در حین خواندن شریعت) و نحمیا ۱۲: ۲۶، ۳۶ (در تخصص دیوار) همراه با یکدیگر می یابیم.
زبان:
به استثناي قسمت عزرا ۴: ۸-۶: ۱۸ و ۷:۱۲-۲۶ که به زبان آرامی (زبان بین المللی دوران فارس ها) است، عزرا و نحمیا به زبان عبری قدیمی نوشته شده اند. از این ۶۷ آیه عبری پنجاه و دو آیه مربوط به مدارک یا نامه ها هستند. ظاهراً عزرا این مدارک را به زبان آرامی یافته و از روی آنان رونویسی کرده و آیات مربوط را به زبان آرامی در متن جا داده است.
فهرست مطالب:
I- بازگشت اول از اسارت و بازسازی هیکل (بابهای ۱-۶)
الف- بازگشت اول تبعید شدگان (باب اول)
1- فرمان کوروش (۱: ۱-۴)
2- بازگشت تحت رهبری زربابل (۱: ۵-۱۱)
ب- فهرست بازگشت کنندگان (باب ۲)
پ- برقراری مجدد پرستش در هیکل ( باب ۳)
1- بازسازی مذبح (۳: ۱-۳)
2- عید خیمه ها (۳: ۴-۶)
3- آغاز تجدید بنای هیکل (۳: ۷-۱۳)
ت- مخالفت با تجدید بنا (۴: ۱-۲۳)
1- مخالفت در زمان سلطنت کوروش (۴: ۱-۵)
2- مخالفت در زمان خشایار (۴: ۶)
3- مخالفت در زمان ارتحشستا (۴: ۷-۲۳)
ث- تکمیل هیکل (۴: ۲۴-۶: ۲۲)
1- از سرگیری کار در زمان داریوش (۴: ۲۴)
2- آغازی مجدد با نبوت حجی و زکریا (۵: ۱-۲)
3- دخالت مأمور دولتی تتنای (۵: ۳-۵)
4- گزارش به داریوش (۵: ۶-۱۷)
5- جستجو برای فرمان کوروش (۶: ۱-۵)
6- دستور داریوش مبنی بر تجدید بنای هیکل (۶: ۶-۱۲)
7- تکمیل هیکل (۶: ۱۳-۱۵)
8- تخصیص هیکل (۶: ۱۶-۱۸)
9- جشن فصل ( ۶: ۱۹-۲۲)
II- بازگشت و اصلاحات عزرا (بابهای ۷-۱۰)
الف- بازگشت عزرا به اورشلیم ( بابهای ۷-۸)
1- مقدمه (۷: ۱-۱۰)
2- اختیارات داده شده به وسیله ارتحشستا (۷: ۱۱-۲۶)
3- پرستش عزرا (۷: ۲۷-۲۸)
4- زندگی کسانی که با عزرا بازگشت کردند (۸: ۱-۱۴)
5- جستجو برای لاویان (۸: ۱۵-۲۰)
6- دعا و روزه (۸: ۲۱-۲۳)
7- حکم اشیاء مقدس (۸: ۲۴-۳۰)
8- سفر و ورود به اورشلیم ( ۸: ۳۱-۳۶)
ب- اصلاحات عزرا (بابهای ۹-۱۰)
1- گناه ازدواج های مختلط (با سایر اقوام) (۹: ۱-۵)
2- اعتراف و دعای عزرا (۹: ۶-۱۵)
3- پاسخ قوم (۱۰: ۱-۴)
4- دعوت برای جمع شدن همه قوم (۱۰: ۵-۱۵)
5- تحقیق در مورد مردانی که همسر بیگانه داشته اند (۱۰: ۱۶-۱۷)
6- فهرست مردانی که همسران بیگانه داشتند (۱۰: ۱۸-۴۳)
7- جدایی از همسران بیگانه (۱۰: ۴۴)

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس